Kurhan: Różnice pomiędzy wersjami

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
[wersja przejrzana][wersja nieprzejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
Konarski (dyskusja | edycje)
→‎Polska: drobne merytoryczne
Linia 35: Linia 35:
* Kurhany w Bierówce k. Jasła
* Kurhany w Bierówce k. Jasła
* Szczeglińskie kurhany (w okolicach Szczeglina w gminie Sianów)
* Szczeglińskie kurhany (w okolicach Szczeglina w gminie Sianów)
*[[Puszcza Białowieska]] - [[Rezerwat krajobrazowy im. prof. Władysława Szafera]] ( kwadrat 387 C )
* [[Puszcza Białowieska]] - [[Rezerwat krajobrazowy im. prof. Władysława Szafera]] ( kwadrat 387 C )
* [[Rostołty]] w woj. podlaskim, kurhan kultury wielbarskiej
* [[Kuraszewo]] w woj. podlaskim, kurhan kultury wielbarskiej


=== Europejska część Rosji i Ukraina ===
=== Europejska część Rosji i Ukraina ===

Wersja z 01:56, 24 sty 2010

Kurhan w powiecie wejherowskim niedaleko leśniczówki Szklana Huta
Cmentarzysko kurhanowe Szwajcaria w okolicy Suwałk
Kurhan na Wzgórzu Wisielców na Wolinie
Kurhan I w Przywozie
Kurhan-kwadrat 387C , Puszcza Białowieska
Wielki Kurhan w Werginie, Grecja

Kurhan - rodzaj mogiły, w kształcie kopca o kształcie stożkowatym lub zbliżonym do półkolistego, z elementami drewnianymi, drewniano-kamiennymi lub kamiennymi (zobacz dolmen), w którym znajduje się komora grobowa z pochówkiem szkieletowym lub ciałopalnym. Pomieszczenia grobowe, nieraz bardzo rozbudowane, mają zwykle konstrukcję kamienną bądź drewnianą, czasem są kute w litej skale.

Wschodnioeuropejskiemu słowu „kurhan” odpowiada, używane w językach zachodnioeuropejskich, określenie „tumulus”.

Występowanie

Kurhany występują na obszarach Europy, Azji i Ameryki w epoce neolitu i żelaza (kultura unietycka, trzciniecka, przedłużycka, także w niektórych lokalnych grupach kultury łużyckiej). Rzadziej spotykane były także w kulturach okresu rzymskiego i wczesnośredniowiecznego.

Najsłynniejsze kurhany

Polska

Europejska część Rosji i Ukraina

Syberia i Azja Środkowa

Państwa bałkańskie

Tereny obecnej Bułgarii, Rumuni, Grecji, Serbii i europejskiej części Turcji (na obszarze dawnej Tracji, Dacji i Mezji)

Skania

Bliski Wschód

Japonia

Zobacz też

Bibliografia

  • publikacje:
    • (ros.) Акишев К.А. - "Курган Иссык", "Искусство", Москва, 1978 (K.A. Akiszew „Kurhan Issyk”, wyd. Isskustwo, Moskwa, 1978); [1]
    • (duń.) Almgren, O. - "Kung Björns hög" och andra fornlämningar vid Håga, 1905 (za anglojęzyczną Wikipedią)
    • (fr.) Domaradzki M.M. - „Pitiros i Thasos. Structures economiques dans la peninsule balkanique aux VII-II siecles avant J.C.”, Opole 2000
    • Faridis K. - „Vergina”, Wydawnictwo Rekos Ltd., Thessaloniki-Oreokastro 2006, s. 36 (wydanie polskie w tłum. Barbary Marii Hantel-Galatou), ISBN 960-358-236-0
    • Praca zbiorowa - „Encyklopedia sztuki starożytnej”, WaiF i Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 1998, s. 126, 171, 248, 325, 326, 347-349, 348-349, 386, 425, 431, 462, 534, 575-576, 590-591, ISBN 83-01-12466-0 (PWN), ISBN 83-221-0684-X (WaiF)

Linki zewnętrzne

Szablon:Link FA