Jan Daniłowicz (wojewoda ruski)

Jan Daniłowicz na Olesku herbu Sas (zm. 1628 we Lwowie) – wojewoda ruski od 1613 roku, kasztelan lwowski od roku 1612, krajczy wielki koronny od 1600, podczaszy wielki koronny, łowczy bełski, starosta bełski, buski, korsuński i czehryński.

W młodości walczył z Tatarami. Brał udział w tłumieniu powstania Nalewajki. Był krajczym królowej Anny Habsburżanki. W czasie rokoszu Zebrzydowskiego pośredniczył w zawarciu ugody w Janowcu.

W 1615 roku wystąpił zbrojnie przeciwko niepłatnym żołnierzom.

Jego żoną była Zofia Żółkiewska, a synem był Stanisław Daniłowicz (1610–1636).

Bibliografia

• Kazimierz Lepszy, Jan Daniłowicz, w: Polski Słownik Biograficzny, Kraków 1938, t. IV, s. 414-415.