Juhani Suutarinen

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Juhani Suutarinen
Data i miejsce urodzenia

24 maja 1943
Uukuniemi

Wzrost

164 cm

Dorobek medalowy
Reprezentacja  Finlandia
Igrzyska olimpijskie
srebro Sapporo 1972 biathlon
(sztafeta)
srebro Innsbruck 1976 biathlon
(sztafeta)
Mistrzostwa świata
złoto Mińsk 1974 b.indywidualny
złoto Mińsk 1974 sprint
złoto Anterselva 1975 sztafeta
srebro Mińsk 1974 sztafeta

Taisto Juhani Suutarinen (ur. 24 maja 1943 w Uukuniemi) – fiński biathlonista, dwukrotny wicemistrz olimpijski, czterokrotny medalista mistrzostw świata.

Kariera[edytuj | edytuj kod]

W 1966 roku wystartował na mistrzostwach świata w Garmisch-Partenkirchen, gdzie zajął 22. miejsce w biegu indywidualnym i piąte w sztafecie. Blisko medalu był już na rozgrywanych cztery lata później mistrzostwach świata w Östersund, gdzie był czwarty w sztafecie. Czwarty w tej konkurencji był również podczas mistrzostw świata w Lake Placid w 1973 roku, zajmując jednocześnie szóste miejsce w biegu indywidualnym.

Największe sukcesy osiągnął mistrzostwach świata w Mińsku w 1974 roku, gdzie zdobył medale we wszystkich konkurencjach. Najpierw zwyciężył w biegu indywidualnym, wyprzedzając na podium o ponad minutę Rumuna Gheorghe Gârnițę i Tora Svendsbergeta z Norwegii. Dzień później był też najlepszy w sprincie, zostając jednocześnie pierwszym w historii mistrzem świata w tej konkurencji. Tym razem pozostałe miejsca na podium zajęli Günther Bartnik z NRD i Szwed Torsten Wadman. Ponadto wspólnie z Simo Halonenem, Heikkim Flöjtem i Heikkim Ikolą zdobył srebrny medal w sztafecie. Finowie w składzie: Henrik Flöjt, Simo Halonen, Juhani Suutarinen i Heikki Ikola zdobyli też złoty medal w tej konkurencji podczas rozgrywanych rok później mistrzostw świata w Anterselvie. W pozostałych konkurencjach Suutarinen plasował się jednak poza czołową trzydziestką.

Jego olimpijskim debiutem były igrzyska w Grenoble w 1968 roku. Wystąpił tam tylko w składzie sztafety, w której Finowie zajęli piątą pozycję. Na rozgrywanych cztery lata później igrzyskach olimpijskich w Sapporo razem z Esko Sairą, Heikkim Ikolą i Maurim Röppänenem zdobył srebrny medal w sztafecie. W biegu indywidualnym zajął 30. miejsce. Brał też udział w igrzyskach olimpijskich w Innsbrucku w 1976 roku, gdzie wraz z Henrikiem Flöjtem, Esko Sairą i Heikkim Ikolą ponownie zajął drugie miejsce w sztafecie. Rywalizację indywidualną tym razem ukończył na 13. miejscu.

Tylko raz wystąpił w zawodach Pucharu Świata: 15 stycznia 1978 roku w Ruhpolding wraz z kolegami zajął trzecie miejsce w sztafecie. Nigdy nie wystąpił w zawodach indywidualych tego cyklu.

Był pięciokrotnym mistrzem kraju: w biegu indywidualnym w latach 1966 i 1970 oraz w sztafecie w latach 1970, 1971 i 1974.

Osiągnięcia[edytuj | edytuj kod]

Igrzyska olimpijskie[edytuj | edytuj kod]

Rok Miejscowość Konkurencje
IN SP PU MS RL MR SR
1968 Grenoble nd. nd. nd. 5. nd.
1972 Sapporo 30. nd. nd. nd. 2. nd.
1976 Innsbruck 13. nd. nd. nd. 2. nd.

Mistrzostwa świata[edytuj | edytuj kod]

Rok Miejscowość Konkurencje
IN SP PU MS RL MR SR
1966 Garmisch-Partenkirchen 22. nd. nd. nd. 5. nd.
1970 Östersund 10. nd. nd. nd. 4. nd.
1971 Hämeenlinna 23. nd. nd. nd. nd.
1973 Lake Placid 6. nd. nd. nd. 4. nd.
1974 Mińsk 1. 1. nd. nd. 2. nd.
1975 Anterselva 32. 33. nd. nd. 1. nd.
1976 Anterselva nd. 40. nd. nd. nd. nd.
1977 Vingrom 20. nd. nd. nd.

Puchar Świata[edytuj | edytuj kod]

Miejsca w klasyfikacji generalnej[edytuj | edytuj kod]

Sezon Miejsce
1977/1978 -

Miejsca na podium chronologicznie[edytuj | edytuj kod]

Suutarinen nigdy nie stanął na podium indywidualnych zawodów PŚ.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]