Metaarsenin sodu: Różnice pomiędzy wersjami

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
nazewnictwo zgodnie z konsensusem w Wikiprojekcie Chemia, WP:SK, drobne redakcyjne
m Arsenian(III) sodu przeniesiono do Metaarsenin sodu: konsensus nt. nazewnictwa w Wikiprojekcie Chemia
(Brak różnic)

Wersja z 11:16, 27 gru 2011

Metaarsenin sodu
Ogólne informacje
Wzór sumaryczny

NaAsO2

Masa molowa

129,91 g/mol

Wygląd

biały bądź szarawy proszek lub białe bądź szarawe płytki, higroskopijny

Identyfikacja
Numer CAS

7784-46-5

PubChem

{{{nazwa}}}, [w:] PubChem, United States National Library of Medicine, CID: (ang.).

Podobne związki
Inne aniony

azotyn sodu

Inne kationy

metaarsenin amonu

Jeżeli nie podano inaczej, dane dotyczą
stanu standardowego (25 °C, 1000 hPa)

Metaarsenin sodu (arsenin sodu) – nieorganiczny związek chemiczny, sól sodowa kwasu arsenawego.

Właściwości chemiczne

Arsenin sodu jest niepalną substancją. Jest silnie higroskpijny, pochłania parę wodną i absorbuje CO2 z otoczenia[4].

Otrzymywanie

Otrzymywany może być poprzez stapianie węglanu sodu z tlenkiem arsenu (III)[potrzebny przypis]. Inną metodą otrzymywania jest reakcja siarczku arsenu z wodorotlenkiem sodu. 2As2S3 + 8NaOH → 2Na3AsS3 + 2NaAsO2 + 4H2O[5].

Zastosowanie

Arsenin sodu jest stosowany przy uprawie winorośli jako środek owadobójczy. Wykazuje on jednak dużą toksyczność dla środowiska. Badania wykazały, że środki ochrony roślin na bazie arseninu sodu są rakotwórcze, przez co stwarzają zagrożenie dla użytkowników, mimo stosowania środków ochrony w czasie użycia. Decyzja ta została podjęta w maju 2001 roku zalecając wprowadzenie zakazu stosowania arseninu sodu[potrzebny przypis]. Jest bardzo toksyczny. Już niewielkie ilości powodują sinicę, śpiączkę, drgawki, paraliż, neuropatię obwodową oraz uszkodzenia wątroby i nerek. Dla zwierząt arsenin sodu jest mutagenem[4].

Arsenin sodu znalazł też zastosowanie jako środek konserwujący skóry oraz w produkcji mydeł i środków antyseptycznych, a także w medycynie i farmacji. Wykazano, że wpływa na ekspresję genów związanych z homeostazą glukozy w tkankach. Bierze więc najprawdopodobniej udział w patogenezie cukrzycy typu 2, jednak mechanizm działania na poziomie molekularnym nie został jeszcze dokładnie poznany[6].

Przypisy

Szablon:Przypisy-lista

  1. a b c Błąd w przypisach: Błąd w składni elementu <ref>. Brak tekstu w przypisie o nazwie GESTIS
    BŁĄD PRZYPISÓW
  2. Błąd w przypisach: Błąd w składni elementu <ref>. Brak tekstu w przypisie o nazwie Sial
    BŁĄD PRZYPISÓW
  3. a b Błąd w przypisach: Błąd w składni elementu <ref>. Brak tekstu w przypisie o nazwie Sial-US
    BŁĄD PRZYPISÓW
  4. a b Błąd w przypisach: Błąd w składni elementu <ref>. Brak tekstu w przypisie o nazwie reptox
    BŁĄD PRZYPISÓW
  5. Błąd w przypisach: Błąd w składni elementu <ref>. Brak tekstu w przypisie o nazwie akademia medyczna Poznań
    BŁĄD PRZYPISÓW
  6. Błąd w przypisach: Błąd w składni elementu <ref>. Brak tekstu w przypisie o nazwie Chanda
    BŁĄD PRZYPISÓW