Ryszard Bakst

{{{nazwa}}}

Miejsce urodzenia	Warszawa
Instrumenty	fortepian
Gatunki	muzyka poważna

{{Artysta muzyczny infobox}} Sugerowane pola (wstaw w kodzie): | powiązania = | data urodzenia = | zawód = | aktywność = | wydawnictwo = | faksymile = | miejsce śmierci = | nazwa = | nazwa oryginalna = | imię i nazwisko = | typ głosu = | miejsce urodzenia = | wyróżniony instrument = | zespół = | współpracownicy = | opis zdjęcia = | alt zdjęcia = | data śmierci = | pseudonim = | opis faksymile = Nieznane pola: "link_do_zdjęcia", "miejsce_śmierci", "opis_zdjęcia", "imię_nazwisko", "wykonawca", "tło", "miejsce_urodzenia", "data_śmierci", "data_urodzenia" oraz "cytaty".

Ryszard Bakst (ur. 4 kwietnia 1926 w Warszawie; zm. 25 marca 1999 w Manchesterze) – polski pianista i pedagog, laureat VI nagrody na IV Międzynarodowym Konkursie Pianistycznym im. Fryderyka Chopina.

Życiorys

Urodził się w rodzinie o muzycznych tradycjach. Ojciec był muzykiem amatorem, a matka pianistką-pedagogiem, uczennicą Józefa Śliwińskiego i Józefa Turczyńskiego. Ryszard Bakst pierwsze nauki muzyczne pobierał właśnie u matki. Jego następnym nauczycielem był prof. Józef Turczyński, który szkolił go czasu wybuchu II wojny światowej.

W czasie wojny stracił część rodziny, a sam ukrywał się za Uralem. W Swierdłowsku ukończył szkołę średnią oraz pobierał lekcje gry na fortepianie u Abrama Lufera (laureata II Konkursu Chopinowskiego).

W 1944 roku rozpoczął studia pianistyczne w Konserwatorium Moskiewskim u prof. Konstantego Igumnowa. Na ostatnim roku studiów przeszedł do klasy prof. Henryka Neuhausa. W 1947 roku ukończył studia i powrócił do Polski, gdzie rozpoczął pracę pedagogiczną. Zaczął też dawać liczne koncerty. Poznał prof. Zbigniewa Drzewieckiego, który udzielał mu wskazówek i przygotował do udziału w IV Konkursie Chopinowskim w Warszawie w 1949 roku. Na Konkursie Bakst otrzymał VI nagrodę.

Po tym sukcesie pianista koncertował w wielu krajach europejskich i w USA. Występował wielokrotnie m.in. w Royal Festival Hall w Londynie i Carnegie Hall w Nowym Jorku. Prowadził też działalność pedagogiczną – był profesorem fortepianu na uczelniach we Wrocławiu (1950–1953) i w Warszawie (1953–1968).

W 1968 roku pod wpływem nacisków władz komunistycznych, Bakst wyemigrował do Wielkiej Brytanii, gdzie pozostał już do śmierci. Tam kontynuował działalność koncertową oraz prowadził klasę fortepianu w Royal Northern College of Music w Manchesterze (1969–1999). W 1973 roku przyczynił się do odsłonięcia w hallu College'u pomnika Fryderyka Chopina dłuta Ludwiki Nitschowej, który upamiętniał 125. rocznicę pobytu kompozytora w Manchesterze. Był też pomysłodawcą organizowania w lipcu każdego roku kursów mistrzowskich dla młodych pianistów w Dusznikach.

W 1990 roku został zaproszony do grona jurorów XII Konkursu Chopinowskiego w Warszawie.

Zmarł w 1999 roku. Dla upamiętnienia jego imienia, w Royal Northern College of Music w Manchesterze ufundowano nagrodę dla najzdolniejszych uczniów szkoły.

Repertuar i dyskografia

Ryszard Bakst nagrał kilka płyt gramofonowych w Polsce (Polskie Nagrania Muza) oraz w USA (Westminster), na których utrwalił utwory Chopina (m.in. komplet mazurków i preludiów), Beethovena, Schumanna, Mendelssohna, Paderewskiego i Zarębskiego. Grał też utwory Pistona, Honeggera, Kabalewskiego, Szostakowicza, Milhauda i Coplanda.

Źródła

• Nota biograficzna na stronie Narodowego Instytutu Fryderyka Chopina.