Ryszard Bakst: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
m Bot poprawia linki (Ural); zmiany kosmetyczne |
|||
| Linia 17: | Linia 17: | ||
| www = |
| www = |
||
}} |
}} |
||
'''Ryszard Bakst''' (ur. [[4 kwietnia]] [[1926]] w [[Warszawa|Warszawie]]; zm. [[25 marca]] [[1999]] w [[Manchester |
'''Ryszard Bakst''' (ur. [[4 kwietnia]] [[1926]] w [[Warszawa|Warszawie]]; zm. [[25 marca]] [[1999]] w [[Manchester]]ze) – [[Polska|polski]] pianista i pedagog, laureat VI nagrody na [[IV Międzynarodowy Konkurs Pianistyczny im. Fryderyka Chopina|IV Międzynarodowym Konkursie Pianistycznym im. Fryderyka Chopina]]. |
||
== Życiorys == |
== Życiorys == |
||
Urodził się w rodzinie o muzycznych tradycjach. Ojciec był muzykiem amatorem, a matka pianistką-pedagogiem, uczennicą [[Józef Śliwiński|Józefa Śliwińskiego]] i [[Józef Turczyński|Józefa Turczyńskiego]]. Ryszard Bakst pierwsze nauki muzyczne pobierał właśnie u matki. Jego następnym nauczycielem był prof. Józef Turczyński, który szkolił go do czasu wybuchu [[II wojna światowa|II wojny światowej]]. |
Urodził się w rodzinie o muzycznych tradycjach. Ojciec był muzykiem amatorem, a matka pianistką-pedagogiem, uczennicą [[Józef Śliwiński|Józefa Śliwińskiego]] i [[Józef Turczyński|Józefa Turczyńskiego]]. Ryszard Bakst pierwsze nauki muzyczne pobierał właśnie u matki. Jego następnym nauczycielem był prof. Józef Turczyński, który szkolił go do czasu wybuchu [[II wojna światowa|II wojny światowej]]. |
||
W czasie wojny stracił część rodziny, a sam ukrywał się za [[Ural|Uralem]]. W [[Swierdłowsk |
W czasie wojny stracił część rodziny, a sam ukrywał się za [[Ural (ujednoznacznienie)|Uralem]]. W [[Swierdłowsk]]u ukończył szkołę średnią oraz pobierał lekcje gry na fortepianie u [[Abram Lufer|Abrama Lufera]] (laureata [[II Międzynarodowy Konkurs Pianistyczny im. Fryderyka Chopina|II Konkursu Chopinowskiego]]). |
||
W 1944 roku rozpoczął studia pianistyczne w [[Konserwatorium Moskiewskie|Konserwatorium Moskiewskim]] u prof. Konstantego Igumnowa. Na ostatnim roku studiów przeszedł do klasy prof. [[Heinrich Neuhaus|Henryka Neuhausa]]. W 1947 roku ukończył studia i powrócił do Polski, gdzie rozpoczął pracę pedagogiczną. Zaczął też dawać liczne koncerty. Poznał prof. [[Zbigniew Drzewiecki|Zbigniewa Drzewieckiego]], który udzielał mu wskazówek i przygotował do udziału w IV Konkursie Chopinowskim w Warszawie w 1949 roku. Na Konkursie Bakst otrzymał VI nagrodę. |
W 1944 roku rozpoczął studia pianistyczne w [[Konserwatorium Moskiewskie|Konserwatorium Moskiewskim]] u prof. Konstantego Igumnowa. Na ostatnim roku studiów przeszedł do klasy prof. [[Heinrich Neuhaus|Henryka Neuhausa]]. W 1947 roku ukończył studia i powrócił do Polski, gdzie rozpoczął pracę pedagogiczną. Zaczął też dawać liczne koncerty. Poznał prof. [[Zbigniew Drzewiecki|Zbigniewa Drzewieckiego]], który udzielał mu wskazówek i przygotował do udziału w IV Konkursie Chopinowskim w Warszawie w 1949 roku. Na Konkursie Bakst otrzymał VI nagrodę. |
||
Po tym sukcesie pianista koncertował w wielu krajach europejskich i w [[Stany Zjednoczone Ameryki|USA]]. Występował wielokrotnie m.in. w Royal Festival Hall w [[Londyn |
Po tym sukcesie pianista koncertował w wielu krajach europejskich i w [[Stany Zjednoczone Ameryki|USA]]. Występował wielokrotnie m.in. w Royal Festival Hall w [[Londyn]]ie i [[Carnegie Hall]] w [[Nowy Jork|Nowym Jorku]]. Prowadził też działalność pedagogiczną – był profesorem fortepianu na uczelniach we Wrocławiu (1950–1953) i w Warszawie (1953–1968). |
||
W 1968 roku, pod wpływem nacisków władz komunistycznych, Bakst wyemigrował do [[Wielka Brytania|Wielkiej Brytanii]], gdzie pozostał już do śmierci. Tam kontynuował działalność koncertową oraz prowadził klasę fortepianu w [[Royal Northern College of Music]] w [[Manchester]]ze (1969–1999). W 1973 roku przyczynił się do odsłonięcia w hallu College'u pomnika [[Fryderyk Chopin|Fryderyka Chopina]] dłuta [[Ludwika Nitschowa|Ludwiki Nitschowej]], który upamiętniał 125. rocznicę pobytu kompozytora w Manchesterze. Był też pomysłodawcą organizowania w lipcu każdego roku kursów mistrzowskich dla młodych pianistów w [[Duszniki-Zdrój|Dusznikach]]. |
W 1968 roku, pod wpływem nacisków władz komunistycznych, Bakst wyemigrował do [[Wielka Brytania|Wielkiej Brytanii]], gdzie pozostał już do śmierci. Tam kontynuował działalność koncertową oraz prowadził klasę fortepianu w [[Royal Northern College of Music]] w [[Manchester]]ze (1969–1999). W 1973 roku przyczynił się do odsłonięcia w hallu College'u pomnika [[Fryderyk Chopin|Fryderyka Chopina]] dłuta [[Ludwika Nitschowa|Ludwiki Nitschowej]], który upamiętniał 125. rocznicę pobytu kompozytora w Manchesterze. Był też pomysłodawcą organizowania w lipcu każdego roku kursów mistrzowskich dla młodych pianistów w [[Duszniki-Zdrój|Dusznikach]]. |
||
Wersja z 19:56, 4 sty 2013
| Miejsce urodzenia | |
|---|---|
| Instrumenty | |
| Gatunki |
Ryszard Bakst (ur. 4 kwietnia 1926 w Warszawie; zm. 25 marca 1999 w Manchesterze) – polski pianista i pedagog, laureat VI nagrody na IV Międzynarodowym Konkursie Pianistycznym im. Fryderyka Chopina.
Życiorys
Urodził się w rodzinie o muzycznych tradycjach. Ojciec był muzykiem amatorem, a matka pianistką-pedagogiem, uczennicą Józefa Śliwińskiego i Józefa Turczyńskiego. Ryszard Bakst pierwsze nauki muzyczne pobierał właśnie u matki. Jego następnym nauczycielem był prof. Józef Turczyński, który szkolił go do czasu wybuchu II wojny światowej.
W czasie wojny stracił część rodziny, a sam ukrywał się za Uralem. W Swierdłowsku ukończył szkołę średnią oraz pobierał lekcje gry na fortepianie u Abrama Lufera (laureata II Konkursu Chopinowskiego).
W 1944 roku rozpoczął studia pianistyczne w Konserwatorium Moskiewskim u prof. Konstantego Igumnowa. Na ostatnim roku studiów przeszedł do klasy prof. Henryka Neuhausa. W 1947 roku ukończył studia i powrócił do Polski, gdzie rozpoczął pracę pedagogiczną. Zaczął też dawać liczne koncerty. Poznał prof. Zbigniewa Drzewieckiego, który udzielał mu wskazówek i przygotował do udziału w IV Konkursie Chopinowskim w Warszawie w 1949 roku. Na Konkursie Bakst otrzymał VI nagrodę.
Po tym sukcesie pianista koncertował w wielu krajach europejskich i w USA. Występował wielokrotnie m.in. w Royal Festival Hall w Londynie i Carnegie Hall w Nowym Jorku. Prowadził też działalność pedagogiczną – był profesorem fortepianu na uczelniach we Wrocławiu (1950–1953) i w Warszawie (1953–1968).
W 1968 roku, pod wpływem nacisków władz komunistycznych, Bakst wyemigrował do Wielkiej Brytanii, gdzie pozostał już do śmierci. Tam kontynuował działalność koncertową oraz prowadził klasę fortepianu w Royal Northern College of Music w Manchesterze (1969–1999). W 1973 roku przyczynił się do odsłonięcia w hallu College'u pomnika Fryderyka Chopina dłuta Ludwiki Nitschowej, który upamiętniał 125. rocznicę pobytu kompozytora w Manchesterze. Był też pomysłodawcą organizowania w lipcu każdego roku kursów mistrzowskich dla młodych pianistów w Dusznikach.
W 1990 roku został zaproszony do grona jurorów XII Konkursu Chopinowskiego w Warszawie.
Zmarł w 1999 roku. Dla upamiętnienia jego imienia w Royal Northern College of Music w Manchesterze ufundowano nagrodę dla najzdolniejszych uczniów szkoły.
Repertuar i dyskografia
Ryszard Bakst nagrał kilka płyt gramofonowych w Polsce (Polskie Nagrania Muza) oraz w USA (Westminster), na których utrwalił utwory Chopina (m.in. komplet mazurków i preludiów), Beethovena, Schumanna, Mendelssohna, Paderewskiego i Zarębskiego. Grał też utwory Pistona, Honeggera, Kabalewskiego, Szostakowicza, Milhauda i Coplanda.