Famen
| System | Oddział | Piętro | Wiek (mln lat) | |
|---|---|---|---|---|
| Karbon | Missisip | Turnej | młodsze | |
| Dewon | górny | famen | 374,5–359,2 | |
| fran | 385,3–374,5 | |||
| środkowy | żywet | 391,8–385,3 | ||
| eifel | 397,5–391,8 | |||
| dolny | ems | 407–397,5 | ||
| prag | 411,2–407 | |||
| lochkow | 416–411,2 | |||
| Sylur | Przydol | starsze | ||
| Podział według IUGS, lipiec 2009 | ||||
Famen (ang. Famennian)
- w sensie geochronologicznym – młodszy wiek epoki dewonu późnego, trwający około 15 milionów lat (od 374,5 ± 2,6 do 359,2 ± 2,5 mln lat temu). Famen jest młodszy od franu a starszy od turneju (karbon).
- w sensie chronostratygraficznym – wyższe piętro dewonu górnego, leżące powyżej franu, a poniżej turneju. Nazwa pochodzi od Famenne – regionu w południowej Belgii. Stratotyp dolnej granicy famenu znajduje się w górnym kamieniołomie w miejscowości Coumiac (około 20 km na SSW od miasta Bedarieux, południowa Francja). Granica oparta jest na obfitym pojawieniu się konodonta Palmatolepis triangularis Sannemann, 1955 oraz na wymarciu wszystkich konodontów z rodzaju Ancyrodella i Ozarkodina. Z granicą tą związane jest jedno z pięciu wielkich wymierań w fanerozoiku.