Konstanty Ostrogski (hetman): Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
"Rosjan" wtedy jeszcze nie było |
drobne merytoryczne |
||
| Linia 20: | Linia 20: | ||
Już za czasów króla [[Jan I Olbracht|Jana Olbrachta]] walczył z [[Tatarzy|Tatarami]], a później z [[Rosja|Moskwą]]. W nagrodę za rozbicie czambułu tatarskiego w [[Oczaków|bitwie pod Oczakowem]] dowodzonego przez [[Mehmed I Girej|Mehmeda I Gireja]] otrzymał, jako pierwszy, tytuł [[hetman wielki litewski|wielkiego hetmana litewskiego]]. W roku [[1500]], w czasie [[wojna litewsko-moskiewska 1500-1503|wojny litewsko-moskiewskiej 1500-1503]], po przegranej [[bitwa nad Wiedroszą|bitwie nad Wiedroszą]], dostał się do niewoli, w której przebywał trzy lata. Idąc na udawaną współpracę z [[Iwan III Srogi|Iwanem Srogim]] dostał swobodę poruszania się, którą wykorzystał do ucieczki. Król [[Zygmunt I Stary|Zygmunt Stary]] przywrócił go na stanowisko [[hetman|hetmańskie]]. Wspomagany przez [[Mikołaj Firlej (hetman wielki koronny)|Mikołaja Firleja]] kontynuował wojnę z Moskwą. W [[1512]] wraz z hetmanem wielkim koronnym, [[Mikołaj Kamieniecki|Mikołajem Kamienieckim]], pokonał Tatarów w [[Bitwa pod Łopusznem|bitwie pod Wiśniowcem]]. |
Już za czasów króla [[Jan I Olbracht|Jana Olbrachta]] walczył z [[Tatarzy|Tatarami]], a później z [[Rosja|Moskwą]]. W nagrodę za rozbicie czambułu tatarskiego w [[Oczaków|bitwie pod Oczakowem]] dowodzonego przez [[Mehmed I Girej|Mehmeda I Gireja]] otrzymał, jako pierwszy, tytuł [[hetman wielki litewski|wielkiego hetmana litewskiego]]. W roku [[1500]], w czasie [[wojna litewsko-moskiewska 1500-1503|wojny litewsko-moskiewskiej 1500-1503]], po przegranej [[bitwa nad Wiedroszą|bitwie nad Wiedroszą]], dostał się do niewoli, w której przebywał trzy lata. Idąc na udawaną współpracę z [[Iwan III Srogi|Iwanem Srogim]] dostał swobodę poruszania się, którą wykorzystał do ucieczki. Król [[Zygmunt I Stary|Zygmunt Stary]] przywrócił go na stanowisko [[hetman|hetmańskie]]. Wspomagany przez [[Mikołaj Firlej (hetman wielki koronny)|Mikołaja Firleja]] kontynuował wojnę z Moskwą. W [[1512]] wraz z hetmanem wielkim koronnym, [[Mikołaj Kamieniecki|Mikołajem Kamienieckim]], pokonał Tatarów w [[Bitwa pod Łopusznem|bitwie pod Wiśniowcem]]. |
||
W [[1512]] wybuchła [[Wojna litewsko-moskiewska 1512-1522|wojna litewsko-moskiewska]]. Konstanty Ostrogski dowodził w tej wojnie połączonymi siłami polsko-litewskimi w sile 35 tys. żołnierzy. Podkomendnymi hetmana byli [[Jerzy Radziwiłł Herkules|Jerzy Radziwiłł]], przyszły [[hetman]] polny i wielki litewski, oraz [[Janusz Świerczowski]] i [[Witold Sampoliński]], dowodzący oddziałami koronnymi. W kampanii uczestniczył także przyszły [[hetman]] , [[Jan Amor Tarnowski]]. Kulminacją kampanii była [[bitwa pod Orszą (1514)|bitwa pod Orszą]], w której Ostrogski odniósł druzgocące zwycięstwo nad Rosjanami. |
W [[1512]] wybuchła [[Wojna litewsko-moskiewska 1512-1522|wojna litewsko-moskiewska]]. Konstanty Ostrogski dowodził w tej wojnie połączonymi siłami polsko-litewskimi w sile 35 tys. żołnierzy. Podkomendnymi hetmana byli [[Jerzy Radziwiłł Herkules|Jerzy Radziwiłł]], przyszły [[hetman]] polny i wielki litewski, oraz [[Janusz Świerczowski]] i [[Witold Sampoliński]], dowodzący oddziałami koronnymi. W kampanii uczestniczył także przyszły [[hetman]] , [[Jan Amor Tarnowski]]. Kulminacją kampanii była [[bitwa pod Orszą (1514)|bitwa pod Orszą w 1514 r.]], w której Ostrogski odniósł druzgocące zwycięstwo nad Rosjanami. |
||
Wraz z [[namiestnik]]iem [[Kijów|kijowskim]], [[Andrzej Niemirowicz|Andrzejem Niemirowiczem]], i [[starosta|starostą]] [[Czerkasy|czerkaskim]], [[Eustachy Daszkiewicz|Eustachym Daszkiewiczem]], odniósł [[27 stycznia]] [[1527]] zwycięstwo nad Tatarami, w [[bitwa pod Olszanicą|bitwie pod Olszanicą]], gdzie poległo 40 000 Tatarów i uwolniono 80 000 [[jasyr]]u. |
Wraz z [[namiestnik]]iem [[Kijów|kijowskim]], [[Andrzej Niemirowicz|Andrzejem Niemirowiczem]], i [[starosta|starostą]] [[Czerkasy|czerkaskim]], [[Eustachy Daszkiewicz|Eustachym Daszkiewiczem]], odniósł [[27 stycznia]] [[1527]] zwycięstwo nad Tatarami, w [[bitwa pod Olszanicą|bitwie pod Olszanicą]], gdzie poległo 40 000 Tatarów i uwolniono 80 000 [[jasyr]]u. |
||
Wersja z 14:51, 28 gru 2011
.jpg)
| |
| Rodzina | |
|---|---|
| Data urodzenia | |
| Data śmierci | |
| Ojciec | |
| Dzieci | |
Konstanty Iwanowicz Ostrogski herbu własnego Ostrogski (ur. ok. 1460, zm. 1530) – książę, hetman wielki litewski od 11 września 1497 do swej śmierci 10 sierpnia 1530, wojewoda trocki od 1522, kasztelan wileński od 1511.
Już za czasów króla Jana Olbrachta walczył z Tatarami, a później z Moskwą. W nagrodę za rozbicie czambułu tatarskiego w bitwie pod Oczakowem dowodzonego przez Mehmeda I Gireja otrzymał, jako pierwszy, tytuł wielkiego hetmana litewskiego. W roku 1500, w czasie wojny litewsko-moskiewskiej 1500-1503, po przegranej bitwie nad Wiedroszą, dostał się do niewoli, w której przebywał trzy lata. Idąc na udawaną współpracę z Iwanem Srogim dostał swobodę poruszania się, którą wykorzystał do ucieczki. Król Zygmunt Stary przywrócił go na stanowisko hetmańskie. Wspomagany przez Mikołaja Firleja kontynuował wojnę z Moskwą. W 1512 wraz z hetmanem wielkim koronnym, Mikołajem Kamienieckim, pokonał Tatarów w bitwie pod Wiśniowcem.
W 1512 wybuchła wojna litewsko-moskiewska. Konstanty Ostrogski dowodził w tej wojnie połączonymi siłami polsko-litewskimi w sile 35 tys. żołnierzy. Podkomendnymi hetmana byli Jerzy Radziwiłł, przyszły hetman polny i wielki litewski, oraz Janusz Świerczowski i Witold Sampoliński, dowodzący oddziałami koronnymi. W kampanii uczestniczył także przyszły hetman , Jan Amor Tarnowski. Kulminacją kampanii była bitwa pod Orszą w 1514 r., w której Ostrogski odniósł druzgocące zwycięstwo nad Rosjanami.
Wraz z namiestnikiem kijowskim, Andrzejem Niemirowiczem, i starostą czerkaskim, Eustachym Daszkiewiczem, odniósł 27 stycznia 1527 zwycięstwo nad Tatarami, w bitwie pod Olszanicą, gdzie poległo 40 000 Tatarów i uwolniono 80 000 jasyru. Fundator cerkwi: Przeczystej Bogarodzicy, św. Mikołaja i prawdopodobnie św. Trójcy (znana obecnie jako część zespołu bazylianów) w Wilnie.
Konstanty Ostrogski wyznawał prawosławie i używał języka staroruskiego. Pochowany w Ławrze Pieczerskiej w Kijowie.
Zobacz też
* hetman najwyższy litewski