Konstanty Ostrogski (hetman): Różnice pomiędzy wersjami
[wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
ilustracja |
|||
Linia 28: | Linia 28: | ||
Konstanty Ostrogski wyznawał [[prawosławie]] i używał [[Język ruski|języka staroruskiego]]. Pochowany w [[Ławra Pieczerska|Ławrze Pieczerskiej]] w [[Kijów|Kijowie]]. |
Konstanty Ostrogski wyznawał [[prawosławie]] i używał [[Język ruski|języka staroruskiego]]. Pochowany w [[Ławra Pieczerska|Ławrze Pieczerskiej]] w [[Kijów|Kijowie]]. |
||
[[Plik:Надгробок Костянтина Острозького.png|thumb|left|Nagrobek Konstantego Ostrogskiego w Kijowie]] |
|||
=== Zobacz też === |
=== Zobacz też === |
||
* [[hetman wielki litewski]] |
* [[hetman wielki litewski]] |
Wersja z 14:37, 12 maj 2013
Rodzina | |
---|---|
Data urodzenia | |
Data śmierci | |
Ojciec | |
Dzieci |
Konstanty Iwanowicz Ostrogski herbu własnego Ostrogski (ur. ok. 1460, zm. 1530) – książę, hetman wielki litewski od 11 września 1497 do swej śmierci 10 sierpnia 1530, wojewoda trocki od 1522, kasztelan wileński od 1511.
Już za czasów króla Jana Olbrachta walczył z Tatarami, a później z Moskwą. W nagrodę za rozbicie czambułu tatarskiego w bitwie pod Oczakowem dowodzonego przez Mehmeda I Gireja otrzymał, jako pierwszy, tytuł wielkiego hetmana litewskiego. W roku 1500, w czasie wojny litewsko-moskiewskiej 1500-1503, po przegranej bitwie nad Wiedroszą, dostał się do niewoli, w której przebywał trzy lata. Idąc na udawaną współpracę z Iwanem Srogim dostał swobodę poruszania się, którą wykorzystał do ucieczki. Król Zygmunt Stary przywrócił go na stanowisko hetmańskie. Wspomagany przez Mikołaja Firleja kontynuował wojnę z Moskwą. W 1512 wraz z hetmanem wielkim koronnym, Mikołajem Kamienieckim, pokonał Tatarów w bitwie pod Wiśniowcem.
W 1512 wybuchła wojna litewsko-moskiewska. Konstanty Ostrogski dowodził w tej wojnie połączonymi siłami polsko-litewskimi w sile 35 tys. żołnierzy. Podkomendnymi hetmana byli Jerzy Radziwiłł, przyszły hetman polny i wielki litewski, oraz Janusz Świerczowski i Witold Sampoliński, dowodzący oddziałami koronnymi. W kampanii uczestniczył także przyszły hetman , Jan Amor Tarnowski. Kulminacją kampanii była bitwa pod Orszą w 1514 r., w której Ostrogski odniósł druzgocące zwycięstwo nad Rosjanami.
Wraz z namiestnikiem kijowskim, Andrzejem Niemirowiczem, i starostą czerkaskim, Eustachym Daszkiewiczem, odniósł 27 stycznia 1527 zwycięstwo nad Tatarami, w bitwie pod Olszanicą, gdzie poległo 40 000 Tatarów i uwolniono 80 000 jasyru.
Fundator cerkwi: Objawienia Pańskiego w Ostrogu[1], Trójcy Świętej w Międzyrzeczu Ostrogskim[2], Zaśnięcia Matki Bożej, św. Mikołaja i św. Trójcy (znana obecnie jako część zespołu bazylianów) w Wilnie[3].
Konstanty Ostrogski wyznawał prawosławie i używał języka staroruskiego. Pochowany w Ławrze Pieczerskiej w Kijowie.
Zobacz też
- ↑ J. Tokarski, Ilustrowany przewodnik po zabytkach kultury na Ukrainie, t.2, Burchard Edition 2001, ISBN 83-87654-11-6, s.182
- ↑ J. Tokarski, Ilustrowany przewodnik po zabytkach kultury na Ukrainie, t.2, Burchard Edition 2001, ISBN 83-87654-11-6, s.160-162
- ↑ Koczetow D., Kuźmin A., Szlewis G.: Wilenskij wo imia Swiatoj Troicy mużskoj monastyr'. W: Prawosławnaja Encikłopiedija. T. VIII. Moskwa: Cerkowno-Naucznyj Centr "Prawosławnaja Encikłopiedija", 2004, s. 49. ISBN 5-89572-005-6.
- Hetmani wielcy litewscy
- Wojewodowie troccy (Wielkie Księstwo Litewskie)
- Kasztelanowie wileńscy
- Litewska szlachta
- Uczestnicy wojny litewsko-moskiewskiej 1500-1503 (strona polsko-litewska)
- Uczestnicy wojny litewsko-moskiewskiej 1512-1522 (strona polsko-litewska)
- Ostrogscy
- Szlachta prawosławna w Polsce
- Zmarli w 1530
- Urodzeni w XV wieku