Konstanty Ostrogski (hetman): Różnice pomiędzy wersjami

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
Addbot (dyskusja | edycje)
m Bot: Przenoszę 11 linków interwiki do Wikidata, znajdziesz je teraz w zasobie d:q712444
Konarski (dyskusja | edycje)
ilustracja
Linia 28: Linia 28:
Konstanty Ostrogski wyznawał [[prawosławie]] i używał [[Język ruski|języka staroruskiego]]. Pochowany w [[Ławra Pieczerska|Ławrze Pieczerskiej]] w [[Kijów|Kijowie]].
Konstanty Ostrogski wyznawał [[prawosławie]] i używał [[Język ruski|języka staroruskiego]]. Pochowany w [[Ławra Pieczerska|Ławrze Pieczerskiej]] w [[Kijów|Kijowie]].


[[Plik:Надгробок Костянтина Острозького.png|thumb|left|Nagrobek Konstantego Ostrogskiego w Kijowie]]
=== Zobacz też ===
=== Zobacz też ===
* [[hetman wielki litewski]]
* [[hetman wielki litewski]]

Wersja z 14:37, 12 maj 2013

Konstanty Ostrogski
ilustracja
Rodzina

Ostrogscy

Data urodzenia

1460

Data śmierci

10 sierpnia 1530

Ojciec

Iwan Ostrogski ?

Dzieci

Konstanty Wasyl Ostrogski
Ilia Ostrogski

Konstanty Iwanowicz Ostrogski herbu własnego Ostrogski (ur. ok. 1460, zm. 1530) – książę, hetman wielki litewski od 11 września 1497 do swej śmierci 10 sierpnia 1530, wojewoda trocki od 1522, kasztelan wileński od 1511.

Już za czasów króla Jana Olbrachta walczył z Tatarami, a później z Moskwą. W nagrodę za rozbicie czambułu tatarskiego w bitwie pod Oczakowem dowodzonego przez Mehmeda I Gireja otrzymał, jako pierwszy, tytuł wielkiego hetmana litewskiego. W roku 1500, w czasie wojny litewsko-moskiewskiej 1500-1503, po przegranej bitwie nad Wiedroszą, dostał się do niewoli, w której przebywał trzy lata. Idąc na udawaną współpracę z Iwanem Srogim dostał swobodę poruszania się, którą wykorzystał do ucieczki. Król Zygmunt Stary przywrócił go na stanowisko hetmańskie. Wspomagany przez Mikołaja Firleja kontynuował wojnę z Moskwą. W 1512 wraz z hetmanem wielkim koronnym, Mikołajem Kamienieckim, pokonał Tatarów w bitwie pod Wiśniowcem.

W 1512 wybuchła wojna litewsko-moskiewska. Konstanty Ostrogski dowodził w tej wojnie połączonymi siłami polsko-litewskimi w sile 35 tys. żołnierzy. Podkomendnymi hetmana byli Jerzy Radziwiłł, przyszły hetman polny i wielki litewski, oraz Janusz Świerczowski i Witold Sampoliński, dowodzący oddziałami koronnymi. W kampanii uczestniczył także przyszły hetman , Jan Amor Tarnowski. Kulminacją kampanii była bitwa pod Orszą w 1514 r., w której Ostrogski odniósł druzgocące zwycięstwo nad Rosjanami.

Wraz z namiestnikiem kijowskim, Andrzejem Niemirowiczem, i starostą czerkaskim, Eustachym Daszkiewiczem, odniósł 27 stycznia 1527 zwycięstwo nad Tatarami, w bitwie pod Olszanicą, gdzie poległo 40 000 Tatarów i uwolniono 80 000 jasyru.

Fundator cerkwi: Objawienia Pańskiego w Ostrogu[1], Trójcy Świętej w Międzyrzeczu Ostrogskim[2], Zaśnięcia Matki Bożej, św. Mikołaja i św. Trójcy (znana obecnie jako część zespołu bazylianów) w Wilnie[3].

Konstanty Ostrogski wyznawał prawosławie i używał języka staroruskiego. Pochowany w Ławrze Pieczerskiej w Kijowie.

Nagrobek Konstantego Ostrogskiego w Kijowie

Zobacz też

  1. J. Tokarski, Ilustrowany przewodnik po zabytkach kultury na Ukrainie, t.2, Burchard Edition 2001, ISBN 83-87654-11-6, s.182
  2. J. Tokarski, Ilustrowany przewodnik po zabytkach kultury na Ukrainie, t.2, Burchard Edition 2001, ISBN 83-87654-11-6, s.160-162
  3. Koczetow D., Kuźmin A., Szlewis G.: Wilenskij wo imia Swiatoj Troicy mużskoj monastyr'. W: Prawosławnaja Encikłopiedija. T. VIII. Moskwa: Cerkowno-Naucznyj Centr "Prawosławnaja Encikłopiedija", 2004, s. 49. ISBN 5-89572-005-6.