Wagrowie: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
drobne redakcyjne |
drobne merytoryczne, źródła/przypisy |
||
| Linia 6: | Linia 6: | ||
=== Terytorium i grody === |
=== Terytorium i grody === |
||
Zamieszkiwali wybrzeża Bałtyku nad dolną [[Trave|Trawną]]. Głównym ich ośrodkiem był ''Starigrad'', wymieniony u [[Adam z Bremy|Adama z Bremy]] jako ''Aldinburg'' datowany na rok [[700]]. Starigrad obecnie nosi nazwę [[Oldenburg in Holstein|Oldenburg]] w [[Niemcy|Niemczech]] leżące w landzie [[Szlezwik-Holsztyn]]. Grodem Wagrów był też gród ''Płonia'' koło dzisiejszej wsi [[Plön]]. |
Zamieszkiwali wybrzeża Bałtyku nad dolną [[Trave|Trawną]]. Głównym ich ośrodkiem był ''Starigrad'', wymieniony u [[Adam z Bremy|Adama z Bremy]] jako ''Aldinburg'' datowany na rok [[700]]. Starigrad obecnie nosi nazwę [[Oldenburg in Holstein|Oldenburg]] w [[Niemcy|Niemczech]] leżące w landzie [[Szlezwik-Holsztyn]]. Nazwa tej grodu [[język polski]] tłumaczona jest czasem jako ''Stargard Wagryjski''<ref>{{cytuj książkę |nazwisko = Strzelczyk| imię = Jerzy| autor link = Jerzy Strzelczyk| tytuł = Mity, podania i wierzenia dawnych Słowian| wydawca = Rebis| miejsce = Poznań | rok = 2007| strony = 163| isbn = 978-83-7301-973-7}}</ref>.Grodem Wagrów był też gród ''Płonia'' koło dzisiejszej wsi [[Plön]]. |
||
=== Historia === |
=== Historia === |
||
Wersja z 12:49, 3 gru 2015
Wagrowie – najdalej na zachód wysunięte nadmorskie plemię połabskie (Wagria nad Bałtykiem) , odłam Obodrytów, graniczące od zachodu z plemionami germańskich Nordalbingów.
Terytorium i grody
Zamieszkiwali wybrzeża Bałtyku nad dolną Trawną. Głównym ich ośrodkiem był Starigrad, wymieniony u Adama z Bremy jako Aldinburg datowany na rok 700. Starigrad obecnie nosi nazwę Oldenburg w Niemczech leżące w landzie Szlezwik-Holsztyn. Nazwa tej grodu język polski tłumaczona jest czasem jako Stargard Wagryjski[1].Grodem Wagrów był też gród Płonia koło dzisiejszej wsi Plön.
Historia
W czasach panowania wodza Obodrytów Drożka w rejonie Wagrii nad rzeką Swentaną doszło w 798 do bitwy nad rzeką Swentaną, w której Obodryci sprzymierzeni z Karolem Wielkim pokonali szczep Sasów zwany Nordalbingami. W wyniku wojny Karol przyznał Wagrom dalsze terytoria Sasów.
Wkrótce jednak Obodrzyci zostali pokonani przez Danów pod wodzą Gudfreda. Dopiero traktat w Heiligen podpisany w 811 przez Hemminga odgraniczył posiadłości Duńczyków od państwa Franków obejmując też swoimi postanowieniami sprzymierzonych z nimi Obodrytów. Po umocnieniu pozycji Sasów na granicy wybudowano Limes Saxoniae, który wyznaczał granicę terytoriów Wagrów.
Plemię zostało podbite przez Niemców i stopniowo od XII wieku kolonizowane. Od około 1140 Adolf II Holsztyński zaczął wcielać w życie planowe zasiedlania ziem Wagrów przez osadników niemieckich i holenderskich.
Zobacz też
- ↑ Jerzy Strzelczyk: Mity, podania i wierzenia dawnych Słowian. Poznań: Rebis, 2007, s. 163. ISBN 978-83-7301-973-7.