Klemens VII (antypapież): Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
m redakcyjne, uzup. |
m →Życiorys: drobne redakcyjne |
||
| Linia 46: | Linia 46: | ||
Antypapież Klemens VII ekskomunikował papieża Urbana VI i rozpoczął wojnę celem zagarnięcia [[Rzym]]u. Wojska [[papież]]a zwyciężyły jednak armię [[antypapież]]a pod [[Marino]], zajęły [[Zamek Świętego Anioła]] i przejęły kontrolę nad [[Rzym]]em. Klemens VII wycofał się do [[Neapol]]u, a w czerwcu [[1379]] udał się do [[Awinion]]u. We [[Francja|Francji]] jako kuzyn króla cieszył się opieką i bezpieczeństwem. Wiódł życie wystawne, otaczając się przepychem. Zwołał jedenaście [[konsystorz]]y, na których powołał kilkunastu kardynałów, głównie Francuzów i Hiszpanów. |
Antypapież Klemens VII ekskomunikował papieża Urbana VI i rozpoczął wojnę celem zagarnięcia [[Rzym]]u. Wojska [[papież]]a zwyciężyły jednak armię [[antypapież]]a pod [[Marino]], zajęły [[Zamek Świętego Anioła]] i przejęły kontrolę nad [[Rzym]]em. Klemens VII wycofał się do [[Neapol]]u, a w czerwcu [[1379]] udał się do [[Awinion]]u. We [[Francja|Francji]] jako kuzyn króla cieszył się opieką i bezpieczeństwem. Wiódł życie wystawne, otaczając się przepychem. Zwołał jedenaście [[konsystorz]]y, na których powołał kilkunastu kardynałów, głównie Francuzów i Hiszpanów. |
||
Zmarł rażony [[apopleksja|apopleksją]]. Pierwotnie pochowany został w katedrze w Awinionie. W 1401 |
Zmarł rażony [[apopleksja|apopleksją]]. Pierwotnie pochowany został w katedrze w Awinionie. W 1401 szczątki Klemensa VII zostały przeniesione do kościoła celestynów w Awinionie. Po śmierci jego następcą wybrany został kardynał [[Antypapież Benedykt XIII|Pedro de Luna]], który przyjął imię pontyfikalne Benedykt XIII. |
||
{{przypisy}} |
{{przypisy}} |
||
Wersja z 15:38, 22 kwi 2010
| ||
| ||
| Data i miejsce urodzenia | ||
|---|---|---|
| Data i miejsce śmierci | ||
| papież obediencji awiniońskiej | ||
| Okres sprawowania | ||
| Wyznanie |
rzymskokatolickie | |
| Nominacja biskupia | ||
| Kreacja kardynalska | ||
.svg)
Klemens VII, Robert de Genève, Robert z Genewy (ur. 1342 w Genewie[1], zm. 16 września 1394 w Awinionie) – arcybiskup Cambrai 1368-1378, kardynał, antypapież obediencji awiniońskiej w latach 1378-1394.
Życiorys
Pochodził z dynastii sabaudzkiej. Był synem hrabiego Genewy Amadeusza III i Marii z Boulogne. Kształcił się na Sorbonie w Paryżu. Następnie był kanonikiem katedry Notre Dame, kanclerzem biskupa Amiens. Od 1359 protonotariuszem apostolskim i familiarzem papieża.
W 1361 wybrany biskupem Thérouanne, od 1368 arcybiskup Cambrai, w 1371 mianowany kardynałem. Wybitny dyplomata i dowódca Państwa Kościelnego. Papież Grzegorz XI powierzył mu funkcję legata na terenie Włoch oraz organizowanie wojsk zaciężnych przeciw władcom Mediolanu, Viscontim i Florencji. Robert z Genewy wspólnie z kardynałem Francesco Tebaldeschi zwerbował wojska zaciężne pod dowództwem kondotiera Johna Hawkwooda, które zdobyły Bolonię, a 3 lutego 1377 dokonały rzezi ludności miasta Cesena. Otworzyło to drogę do powrotu papieża do Rzymu.
Podczas konklawe w Rzymie po śmierci Grzegorza XI doszło do zamieszek ulicznych. Rzymianie w obawie, że kolejny papież ponownie zdecyduje się wyjechać z Państwa Kościelnego domagali się od elektorów, aby wybrali Włocha. Naciski tłumu, a także incydent z zakłóceniem porządku obrad zgromadzenia przez zbrojną bandę, która wdarła się na elekcję spowodowały, że część kardynałów nie uznała ważności wyboru Urbana VI. Urban VI, aby pojednać się z opozycją zwołał konsystorz do Anagni. Podczas jego obrad miano zadecydować o legalności wyboru nowego papieża. 2 sierpnia 1378 kardynałowie wydali oświadczenie. Uznali, że konklawe rzymskie z kwietnia 1378 jest nieważne, gdyż wybór został przeprowadzony pod naciskiem i groźbą ze strony tłumu. 9 sierpnia 1378 kardynałowie francuscy będący główną siłą opozycji wobec Urbana VI wezwali go do abdykacji. Nie widząc żadnej reakcji ze strony papieża opuścili Anagni i przenieśli się do Fondi. Tam pod ochroną księcia Onorato Caetaniego zwołali nowe konklawe i 20 września 1378 roku wybrali antypapieżem Roberta de Genève, arcybiskupa Cambrai, który pomimo iż początkowo wspierał kanoniczny wybór Bartolomeo Prignano z czasem przeszedł do obozu sceptyków i stanął na czele buntu kardynałów. Kuria Rzymska uznała ważność wyboru Klemensa VII i wypowiedziała posłuszeństwo Urbanowi VI. 31 października 1378 antypapież został koronowany. Pontyfikat ten stał się początkiem Wielkiej Schizmy Zachodniej, której kres przyniosły dopiero sobory powszechne z XV wieku.
Antypapież Klemens VII ekskomunikował papieża Urbana VI i rozpoczął wojnę celem zagarnięcia Rzymu. Wojska papieża zwyciężyły jednak armię antypapieża pod Marino, zajęły Zamek Świętego Anioła i przejęły kontrolę nad Rzymem. Klemens VII wycofał się do Neapolu, a w czerwcu 1379 udał się do Awinionu. We Francji jako kuzyn króla cieszył się opieką i bezpieczeństwem. Wiódł życie wystawne, otaczając się przepychem. Zwołał jedenaście konsystorzy, na których powołał kilkunastu kardynałów, głównie Francuzów i Hiszpanów.
Zmarł rażony apopleksją. Pierwotnie pochowany został w katedrze w Awinionie. W 1401 szczątki Klemensa VII zostały przeniesione do kościoła celestynów w Awinionie. Po śmierci jego następcą wybrany został kardynał Pedro de Luna, który przyjął imię pontyfikalne Benedykt XIII.
Zobacz też
Bibliografia
- Richard McBrien: Leksykon papieży. Warszawa: Świat Książki, 2003. ISBN 83-7311-764-4.
- Rudolf Fischer-Wollpert: Leksykon papieży. Kraków: Znak, 2000. ISBN 83-7006-948-7.
Linki zewnętrzne
- Salvador Miranda: Biographical Dictionary Gregory XI (1370-1378) Consistory of May 30, 1371 (I). The Cardinals of the Holy Roman Church. [dostęp 2010-04-18]. (ang.).