Stanisław Karol Jabłonowski: Różnice pomiędzy wersjami
[wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
Nie podano opisu zmian |
m Bot poprawia błędne wywołania {{PAGENAME}} |
||
Linia 56: | Linia 56: | ||
[[Kategoria:Starostowie bohusławscy]] |
[[Kategoria:Starostowie bohusławscy]] |
||
[[Kategoria:Starostowie sinniccy]] |
[[Kategoria:Starostowie sinniccy]] |
||
[[Kategoria:Jabłonowscy herbu Prus III| |
[[Kategoria:Jabłonowscy herbu Prus III|Stanisław Karol Jabłonowski]] |
||
[[Kategoria:Zmarli w 1702]] |
[[Kategoria:Zmarli w 1702]] |
||
[[Kategoria:Urodzeni w XVII wieku]] |
[[Kategoria:Urodzeni w XVII wieku]] |
Wersja z 04:06, 14 gru 2017
Prus III | |
Rodzina | |
---|---|
Data śmierci | |
Ojciec | |
Matka | |
Żona |
Stanisław Karol Jabłonowski herbu Prus III (zm. 1702) – oboźny koronny (dworski) w 1700 roku[1], starosta bohusławski, błoński, sinnicki, sołotwiński i janowski
Był synem hetmana wielkiego koronnego Stanisława Jana Jabłonowskiego (1634 -1702) i Marianny Kazanowskiej h. Grzymała (27 marca 1643 - luty 1697 ) - babki króla Polski Stanisława Leszczyńskiego.
Miał dwóch braci Jana Stanisława i Aleksandra Jana oraz siostry Karolinę Teresę i Jadwigę i Annę - żonę Rafała Leszczyńskiego, która została matką króla Polski - Stanisława Leszczyńskiego.
Wraz z bratem Stanisław Karol Jabłonowski odebrał wykształcenie w szkołach jezuickich we Lwowie i Pradze, uzupełnione w podróżach zagranicznych po Europie.
W 1695 walczył pod Lwowem z Tatarami, w 1697 wyprawiony przez ojca przeciwko zagonowi tatarskiemu.
Ożenił się w 1701 r. z Marianną Potocką (zm.1749), córką Feliksa Kazimierza Potockiego hetmana wielkiego koronnego, która po śmierci męża w 1702 r. poślubiła Adama Piotra Tarłę.
- ↑ Urzędnicy centralni i nadworni Polski XIV-XVIII wieku. Spisy". Oprac. Krzysztof Chłapowski, Stefan Ciara, Łukasz Kądziela, Tomasz Nowakowski, Edward Opaliński, Grażyna Rutkowska, Teresa Zielińska. Kórnik 1992, s. 94.
Bibliografia
- Polski Słownik Biograficzny. T. X. Kraków-Wrocław 1962-1964.
- Kasper Niesiecki i Florian Jaroszewicz: "Matka Świętych Polska" 1767 r.
- Stanisław Szenic: Pitawal warszawski. T. I. Warszawa, 1957.
- Zygmunt Gloger: Geografia historyczna ziem dawnej Polski, wyd. 1903 r.
- S. Orgelbranda; Encyklopedia Powszechna (1898)