Maciej Borkowic: Różnice pomiędzy wersjami
[wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
m Wycofano edycje użytkownika 82.42.126.152 (dyskusja). Autor przywróconej wersji to 37.248.153.12. Znacznik: Wycofanie zmian |
m MalarzBOT: dodaję szablon {{Wojewodowie poznańscy i wielkopolscy}} |
||
Linia 43: | Linia 43: | ||
*[http://www.ipsb.nina.gov.pl/a/biografia/maciej-hnapiwon-borkowic Biogram] |
*[http://www.ipsb.nina.gov.pl/a/biografia/maciej-hnapiwon-borkowic Biogram] |
||
* Przemysław Kaleta], [http://www.uwm.edu.pl/meritum/sites/default/files/issues/articles/02_kaleta_p.pdf ''W sprawie genezy konfederacji Macieja Borkowica''] |
* Przemysław Kaleta], [http://www.uwm.edu.pl/meritum/sites/default/files/issues/articles/02_kaleta_p.pdf ''W sprawie genezy konfederacji Macieja Borkowica''] |
||
{{Wojewodowie poznańscy i wielkopolscy}} |
|||
{{SORTUJ:Borkowic, Maciej}} |
{{SORTUJ:Borkowic, Maciej}} |
||
[[Kategoria:Wojewodowie poznańscy (Polska średniowieczna)]] |
[[Kategoria:Wojewodowie poznańscy (Polska średniowieczna)]] |
Wersja z 18:52, 6 sie 2020
Napiwon herb Borkowica | |
Data i miejsce śmierci |
---|
Maciej Borkowic, Maćko Borkowic herbu Napiwon (ur. 1298; zm. 9 lutego 1360 w Olsztynie) – wojewoda poznański od 1343, starosta poznański 1348–1352, przywódca konfederacji wielkopolskiej.
W 1340 wziął udział, razem z rycerstwem wielkopolskim w wyprawie na Ruś Czerwoną.
Król, Kazimierz III Wielki, ulegając naleganiom możnych rodów wielkopolskich, zniósł w 1348 urząd starosty generalnego Wielkopolski i ustanowił dwóch starostów: poznańskiego (którym mianował Maćka) i kaliskiego (którym został Przecław z Gułtów[1]). Doprowadziło to jednak szybko do wybuchu zamieszek w tej dzielnicy. Kazimierz w 1352 odsunął tych starostów, przywracając urząd starosty generalnego, którym mianował Ślązaka, Wierzbiętę z Paniewic herbu Niesobia.
Ta nominacja spowodowała już jawny bunt Wielkopolan, który przeistoczył się w konfederację rycerską, zawiązaną 2. września 1352 roku, w Poznaniu przez możne rody: Borków, Awdańców, Grzymalitów, Nałęczów i Zarembów. Wielkopolska pogrążyła się w odmętach wojny domowej. Na domiar złego, Borkowic zabił wojewodę kaliskiego, Beniamina z Uzarzewa, co doprowadziło do jego wygnania z kraju. Maćko przebywał na Śląsku, skąd wrócił w 1356 roku. 16. lutego 1358 roku, w Sieradzu złożył przysięgę wierności królowi. W rocie przysięgi po raz pierwszy użyte zostało sformułowanie Rzeczpospolita (łac. Respublica). Nie zaprzestał jednak knowań i w 1360 roku, został aresztowany w Kaliszu, osadzony na tamtejszym zamku królewskim, a następnie osądzony tam przez samego króla[2]. Skazany na śmierć głodową, zmarł w wieży na zamku w Olsztynie, koło Częstochowy.
Przypisy
- ↑ Jan Dąbrowski, Dzieje Polski średniowiecznej, t. II, Kraków 1995, s. 147.
- ↑ Bladowski B. Tradycje sądowe Kalisza, „Kaliszanie w Warszawie”, 2/1992, s. 17–19.
Bibliografia
- Kazimierz Lepszy (red.): Słownik biograficzny historii powszechnej do XVII stulecia. Warszawa: Wiedza Powszechna, 1968.
Linki zewnętrzne
- Biogram
- Przemysław Kaleta], W sprawie genezy konfederacji Macieja Borkowica