Kuźma Trubnikow: Różnice pomiędzy wersjami
[wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
m drobne merytoryczne |
m drobne techniczne |
||
Linia 76: | Linia 76: | ||
[[Kategoria:Odznaczeni Orderem Suworowa]] |
[[Kategoria:Odznaczeni Orderem Suworowa]] |
||
[[Kategoria:Odznaczeni Orderem Świętego Jerzego]] |
[[Kategoria:Odznaczeni Orderem Świętego Jerzego]] |
||
[[Kategoria:Radzieccy i rosyjscy oficerowie w Polsce |
[[Kategoria:Radzieccy i rosyjscy oficerowie w Polsce 1945–1993]] |
||
[[Kategoria:Urodzeni w 1888]] |
[[Kategoria:Urodzeni w 1888]] |
||
[[Kategoria:Zmarli w 1974]] |
[[Kategoria:Zmarli w 1974]] |
Wersja z 22:49, 1 lut 2021
Ten artykuł należy dopracować |
generał-pułkownik | |
Data i miejsce urodzenia |
27 października 1888 |
---|---|
Data i miejsce śmierci | |
Przebieg służby | |
Lata służby |
1909–1917, 1918–1951 |
Siły zbrojne | |
Stanowiska |
dowódca 258 DS, |
Główne wojny i bitwy | |
Odznaczenia | |
Kuźma Pietrowicz Trubnikow (ros. Кузьма́ Петро́вич Тру́бников) (ur. 27 października 1888 we wsi Gatiszcze pow. Liwny prowincja Orzeł, zm. 16 stycznia 1974 w Moskwie) – radziecki dowódca wojskowy, generał-pułkownik.
Od 1909 służył w rosyjskiej armii. Brał udział w I wojnie światowej jako sierżant, potem porucznik. W 1918 wstąpił do Armii Czerwonej. Uczestnik wojny domowej w Rosji jako dowódca plutonu, potem kompanii, batalionu i pułku. W 1927 skończył kurs w Akademii Wojskowej im. Frunze w Moskwie. W czerwcu 1938 aresztowany przez NKWD w ramach czystek w Armii Czerwonej i do lutego 1940 był więziony[1]. W końcu marca 1940 przywrócony do służby w Armii Czerwonej. Po ataku Niemiec na ZSRR w czerwcu 1941 został dowódcą 258. Dywizji Piechoty w 50. Armii na Froncie Zachodnim. Uczestnik walk odwrotowych pod Orłem, Briańskiem i Tułą. W listopadzie 1941 przeniesiony na dowódcę 217 Dywizji Piechoty w 50. Armii. Za umiejętne dowodzenie podczas obrony Tuły został odznaczony Orderem Czerwonego Sztandaru. Od VI 1942 zastępca dowódcy 16. Armii, a od X 1942 - zastępca dowódcy Frontu Dońskiego. Brał udział w organizowaniu i dowodzeniu wojskami w bitwie pod Stalingradem. W lutym 1943 mianowany zastępcą dowódcy Frontu Centralnego. IV-IX 1943 dowódca 10. Armii Gwardii. Od września 1944 zastępca dowódcy 1., a wkrótce 2. Frontu Białoruskiego. W maju 1945 wziął udział w Paradzie Zwycięstwa w Moskwie. X 1949-VIII 1950 dowódca Północnej Grupy Wojsk stacjonującej w Polsce. W 1951 przeszedł na emeryturę.
Odznaczenia
- Order Lenina (dwukrotnie w 1945)
- Order Czerwonego Sztandaru (pięciokrotnie - 1921, 1942, 1943, 1944, 1949)
- Order Kutuzowa I stopnia (1945)
- Order Suworowa II stopnia (1944)
- Order Kutuzowa II stopnia (1943)
- Order Czerwonej Gwiazdy (1938)
- Medal 100-lecia urodzin Lenina
- Medal za Obronę Moskwy
- Medal za Obronę Stalingradu
- Medal za Zwycięstwo nad Niemcami w Wielkiej Wojnie Ojczyźnianej 1941-1945
- Medal za Zdobycie Królewca
- Medal za Wyzwolenie Warszawy
- Medal jubileuszowy XX-lecia Robotniczo-Chłopskiej Armii Czerwonej
- Medal jubileuszowy 30-lecia Radzieckiej Armii i Marynarki Wojennej
- Medal 40-lecia Sił Zbrojnych ZSRR
- Medal 50-lecia Sił Zbrojnych ZSRR
- Medal 20 Lat Zwycięstwa w Wielkiej Wojnie Ojczyźnianej
- Medal 800-lecia Moskwy
- Order św. Jerzego I klasy (Rosja)
- Order św. Jerzego II klasy (Rosja)
- Order św. Jerzego III klasy (Rosja)
- Order św. Jerzego IV klasy (Rosja)
- Krzyż Wielki Orderu Virtuti Militari (Polska)
- Order Krzyża Grunwaldu I klasy (Polska)
- Medal za Warszawę 1939-1945 (Polska)
- Medal za Odrę, Nysę, Bałtyk (Polska)
- Medal Zwycięstwa i Wolności 1945 (Polska)
- ↑ Na podstawie rosyjskiej wikipedii.
- Czerwoni (wojna domowa w Rosji)
- Generałowie pułkownicy Sił Zbrojnych ZSRR
- Odznaczeni Krzyżem Wielkim Orderu Virtuti Militari (Polska Ludowa)
- Odznaczeni Medalem za Odrę, Nysę, Bałtyk
- Odznaczeni Medalem za Warszawę 1939-1945
- Odznaczeni Medalem Zwycięstwa i Wolności 1945
- Odznaczeni Orderem Czerwonego Sztandaru
- Odznaczeni Orderem Czerwonej Gwiazdy
- Odznaczeni Orderem Krzyża Grunwaldu I klasy
- Odznaczeni Orderem Kutuzowa
- Odznaczeni Orderem Lenina
- Odznaczeni Orderem Suworowa
- Odznaczeni Orderem Świętego Jerzego
- Radzieccy i rosyjscy oficerowie w Polsce 1945–1993
- Urodzeni w 1888
- Zmarli w 1974