Andoni Zubizarreta: Różnice pomiędzy wersjami

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
Luckas-bot (dyskusja | edycje)
m robot dodaje: ro:Andoni Zubizarreta
DeCoo (dyskusja | edycje)
zmiana dot. stanowiska, które obejmuje. Dodanie odnośników.
Linia 9: Linia 9:
| pseudonim = ''Zubi''
| pseudonim = ''Zubi''
| pozycja = [[bramkarz]]
| pozycja = [[bramkarz]]
| obecnyklub = [[FC Barcelona]] (dyrektor sportowy)
| lata = 1979-1980<br />1980-1986<br />1986-1994<br />1994-1998
| lata = 1979-1980<br />1980-1986<br />1986-1994<br />1994-1998
| kluby = [[Deportivo Alavés]]<br />[[Athletic Bilbao]]<br />[[FC Barcelona]]<br />[[Valencia CF]]
| kluby = [[Deportivo Alavés]]<br />[[Athletic Bilbao]]<br />[[FC Barcelona]]<br />[[Valencia CF]]
Linia 22: Linia 23:
Popularny "Zubi" karierę rozpoczynał w [[Deportivo Alavés]]. W 1980 roku przeniósł się do [[Athletic Bilbao]]. W klubie ze stolicy kraju Basków zadebiutował w lidze w 1982 roku, a w roku 1983 i 1984 zdobył mistrzostwo Hiszpanii. Do tego dołożył jeszcze Puchar Króla w roku 1984. Jego kariera przebiegała bardzo szybko, o czym może świadczyć fakt, że na [[Mistrzostwa Świata w Piłce Nożnej 1986|Mundialu 1986]] był podstawowym bramkarzem reprezentacji Hiszpanii. A pozycji tej nie oddał przez następne trzy mundiale ([[Mistrzostwa Świata w Piłce Nożnej 1990|1990]], [[Mistrzostwa Świata w Piłce Nożnej 1994|1994]], [[Mistrzostwa Świata w Piłce Nożnej 1998|1998]]) i dwa turnieje o Mistrzostwo Europy ([[Mistrzostwa Europy w Piłce Nożnej 1988|1988]] i [[Mistrzostwa Europy w Piłce Nożnej 1996|1996]]).
Popularny "Zubi" karierę rozpoczynał w [[Deportivo Alavés]]. W 1980 roku przeniósł się do [[Athletic Bilbao]]. W klubie ze stolicy kraju Basków zadebiutował w lidze w 1982 roku, a w roku 1983 i 1984 zdobył mistrzostwo Hiszpanii. Do tego dołożył jeszcze Puchar Króla w roku 1984. Jego kariera przebiegała bardzo szybko, o czym może świadczyć fakt, że na [[Mistrzostwa Świata w Piłce Nożnej 1986|Mundialu 1986]] był podstawowym bramkarzem reprezentacji Hiszpanii. A pozycji tej nie oddał przez następne trzy mundiale ([[Mistrzostwa Świata w Piłce Nożnej 1990|1990]], [[Mistrzostwa Świata w Piłce Nożnej 1994|1994]], [[Mistrzostwa Świata w Piłce Nożnej 1998|1998]]) i dwa turnieje o Mistrzostwo Europy ([[Mistrzostwa Europy w Piłce Nożnej 1988|1988]] i [[Mistrzostwa Europy w Piłce Nożnej 1996|1996]]).


Po [[Mistrzostwa Świata w Piłce Nożnej 1986|Mundialu w Meksyku]], kupiła go FC Barcelona. Dostał trudne zadanie zastąpienia słynnego Urrutiego. Andoni nie został przyjęty dobrze przez kibiców, na powitanie kibice na Camp Nou wywiesili transparent z napisem ,,do domu’’. Zubizarreta jednak nie przejął się tym i szybko zaczął gromadzić trofea. W klubie ze stolicy [[Katalonia|Katalonii]] Andoni odnosił swoje największe sukcesy. Już w pierwszym sezonie w nowym klubie zdobył trofeum Zamory dla najlepszego bramkarza [[Primera División|ligi Hiszpańskiej]]. Następne sukcesy przyszły wraz z pojawieniem się [[Johan Cruijff]]a w FC Barcelona. Największe z nich to czterokrotne mistrzostwo Hiszpanii w latach [[1991]], [[1992]], [[1993]] i [[1994]], dwa Puchary Króla ([[1988]] i [[1990]]), PZP w roku [[1989]], Puchar Europy [[1992]] oraz Superpuchar Europy [[1993]]. Z Barcelony odszedł po finale Ligi Mistrzów w roku 1994 który Barcelona przegrała 0:4 z [[AC Milan]]. Oficjalnym powodem miało być odmłodzenie składu, ale wtajemniczeni twierdzą, że był skłócony z Johanem Cruyffem, który szykował do występów w bramce swojego zięcia<ref>Źródło: Wielkie Kluby Europy, dodatek do Przeglądu Sportowego, 2 maja 2007</ref>.
Po [[Mistrzostwa Świata w Piłce Nożnej 1986|Mundialu w Meksyku]], kupiła go [[FC Barcelona]]. Dostał trudne zadanie zastąpienia słynnego Urrutiego. Andoni nie został przyjęty dobrze przez kibiców, na powitanie kibice na Camp Nou wywiesili transparent z napisem ,,do domu’’. Zubizarreta jednak nie przejął się tym i szybko zaczął gromadzić trofea. W klubie ze stolicy [[Katalonia|Katalonii]] Andoni odnosił swoje największe sukcesy. Już w pierwszym sezonie w nowym klubie zdobył trofeum Zamory dla najlepszego bramkarza [[Primera División|ligi Hiszpańskiej]]. Następne sukcesy przyszły wraz z pojawieniem się [[Johan Cruijff|Johana Cruijffa]] a w [[FC Barcelona]]. Największe z nich to czterokrotne mistrzostwo Hiszpanii w latach [[1991]], [[1992]], [[1993]] i [[1994]], dwa Puchary Króla ([[1988]] i [[1990]]), PZP w roku [[1989]], Puchar Europy [[1992]] oraz Superpuchar Europy [[1993]]. Z [[FC Barcelona|FC Barcelony]] odszedł po finale Ligi Mistrzów w roku 1994 który [[FC Barcelona]] przegrała 0:4 z [[AC Milan]]. Oficjalnym powodem miało być odmłodzenie składu, ale wtajemniczeni twierdzą, że był skłócony z [[Johan Cruijff|Johanem Cruijffem]], który szykował do występów w bramce swojego zięcia<ref>Źródło: Wielkie Kluby Europy, dodatek do Przeglądu Sportowego, 2 maja 2007</ref>.


Z Barcelony odszedł do [[Valencia CF]], gdzie nie odniósł już większych sukcesów. Największym osiągnięciem podczas pobytu w klubie ze stolicy Lewantu było zajęcie drugiego miejsca w lidze w sezonie [[1995]]-[[1996]]. Karierę zakończył po Mistrzostwach Świata we Francji, gdzie popełnił fatalny w skutkach błąd w meczu z Nigerią który kosztował Hiszpanów awans do dalszej rundy.
Z Barcelony odszedł do [[Valencia CF]], gdzie nie odniósł już większych sukcesów. Największym osiągnięciem podczas pobytu w klubie ze stolicy Lewantu było zajęcie drugiego miejsca w lidze w sezonie [[1995]]-[[1996]]. Karierę zakończył po Mistrzostwach Świata we Francji, gdzie popełnił fatalny w skutkach błąd w meczu z Nigerią który kosztował Hiszpanów awans do dalszej rundy.


Obecnie jest dyrektorem sportowym [[FC Barcelona]] oraz komentatorem sportowym w radiu i telewizji.
Obecnie jest dyrektorem sportowym [[FC Barcelona|FC Barcelony]] oraz komentatorem sportowym w radiu i telewizji.


== Przypisy ==
== Przypisy ==

Wersja z 17:21, 15 lip 2010

{{{imię i nazwisko}}}
[[Plik:{{{grafika}}}|240x240px|alt=Ilustracja|{{{opis grafiki}}}]]
{{{opis grafiki}}}
Pełne imię i nazwisko

{{{pełne imię i nazwisko}}}

Data i miejsce urodzenia

{{{data urodzenia}}}
{{{miejsce urodzenia}}}

Data i miejsce śmierci

{{{data śmierci}}}
{{{miejsce śmierci}}}

Wzrost

187cm

Pozycja

bramkarz

Informacje klubowe
Klub

{{{klub}}}

Numer w klubie

{{{numer w klubie}}}

Kariera juniorska
Lata Klub
BŁĄD: {{{kariera juniorska}}}
Kariera seniorska[a]
Lata Klub Wyst. Gole
BŁĄD: {{{kariera seniorska}}}
Kariera reprezentacyjna
Lata Reprezentacja Wyst. Gole
BŁĄD: {{{kariera reprezentacyjna}}}
Kariera trenerska
Lata Drużyna
BŁĄD: {{{kariera trenerska}}}
Dorobek medalowy
{{{medale}}}
Odznaczenia
{{{odznaczenia}}}
[{{{www}}} Strona internetowa]

Andoni Zubizarreta Urreta (ur. 23 października 1961 w Vitorii) – hiszpański piłkarz grający na pozycji bramkarza. Rekordzista pod względem liczby występów w hiszpańskiej reprezentacji (126 meczów) i Primera División (622 mecze).

Popularny "Zubi" karierę rozpoczynał w Deportivo Alavés. W 1980 roku przeniósł się do Athletic Bilbao. W klubie ze stolicy kraju Basków zadebiutował w lidze w 1982 roku, a w roku 1983 i 1984 zdobył mistrzostwo Hiszpanii. Do tego dołożył jeszcze Puchar Króla w roku 1984. Jego kariera przebiegała bardzo szybko, o czym może świadczyć fakt, że na Mundialu 1986 był podstawowym bramkarzem reprezentacji Hiszpanii. A pozycji tej nie oddał przez następne trzy mundiale (1990, 1994, 1998) i dwa turnieje o Mistrzostwo Europy (1988 i 1996).

Po Mundialu w Meksyku, kupiła go FC Barcelona. Dostał trudne zadanie zastąpienia słynnego Urrutiego. Andoni nie został przyjęty dobrze przez kibiców, na powitanie kibice na Camp Nou wywiesili transparent z napisem ,,do domu’’. Zubizarreta jednak nie przejął się tym i szybko zaczął gromadzić trofea. W klubie ze stolicy Katalonii Andoni odnosił swoje największe sukcesy. Już w pierwszym sezonie w nowym klubie zdobył trofeum Zamory dla najlepszego bramkarza ligi Hiszpańskiej. Następne sukcesy przyszły wraz z pojawieniem się Johana Cruijffa a w FC Barcelona. Największe z nich to czterokrotne mistrzostwo Hiszpanii w latach 1991, 1992, 1993 i 1994, dwa Puchary Króla (1988 i 1990), PZP w roku 1989, Puchar Europy 1992 oraz Superpuchar Europy 1993. Z FC Barcelony odszedł po finale Ligi Mistrzów w roku 1994 który FC Barcelona przegrała 0:4 z AC Milan. Oficjalnym powodem miało być odmłodzenie składu, ale wtajemniczeni twierdzą, że był skłócony z Johanem Cruijffem, który szykował do występów w bramce swojego zięcia[1].

Z Barcelony odszedł do Valencia CF, gdzie nie odniósł już większych sukcesów. Największym osiągnięciem podczas pobytu w klubie ze stolicy Lewantu było zajęcie drugiego miejsca w lidze w sezonie 1995-1996. Karierę zakończył po Mistrzostwach Świata we Francji, gdzie popełnił fatalny w skutkach błąd w meczu z Nigerią który kosztował Hiszpanów awans do dalszej rundy.

Obecnie jest dyrektorem sportowym FC Barcelony oraz komentatorem sportowym w radiu i telewizji.

Przypisy

  1. Źródło: Wielkie Kluby Europy, dodatek do Przeglądu Sportowego, 2 maja 2007


Błąd w przypisach: Istnieje znacznik <ref> dla grupy o nazwie „infobox”, ale nie odnaleziono odpowiedniego znacznika <references group="infobox"/>
BŁĄD PRZYPISÓW