Zieloni – Wolny Sojusz Europejski: Różnice pomiędzy wersjami
[wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
m robot dodaje: ru:Зелёные — Европейский свободный альянс |
m robot poprawia: es:Grupo de Los Verdes / Alianza Libre Europea |
||
Linia 119: | Linia 119: | ||
[[et:Rohelised/Euroopa Vabaliit]] |
[[et:Rohelised/Euroopa Vabaliit]] |
||
[[en:The Greens–European Free Alliance]] |
[[en:The Greens–European Free Alliance]] |
||
[[es:Los Verdes |
[[es:Grupo de Los Verdes / Alianza Libre Europea]] |
||
[[eo:Frakcio de la Verduloj kaj Eŭropa Libera Alianco]] |
[[eo:Frakcio de la Verduloj kaj Eŭropa Libera Alianco]] |
||
[[fr:Groupe des Verts/Alliance libre européenne]] |
[[fr:Groupe des Verts/Alliance libre européenne]] |
Wersja z 15:11, 7 lis 2010
Zieloni – Wolny Sojusz Europejski (Zieloni/WSE, ang. Greens/European Free Alliance, Greens/EFA) – jedna z frakcji politycznych w Parlamencie Europejskim. W kadencji 2009-2014 posiada 55 mandatów i jest czwartą co do wielkości grupą w PE.
Frakcja składa się z reprezentantów dwóch grup politycznych – partii Zielonych z krajów Unii Europejskiej zgrupowanych w Europejskiej Partii Zielonych i Wolnego Sojuszu Europejskiego, reprezentującego "narody bez państw". Zielonych/WSE można określić jako ugrupowanie centrolewicowe. Z Grupą Zieloni/WSE współpracuje polska partia Zielonych 2004 oraz Ruch Autonomii Śląska.
Grupa we współpracy z Zielonymi 2004 angażowała się w działania dotyczące ochrony Doliny Rospudy, obwodnicy Augustowa i europejskich korytarzy transportowych: kolejowego - Rail Baltica i drogowego - Via Baltica[1] oraz stanu wdrażania europejskiego prawa równościowego w Polsce[2].
Współprzewodniczącymi grupy w kadencji 2009–2014 są Rebecca Harms i Daniel Cohn-Bendit.
Historia
1979 - Pierwsze wybory do Parlamentu Europejskiego - trójka osób reprezentujących Wolny Sojusz Europejski (Volksunie i Fianna Fail) włącza się do Grupy na rzecz Koordynacji Technicznej i Obrony Niezależnych Frakcji i Członków.
1984 - Pierwsi Zieloni zostają wybrani: 7 osób z Niemiec i po 2 z Belgii i Holandii. Razem z innymi parlamentarzystami z Włoch i Danii oraz ugrupowań mniejszości z Flandrii, Sardynii i Kraju Basków tworzą Grupę Tęczową.
1989 - Przełomowe wybory dla Zielonych i Wolnego Sojuszu Europejskiego. Zieloni z Francji, Włoch i Portugalii dołączają do swych koleżanek i kolegów z Niemiec, Belgii i Holandii. Grupa składa się z 30 osób. Zieloni z Wielkiej Brytanii otrzymują wtedy, na fali obaw związanych z awarią reaktora nuklearnego w Czarnobylu, rekordowe poparcie - 14,9%, ale nie zdobywają mandatu z powodu panującego wówczas systemu większościowego.
W tym samym czasie 10 osób z Wolnego Sojuszu Europejskiego (z Flandrii, Szkocji, Katalonii, Kraju Basków, Korsyki, Sardynii, Irlandii, Andaluzji i Wysp Kanaryjskich) współtworzy Grupę Tęczową, opartą na partiach regionalnych i mniejszości narodowych.
1994 - Zieloni w Niemczech notują rekordowy wynik wyborczy, podczas gdy w Portugalii i Francji tracą wszystkie mandaty. Po raz pierwszy grupę zasilają osoby z Luksemburga i Irlandii, jednak cała frakcja topnieje do 23 członkiń i członków. W tym samym czasie WSE porozumiewa się z włoskimi i francuskimi partiami radykalnymi i współtworzy Europejski Sojusz Radykalny.
1995 - Podczas przemówienia ówczesnego prezydenta Francji na sesji plenarnej Europarlamentu, Jacques'a Chiraca, Zieloni w sposób spektakularny protestują przeciw francuskim próbom jądrowym na atolu Mururoa. Śmierć współprzewodniczącego grupy, Alexandra Langera, poważnie osłabia grupę, mimo faktu jej wzrostu liczebnego do 27 osób (z Austrii, Finlandii i Szwecji).
1999 - Wybranych zostaje 38 Zielonych i 10 osób z Wolnego Sojuszu Europejskiego. Po raz pierwszy te dwie frakcje tworzą wspólną, która staje się czwartą pod względem wielkości polityczną siłą w Parlamencie Europejskim. Michaele Schreyer, Zielona z Niemiec, staje się pierwszym zielonym komisarzem, odpowiada za budżet i walkę z korupcją. Zieloni współtworzą 5 z 15 rządów ówczesnej Unii Europejskiej (Belgia, Finlandia, Francja, Niemcy, Włochy), co daje im możliwość silnego oddziaływania na kształt Protokołu z Kioto.
2004 - 21 lutego powstaje w Rzymie Europejska Partia Zielonych, która jako pierwsza organizuje wspólną kampanię na skalę europejską. 26 marca ten sam status europejskiej partii politycznej otrzymuje WSE, podczas zebrania w Barcelonie z udziałem 31 organizacji członkowskich. W czerwcowych wyborach Zieloni zdobywają 34 miejsca, ale żadnego w nowych państwach członkowskich. Odnowiony zostaje sojusz z WSE (mającego nową reprezentantkę z Łotwy), przygarniają także niezależnych. Licząca 42 osoby wspólna grupa nadal jest czwartą siłą Europarlamentu.
2007 - Czescy Zieloni są pierwszą partią z nowego państwa członkowskiego UE, która wchodzi do rządu koalicyjnego. Rozwój wypadków w Parlamencie Europejskim sprawia, że Zieloni/WSE stają się piątą pod względem wielkości grupą w PE. Poza Czechami, Zieloni współrządzą w Finlandii, Irlandii i Włoszech.
2008 - Po wejściu do grupy deputowanego z Rumunii znów jest ona czwartą największą grupą PE. Rozpad rządu we Włoszech oznacza koniec koalicji, której częścią byli Zieloni. Grupa decyduje się na pierwszy Letni Uniwersytet Zielonych w Słubicach i we Frankfurcie nad Odrą.
Państwo | Partia | Podgrupa | 2004-2009 | 2009-2014 |
Austria | Die Grünen (Zieloni) | Zieloni | 2 | 2 |
Belgia | Ecolo | Zieloni | 1 | 2 |
Groen! | Zieloni | 1 | 1 | |
Nowy Sojusz Flamandzki | Wolny Sojusz Europejski | 0 | 1 | |
Dania | Socialistisk Folkeparti (Socjalistyczna Partia Ludowa)¹ | obserwatorka EPZ | 1 | 1 |
Estonia | Indrek Tarand | niezależny | 0 | 1 |
Finlandia | Vihreä Liitto (Liga Zielonych) | Zieloni | 1 | 2 |
Francja | Les Verts (Zieloni) | Zieloni | 6 | 7 |
niezależni w ramach Europe Écologie | niezrzeszeni | 0 | 6 | |
Partia Narodu Korsykańskiego | Wolny Sojusz Europejski | 0 | 1 | |
Hiszpania | (Aragonia): Chunta Aragonesista (Rada Aragońska) | Wolny Sojusz Europejski | 0 | 0 |
(Aragonia): Partido Aragonés | Wolny Sojusz Europejski | 0 | 0 | |
(Katalonia): Iniciativa per Catalunya Verds (Inicjatywa dla Katalonii - Zieloni) | Zieloni | 1 | 1 | |
(Katalonia): Esquerra Republicana de Catalunya (Republikańska Lewica Katalonii) | Wolny Sojusz Europejski | 0 | 1 | |
(Galicia): Bloque Nacionalista Galego (Galicyjski Blok Nacjonalistyczny) | Wolny Sojusz Europejski | 0 | 0 | |
Confederación de Los Verdes (Konfederacja Zielonych) | Zieloni | 1 | 0 | |
(Kraj Basków): Eusko Alkartasuna (Solidarność Basków) | Wolny Sojusz Europejski | 1 | 0 | |
Holandia | GroenLinks (Zielona Lewica) | Zieloni | 2 | 3 |
Europa Transparant | niezrzeszeni | 2 | 0 | |
Irlandia | Green Party/Comhaontas Glas | Zieloni | 0 | 0 |
Luksemburg | Déi Gréng (Zieloni) | Zieloni | 1 | 1 |
Łotwa | Par Cilvēka Tiesībām Vienotā Latvijā | Wolny Sojusz Europejski | 1 | 1 |
Niemcy | Bündnis 90/Die Grünen (Związek 90/Zieloni) | Zieloni | 13 | 14 |
Polska | Zieloni 2004 | Zieloni | 0 | 0 |
Rumunia | niezależny (László Tőkés) | Wolny Sojusz Europejski | 1 | 0 |
Szwecja | Miljöpartiet de Gröna (Partia Zielonych) | Zieloni | 1 | 2 |
Partia Piratów (Szwecja) | niezrzeszeni | 0 | 1 | |
Wielka Brytania | (Anglia): Green Party of England and Wales (Partia Zielonych Anglii i Walii) | Zieloni | 2 | 2 |
(Kornwalia): Mebyon Kernow | Wolny Sojusz Europejski | 0 | 0 | |
(Szkocja): Scottish Green Party (Szkocka Partia Zielonych) | Zieloni | 0 | 0 | |
(Szkocja): Scottish National Party (Szkocka Partia Narodowa) | Wolny Sojusz Europejski | 2 | 2 | |
(Walia): Plaid Cymru | Wolny Sojusz Europejski | 1 | 1 | |
Włochy | Federazione dei Verdi (Federacja Zielonych) | Zieloni | 2 | 0 |
¹obserwatorka Europejskiej Partii Zielonych