Lotar II z Arles: Różnice pomiędzy wersjami

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
Nie podano opisu zmian
Paweł Ziemian BOT (dyskusja | edycje)
m zamieniam magiczny ISBN na szablon
Linia 50: Linia 50:
== Bibliografia ==
== Bibliografia ==
* [[Encyklopedia Britannica]], "Lothar II."; [http://www.britannica.com/EBchecked/topic/348510/Lothar w wersji elektronicznej]
* [[Encyklopedia Britannica]], "Lothar II."; [http://www.britannica.com/EBchecked/topic/348510/Lothar w wersji elektronicznej]
* Pierre Riché, ''Les Carolingiens, une famille qui fit l'Europe'', París: 1983, ISBN 2-01-009737-8 ([[język francuski|fr.]])
* Pierre Riché, ''Les Carolingiens, une famille qui fit l'Europe'', París: 1983, {{ISBN|2-01-009737-8}} ([[język francuski|fr.]])
* Jean-Charles Volkmann, ''Bien Connaître les généalogies des rois de France'', ISBN 2-87747-208-6 ([[język francuski|fr.]])
* Jean-Charles Volkmann, ''Bien Connaître les généalogies des rois de France'', {{ISBN|2-87747-208-6}} ([[język francuski|fr.]])


{{Wczesnośredniowieczni władcy Włoch}}
{{Wczesnośredniowieczni władcy Włoch}}

Wersja z 00:45, 1 gru 2016

Lotar II z Arles
ilustracja
król Włoch
Okres

od 947
do 22 listopada 950

Poprzednik

Hugo z Arles

Następca

Berengar II

Dane biograficzne
Dynastia

Bosonidzi / Karolingowie

Data urodzenia

między 926 a 928

Data i miejsce śmierci

22 listopada 950
Turyn

Ojciec

Hugo z Arles

Matka

Alda Starsza

Żona

św. Adelajda Burgundzka

Dzieci

Emma Włoska

Lotar II z Arles (ur. między 926 a 928; zm. 22 listopada 950 r. w Turynie) – król Włoch z dynastii Bosonidów w latach 947-950, koregent od 931.

Lotar był synem Hugona z Arles oraz Aldy Starszej. Otrzymał imię po pradziadku, królu frankijskim, Lotarze II (w związku z tym uważał się za przedstawiciela Karolingów). Jego ojciec od 905 był regentem Dolnej Burgundii, a w 928 został jej królem. Następnie walczył z Rudolfem II z Górnej Burgundii o władzę nad całą Burgundią i Włochami. Ostatecznie rzeczywistą władzę nad Burgundią uzyskał Rudolf, a Hugo został królem Włoch. Po śmierci Rudolfa w 937 wzrosło znaczenie Hugona, który chciał zmusić Bertę Szwabską (wdowę po Rudolfie) do małżeństwa ze sobą, a jego córkę Adelajdę do małżeństwa ze swym synem, Lotarem. Sprzyjały temu małoletniość następcy Rudolfa, Konrada i pokój zawarty przez obydwu władców w 933. Ostatecznie tylko małżeństwo Lotara po dziesięcioletnim narzeczeństwie doszło do skutku (ok. 946) ze względu na interwencję cesarza Otto I.

Hugo w 931 uczynił ze swego syna koregenta. Jego rządy nie cieszyły się poparciem wśród poddanych. W 945 Berengar z Ivrei wzniecił powstanie przeciw dynastii Bosonidów z Arles i Hugo, za cenę oddania rzeczywistej władzy Berengarowi i wygnania do rodzinnej Prowansji, zachował formalny tytuł króla. Dwa lata później Hugo zmarł, a władzę formalnie objął Lotar, praktycznie całkowicie zależny od Berengara. Lotar zmarł 22 listopada 950 roku, mając dwadzieścia kilka lat, najpewniej otruty na rozkaz Berengara, który zmusił do małżeństwa z Adalbertem, swym synem, Adelajdę, wdowę po poprzedniku.

Małżeństwo i potomstwo

Z małżeństwa z Adelajdą (burgundzką księżniczką) doczekał się córki Emmy (ur. ok. 948), od 966 żony Lotara, króla Franków zachodnich. Emma być może uczestniczyła w pozbawieniu władzy i życia najpierw Lotara, potem ich syna, Ludwika Gnuśnego i wyniesieniu na tron dynastii Kapetyngów.

Ciekawostki

O Lotarze wspomina Hrotswitha z Gandersheim w żywocie świętej Adelajdy Burgundzkiej.

Bibliografia