Lotar I

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Skocz do: nawigacja, szukaj
Lotar I
ilustracja
Lotar I
Święty Cesarz Rzymski
Okres panowania od 20 czerwca 840
współcesarz od 817
do 29 września 855
Koronacja 817
5 kwietnia 823
Poprzednik Ludwik I Pobożny
Następca Ludwik II
Król Franków
Okres panowania od 20 czerwca 840
do sierpień 843
Poprzednik Ludwik I Pobożny
Następca podział państwa pomiędzy Lotara I, Ludwika II, Karola II
Król Franków Środkowych
Okres panowania od sierpień 843
do 29 września 855
Poprzednik brak (Królestwo Franków)
Następca podział państwa pomiędzy Lotara II (Lotaryngia), Ludwika II (Włochy), Karola (Prowansja)
Król Burgundii
Okres panowania od sierpień 840
do 29 września 855
Poprzednik Ludwik I Pobożny
Następca podział na Górną i Dolną Burgundię
Dane biograficzne
Dynastia Karolingowie
Data urodzenia 795
Data śmierci 29 września 855
Ojciec Ludwik I Pobożny
Matka Ermengarda z Hesbaye
Żona Ermengarda z Tours
Dzieci Ludwik II
Helletruda
Berta z Tours
NN córka
Gisla
Lotar II
Rotruda
Karol z Prowansji
Karloman
Commons Multimedia w Wikimedia Commons

Lotar (Chlothar) I (ur. w 795, zm. 29 września 855 w Prüm) – najstarszy syn Ludwika I Pobożnego. W latach 840-855 król Franków (od sierpnia 843 tylko w Państwo środkowofrankijskim).W latach 817-855 Święty Cesarz Rzymski z dynastii Karolingów.

W 817 podniesiony przez ojca do rangi współcesarza króla Włoch. 5 kwietnia[1] 823 został koronowany w Rzymie na cesarza przez papieża Paschalisa I. W 833 na spotkaniu w Rothfeld pod Colmarem pojmał ojca i zmusił go do publicznej pokuty w kościele św. Medarda w Soissons. W 834 uwolnił Ludwika Pobożnego. W 840, po jego śmierci, został władcą całego państwa Franków. W 841 przegrał bitwę pod Fontenoy. 14 lutego 842 w Strasburgu bracia (Ludwik wraz z Karolem) ślubują sobie wzajemną wierność, sprzymierzając się przeciwko Lotarowi.

W 843 w Verdun synowie Ludwika Pobożnego: Lotar I, Karol II Łysy oraz Ludwik II Niemiecki zawarli traktat, na mocy którego podzielili między siebie państwo frankońskie

  • Najstarszy z synów, Lotar I, otrzymał wraz z tytułem cesarskim środkową część państwa franków Państwo środkowofrankijskie na które składała się Italia oraz szeroki pas ziem ciągnący się wzdłuż Renu od Alp aż po Morze Północne. Był to obszar niejednolity pod względem geograficznym i etnicznym.
  • Dzielnica położona na wschód od posiadłości Lotara, zamieszkana głównie przez ludność pochodzenia germańskiego, przekazana została Ludwikowi zwanemu później Niemieckim.
  • Część zachodnią, zasiedloną przez ludność mówiącą przeważnie językami romańskimi, otrzymał najmłodszy z braci, Karol II Łysy.

Podział ten położył podwaliny pod powstanie w przyszłości Francji, Niemiec i Włoch.

Wyznaczony przez ojca na sprawującego zwierzchnictwo nad młodszymi braćmi (Ludwikiem Niemieckim, Karolem Łysym) i strzegącego jedności państwa. W listopadzie 824[1] wydał ustawę Constitutio Romana, która zobowiązywała papieża do ślubowania wierności cesarzowi.

W 855 roku schorowany[2] Lotar zdecydował o podziale państwa pomiędzy swoich trzech synów:

Po tej decyzji wstąpił do Klasztoru w Prüm, gdzie zmarł po 6[2] dniach.

Przypisy

  1. ↑ a b Praca zbiorowa: Historia powszechna Tom 7 Od upadku cesarstwa rzymskiego do ekspansji islamu. Karol Wielki. T. 7. Mediaset Group SA, 2007, s. 526. ISBN 978-84-9819-814-0.
  2. ↑ a b Praca zbiorowa: Oxford - Wielka Historia Świata. Średniowiecze. Na Wyspach Brytyjskich. Karolingowie. T. 16. Poznań: Polskie Media Amer.Com, 2006, s. 259. ISBN 83-7425-568-4.

Bibliografia[edytuj]

  • Riché Pierre, Karolingowie. Ród który stworzył Europę, Warszawa 1997, ISBN 83-86857-13-7.
p • d • e
Święci Cesarze Rzymscy
Karolingowie i inne rody
Karol I Wielki (800–814) • Ludwik I Pobożny (814–840) • Lotar I (koregent od 817, 840–855) • Ludwik II (koregent od 850, 855–875) • Karol II Łysy (875–877) • Karol III Gruby (881–888) • Gwido ze Spoleto (891–894) • Lambert ze Spoleto (koregent od 892, 894–898) • Arnulf z Karyntii (896–899) • Ludwik III Ślepy (901–905) • Berengar I z Friulu (915–924)
 Armoiries Saint-Empire bicéphale.svg
Ludolfingowie
Otton I Wielki (962–973) • Otton II (973–983) • Otton III (koregent od 967, 996–1002) • Henryk II Święty (1014–1024)
Dynastia salicka
Konrad II (1027–1039) • Henryk III (1046–1056) • Henryk IV (1084–1105) • Henryk V (1111–1125)
Süpplinburgowie
Lotar III (1133–1137)
Hohenstaufowie
Fryderyk I Barbarossa (1155–1190) • Henryk VI (1191–1197)
Welfowie
Otto IV (1209–1215)
Hohenstaufowie
Fryderyk II (1220–1250)
Luksemburgowie
Henryk VII (1312–1313)
Wittelsbachowie
Ludwik IV Bawarski (1328–1347)
Luksemburgowie
Karol IV (1355–1378) • Zygmunt (1433–1437)
Habsburgowie
Fryderyk III (1452–1493) • Maksymilian I (1508–1519) • Karol V (1519–1556) • Ferdynand I (1558–1564) • Maksymilian II (1564–1576) • Rudolf II (1576–1612) • Maciej (1612–1619) • Ferdynand II (1619–1637) • Ferdynand III (1637–1657) • Leopold I (1658–1705) • Józef I (1705–1711) • Karol VI (1711–1740)
Wittelsbachowie
Karol VII (1742–1745)
Habsburgowie-Lotaryńscy
Franciszek I (1745–1765) • Józef II (1765–1790) • Leopold II (1790–1792) • Franciszek II (1792–1806)
p • d • e
Królowie frankijscy
Królowie
Franków*
Teuderyk III (679–691) • Chlodwig IV (691–695) • Childebert III 695–711) • Dagobert III (711–715) • Chilperyk II (715–721) • Teuderyk IV (720–737) • bezkrólewie (737–743) • Childeryk III (743–751)
Pepin I (751–768) • Karloman (768–771)
Imperium
Karolińskie
Karol I Wielki (768–814) • Karol Młodszy (800–811) • Ludwik I Pobożny (814–840) • Lotar I (840–843)
Karol II Łysy (843–877) • Ludwik II Jąkała (877–879) • Ludwik III (879–882) • Karloman II (879–884) • Karol Gruby (884–887) • Odon (888–898) • Karol III Prostak (893/898–922) • Robert I (922–923) • Rudolf I Burgundzki (923–936) • Ludwik IV Zamorski (936–954) • Lotar (954–986) • Ludwik V Gnuśny (986–987) • królowie francuscy
Lotar I (843–855) • Ludwik II (844–875) • Lotar II (855–869) • Karol II (855–863) • władcy Burgundii, Prowansji i Italii
Ludwik II Niemiecki (843–876) • Karloman (876–880) • Ludwik III Młodszy (876–882) • Karol Gruby (876–887) • Arnulf z Karyntii (887–899) • Ludwik IV Dziecię (900–911) • królowie niemieccy
* – podano jedynie władców ziem frankijskich ostatecznie zjednoczonych przez Teuderyka III
p • d • e
Królowie Burgundii
Królowie Burgundów
(do 534)
Gebicca (?–407) • Godomar I (407–411) • Giselher (407–411) • Gunther (407–436) • Gunderyk (436–473) • Chilperyk I (473–480) • Gundobad (w Lyonie) (473–516) • Chilperyk II (w Valence) (473–493) • Gundomar (w Vienne) (473–486) • Godigisel (w Genewie) (473–486) • Zygmunt I Święty (516–523) • Godomar II (523–534)
Królowie Burgundii
w Państwie Franków
(534–855)
Childebert I (534-558) • Teodebert I (534–548) • Chlotar I (534–561) • Guntram I (561–592) • Childebert II (592–595) • Teuderyk II (595–613) • Sigebert II (613) • Chlotar II (613–629) • Dagobert I (629–639) • Chlodwig II (639–658) • Chlotar III (658–673) • Teuderyk III (673) • Childeryk II (673–675) • Teuderyk III (675–691) • Chlodwig IV (691–695) • Childebert III (695–711) • Dagobert III (711–715) • Chilperyk II (715–721) • Teuderyk IV (720–737) • bezkrólewie (737–743) • Childeryk III (743–751)
Pepin Krótki (751–768) • Karloman (768–771) • Karol I Wielki (768–814) • Karol Młodszy (800–811) • Ludwik I Pobożny (814–840) • Lotar I (840–855) • 855 - podział Burgundii
Królowie Górnej Burgundii
(855–933)
Lotar II (855–869) • Ludwik II Niemiecki (869–876) • Karloman I (876–879) • Karloman II (879–884) • Karol Otyły (879/884–887)
Rudolf I (888–912) • Rudolf II (912–933) • 933 - zjednoczenie Burgundii
Królowie Dolnej Burgundii
(Prowansji)
(855–933)
Karol II (843–855) • Ludwik II (844–875) • Karol Łysy (875–877) • Ludwik III Jąkała (877–879)
Boson I (879–887) • Ludwik IV Ślepy (887–928) • Hugo I (regent: 905-928. król: 928–933) • 933 - zjednoczenie Burgundii
Królowie Burgundii (Arelat)
(933–XIV w.)
Rudolf II (933-937) • Konrad I Spokojny (937–993) • Rudolf III Próżniak (993–1032)
dynastia
salicka
Konrad II (1032–1039) • zobacz: władcy Niemiec
Od 1032 Burgundia zostaje włączona do Świętego Cesarstwa Rzymskiego, a każdorazowy władca Niemiec miał prawo do korony burgundzkiej.
p • d • e
Władcy Włoch między 476 a 963
Regnum Italiæ
(476-493)
Odoaker (476–493)
 Żelazna korona Longobardów
Królestwo Ostrogotów
(493-553)
Teodoryk (493–526) • Atalaryk (526–534) • Teodahad (534–536) • Witiges (536–540) • Ildibald (540–541) • Eraryk (541) • Totila (541–552) • Teja (552–553)
Królestwo Longobardów
(565-775)
Alboin (565–572) • Klef (572–574) • bezkrólewie (574–584) • Autaris (584–590) • Agilulf (590–616) • Adaloald (616–626) • Arioald (626–636) • Rotari (636–652) • Rodoald (652–653) • Aripert I (653–661) • Godepert (661–662) • Perctarit (661–662) • Grimoald (662–671) • Garibald (671) • Perctarit (671–688) • Cunipert (688–689) • Alahis (689) • Cunipert (689–700) • Liutpert (700–702) • Raginpert (701) • Aripert II (702–712) • Ansprand (712) • Liutprand (712–744) • Hildeprand (744) • Ratchis (744–749) • Aistulf (749–756) • Dezyderiusz (756–774)
Frankijscy królowie Longobardów,
następnie Włoch
(774-963)
Karol I Wielki (774–814) • Pepin (781–810) • Bernard (810–818) • Ludwik I Pobożny (818–822) • Lotar I (822–855) • Ludwik II (855–875) • Karol II Łysy (875–877) • Karloman (877–879) • Karol III Otyły (879–888) • Arnulf z Karyntii (896–899) • Ratold (896)
Berengar I (887–924) •
Gwido (889–894) • Lambert (891–897) •
Ludwik III Ślepy (900–905) • Hugo (926–947) • Lotar II (931/947–950) •
Berengar II (950–963) • Adalbert (950–963)
po 963 patrz władcy Niemiec
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Lotar_I&oldid=46004875”