Lotar I
| ||
![]() Lotar I | ||
Święty Cesarz Rzymski | ||
Okres | od 20 czerwca 840 współcesarz od 817 do 29 września 855 | |
Koronacja | 817 5 kwietnia 823 | |
Poprzednik | Ludwik I Pobożny | |
Następca | Ludwik II | |
Król Franków | ||
Okres | od 20 czerwca 840 do sierpień 843 | |
Poprzednik | Ludwik I Pobożny | |
Następca | podział państwa pomiędzy Lotara I, Ludwika II, Karola II | |
Król Franków Środkowych | ||
Okres | od sierpień 843 do 29 września 855 | |
Poprzednik | brak (Królestwo Franków) | |
Następca | podział państwa pomiędzy Lotara II (Lotaryngia), Ludwika II (Włochy), Karola (Prowansja) | |
Król Burgundii | ||
Okres | od sierpień 840 do 29 września 855 | |
Poprzednik | Ludwik I Pobożny | |
Następca | podział na Górną i Dolną Burgundię | |
Dane biograficzne | ||
Dynastia | Karolingowie | |
Data urodzenia | 795 | |
Data śmierci | 29 września 855 | |
Ojciec | Ludwik I Pobożny | |
Matka | Ermengarda z Hesbaye | |
Żona | Ermengarda z Tours | |
Dzieci | Ludwik II Helletruda Berta z Tours NN córka Gisla Lotar II Rotruda Karol z Prowansji Karloman |
Lotar (Chlothar) I (ur. w 795, zm. 29 września 855 w Prüm) – najstarszy syn Ludwika I Pobożnego. W latach 840-855 król Franków (od sierpnia 843 tylko w Państwie środkowofrankijskim). W latach 817-855 Święty Cesarz Rzymski z dynastii Karolingów.
W 817 podniesiony przez ojca do rangi współcesarza króla Włoch. 5 kwietnia[1] 823 został koronowany w Rzymie na cesarza przez papieża Paschalisa I. W 833 na spotkaniu w Rothfeld pod Colmarem pojmał ojca i zmusił go do publicznej pokuty w kościele św. Medarda w Soissons. W 834 uwolnił Ludwika Pobożnego. W 840, po jego śmierci, został władcą całego państwa Franków. W 841 przegrał bitwę pod Fontenoy. 14 lutego 842 w Strasburgu bracia (Ludwik wraz z Karolem) ślubują sobie wzajemną wierność, sprzymierzając się przeciwko Lotarowi.
W 843 w Verdun synowie Ludwika Pobożnego: Lotar I, Karol II Łysy oraz Ludwik II Niemiecki zawarli traktat, na mocy którego podzielili między siebie państwo frankońskie
- Najstarszy z synów, Lotar I, otrzymał wraz z tytułem cesarskim środkową część państwa franków Państwo środkowofrankijskie na które składała się Italia oraz szeroki pas ziem ciągnący się wzdłuż Renu od Alp aż po Morze Północne. Był to obszar niejednolity pod względem geograficznym i etnicznym.
- Dzielnica położona na wschód od posiadłości Lotara, zamieszkana głównie przez ludność pochodzenia germańskiego, przekazana została Ludwikowi zwanemu później Niemieckim.
- Część zachodnią, zasiedloną przez ludność mówiącą przeważnie językami romańskimi, otrzymał najmłodszy z braci, Karol II Łysy.
Podział ten położył podwaliny pod powstanie w przyszłości Francji, Niemiec i Włoch.
Wyznaczony przez ojca na sprawującego zwierzchnictwo nad młodszymi braćmi (Ludwikiem Niemieckim, Karolem Łysym) i strzegącego jedności państwa. W listopadzie 824[1] wydał ustawę Constitutio Romana, która zobowiązywała papieża do ślubowania wierności cesarzowi.
W 855 roku schorowany[2] Lotar zdecydował o podziale państwa pomiędzy swoich trzech synów:
- Ludwika II - otrzymał tytuł cesarski i tereny należące dzisiaj do Włoch - patrz: Królowie Włoch
- Lotara II - otrzymał Austrazję (dzisiejsza Lotaryngia - patrz: Władcy Lotaryngii, Królowie Dolnej Burgundii
- Karola z Prowansji - otrzymał Burgundię, Lyon, zachodnią Szwajcarię i Prowansję - patrz: Władcy Prowansji, Królowie Górnej Burgundii
Po tej decyzji wstąpił do Klasztoru w Prüm, gdzie zmarł po 6[2] dniach.
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b Praca zbiorowa: Historia powszechna Tom 7 Od upadku cesarstwa rzymskiego do ekspansji islamu. Karol Wielki. T. 7. Mediaset Group SA, 2007, s. 526. ISBN 978-84-9819-814-0.
- ↑ a b Praca zbiorowa: Oxford - Wielka Historia Świata. Średniowiecze. Na Wyspach Brytyjskich. Karolingowie. T. 16. Poznań: Polskie Media Amer.Com, 2006, s. 259. ISBN 83-7425-568-4.
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Riché Pierre, Karolingowie. Ród który stworzył Europę, Warszawa 1997, ISBN 83-86857-13-7.
Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]
- Literatura w Opac der Regesta Imperii
|
|
|