Marcin Kazanowski (1563–1636): Różnice pomiędzy wersjami

Marcin Kazanowski
	; Grzymała
Rodzina	Kazanowscy
Data urodzenia	1563
Data i miejsce śmierci	28 marca 1636 ; Kamieniec
Ojciec	Mikołaj Kazanowski
Matka	Katarzyna Korycińska
Żona	Katarzyna Starzycka
Dzieci	Dominik Aleksander Kazanowski, Adam Kazanowski, Elżbieta Kazanowska

Przeglądaj historię interaktywnie

[wersja przejrzana]

← poprzednia edycja następna edycja →

Usunięta treść Dodana treść

WizualnieWikikod

Jednokolumnowy

Wersja z 01:13, 20 sty 2018

Marcin Kazanowski herbu Grzymała (ur. 1563, zm. 28 marca 1636 Kamieniec) – hetman polny koronny (1633-1636), od 1633 wojewoda podolski, od 1622 kasztelan halicki. Starosta bohusławski 1622, tłumacki 1627, dźwinogrodzki 1628, przedborski i niżyński 1634.

Brał udział w wojnach Rzeczypospolitej z Rosją, Szwecją, Turcją i Mołdawią.

Rodzina

Syn Mikołaja Kazanowskiego (zm. 1539) i Katarzyny Korycińskiej. W 1600 poślubił Katarzynę Starzycką, z którą miał trójkę dzieci: Dominika Aleksandra, wojewodę bracławskiego, Adama, oboźnego koronnego i Elżbietę – żonę Mikołaja Potockiego "Niedźwiedziej Łapy".

Życiorys

W 1608 mianowany rotmistrzem królewskim. Podczas słynnej zwycięskiej bitwy St. Żółkiewskiego pod Kłuszynem dowodził swoim pułkiem^[1]. W czasie wyprawy Władysława IV na Moskwę w 1617 był mianowany regimentarzem (doszło wówczas do spięć między ambitnym Kazanowskim a hetmanem wielkim litewskim Janem Karolem Chodkiewiczem, który nawet cisnął w niego przy wojsku buzdyganem). Wiosną 1618 na czele 6000 Polaków zdobył Starodub. W 1620 umacniał polski obóz w bitwie pod Cecorą, dostał się do niewoli, ale przebrany za zwykłego żołnierza za mały okup odzyskał wolność. W 1628 został pułkownikiem królewskim. W 1629 brał udział w Bitwie o Górzno przeciwko Szwedom, jako dowodzący oficer hetmana Stanisława Koniecpolskiego.

Mianowany 1632 wojewodą podolskim. Był elektorem Władysława IV Wazy z województwa podolskiego w 1632 roku^[2]. W 1633 już jako hetman polny koronny wyruszył na wyprawę smoleńską. Był komisarzem królewskim podpisującym pokój w Polanowie 1634 z Rosją. Odkryta Legenda Madonny Bołszowieckiej mówi, że podczas jednej z wypraw w obronie Rzeczypospolitej przeciwko Tatarom hetman Kazanowski odkrył ikonę Błogosławionej Dziewicy. Zostało to przez jego wojska odczytane jako cud i podniosło ich morale, prowadząc do zwycięstwa nad Tatarami.

Razem z żoną został pochowany w kościele Karmelitów w Bołszowcach, który ufundował. Szczątki hetmana Kazanowskiego odnaleźli archeolodzy z Wrocławia podczas prowadzenia prac zabezpieczających kościół w 2006 roku^[3].

Przypisy

↑ Leszek Podhorodecki, Stanisław Żółkiewski, Ludowa Spółdzielnia Wydawnicza, 1988, ISBN 83-205-4082-8, str. 164-177
↑ Suffragia Woiewodztw y Ziem Koronnych, y W. X. Litewskiego, Zgodnie ná Naiásnieyssego Władisława Zygmunta ... roku 1632 ... Woiewodztwo Krákowskie., [b.n.s.]
↑ Historia sanktuarium w Bołszowcach i Odnowa. „Kurier Galicyjski”, s. 9.

Zobacz też

bitwa pod Górznem

Bibliografia

Polski Słownik Biograficzny. T. XII. Kraków-Wrocław, 1966-1967.
Stanisław Szenic: Pitawal warszawski. T. I. Warszawa, 1957.
Zygmunt Gloger: Geografia historyczna ziem dawnej Polski. wyd. 1903 r.
S. Orgelbranda Encyklopedia Powszechna. 1898.
Seweryn Uruski: Herbarz szlachty polskiej.

Linki zewnętrzne

[1] Leszek Podhorodecki, Stanisław Żółkiewski, Ludowa Spółdzielnia Wydawnicza, 1988, ISBN 83-205-4082-8, str. 164-177

[2] Suffragia Woiewodztw y Ziem Koronnych, y W. X. Litewskiego, Zgodnie ná Naiásnieyssego Władisława Zygmunta ... roku 1632 ... Woiewodztwo Krákowskie., [b.n.s.]

[3] Historia sanktuarium w Bołszowcach i Odnowa. „Kurier Galicyjski”, s. 9.

[1]

[2]

[3]

@@ Linia 76: / Linia 76: @@
 [[Kategoria:Uczestnicy wojny polsko-rosyjskiej 1609–1618 (strona polska)]]
 [[Kategoria:Uczestnicy wojny polsko-szwedzkiej 1626–1629 (strona polska)]]
-[[Kategoria:Uczestnicy wojny polsko-rosyjskiej 1632-1634 (strona polska)]]
+[[Kategoria:Uczestnicy wojny polsko-rosyjskiej 1632–1634 (strona polska)]]
 [[Kategoria:Urodzeni w 1563]]
 [[Kategoria:Zmarli w 1636]]