Bieżuńczanie: Różnice pomiędzy wersjami

[wersja przejrzana]

Usunięta treść Dodana treść

Jednokolumnowy

Wersja z 20:38, 13 lut 2018

Bieżuńczanie, Bieśniczanie, Biełżuczanie, Besunzane civitates II – plemię słowiańskie zaliczane do Słowian Zachodnich żyjące nad Nysą Łużycką, prawdopodobnie w okolicach dzisiejszego Zgorzelca. Od wschodu graniczyli ze śląskimi Bobrzanami, od północy z plemionami Nice i Zara, Słupianami, Łużyczanami, od zachodu z Milczanami, a od południa z czeskimi Chorwatami i Pszowianami. Czcili swoją świętą górę – Landeskrone. Istnieją również wzmianki, że w obawie przed naporem Niemców z Marchii Miśnieńskiej i chrześcijaństwa ukryli swojego bożka Flinsa^[1]^[2] w okolicy Świeradowa-Zdroju w górnym biegu Kwisy. Plemię wymienione w IX w. w Geografie Bawarskim^[3]. Dopisek przy nazwie łacińskiej civitates II oznacza że wg spisu sporządzonego przez mnicha zwanego Geografem Bawarskim Bezunzane posiadali dwa grody.

Literatura

* Szkice Górnołużyckie tom 2 W. Bena, U. Zubrzycka, P. Zubrzycki, K. Fokt, ISSN 1642-5529, Zgorzelec 2004

Zobacz też

Przypisy

↑ Ryszard Kincel: Bożek Flins w polskim piśmiennictwie. naszesudety.pl, 17 listopada 2008. [dostęp 2016-04-28].
↑ Krzysztof Manlius (Manilius). „De idolo Lusatorium (Lusatiorum) deiecto Flyns”.
↑ "Geograf Bawarski". Descriptio civitatum et regionum ad septentrionalem plagam Danubii.

[1] Ryszard Kincel: Bożek Flins w polskim piśmiennictwie. naszesudety.pl, 17 listopada 2008. [dostęp 2016-04-28].

[2] Krzysztof Manlius (Manilius). „De idolo Lusatorium (Lusatiorum) deiecto Flyns”.

[3] "Geograf Bawarski". Descriptio civitatum et regionum ad septentrionalem plagam Danubii.

[1]

[2]

[3]

@@ Linia 1: / Linia 1: @@
 '''Bieżuńczanie''', '''Bieśniczanie''', '''Biełżuczanie''', '''Besunzane civitates II''' – [[plemiona słowiańskie|plemię słowiańskie]] zaliczane do [[Słowianie zachodni|Słowian Zachodnich]] żyjące nad [[Nysa Łużycka|Nysą Łużycką]], prawdopodobnie w okolicach dzisiejszego [[Zgorzelec|Zgorzelca]]. Od wschodu graniczyli ze [[śląsk]]imi [[Bobrzanie|Bobrzanami]], od północy z plemionami [[Nice (plemię słowiańskie)|Nice]] i [[Zara (plemię)|Zara]], [[Słupianie|Słupianami]], [[Serbołużyczanie|Łużyczanami]], od zachodu z [[Milczanie|Milczanami]], a od południa z [[Czechy|czeskimi]] [[Chorwaci|Chorwatami]] i [[Pszowianie|Pszowianami]]. Czcili swoją świętą górę – ''[[Landeskrone]]''. Istnieją również wzmianki, że w obawie przed naporem [[Niemcy|Niemców]] z [[Marchia Miśnieńska|Marchii Miśnieńskiej]] i [[chrześcijaństwo|chrześcijaństwa]] ukryli swojego bożka [[Flins]]a<ref>{{Cytuj stronę | url = http://archive.is/gD2h2 | tytuł = ''Bożek Flins w polskim piśmiennictwie | nazwisko = Kincel | imię = Ryszard | data = 17 listopada 2008 | opublikowany = naszesudety.pl | data dostępu = 2016-04-28}}</ref><ref>Krzysztof Manlius (Manilius). „De idolo Lusatorium (Lusatiorum) deiecto Flyns”.</ref> w okolicy [[Świeradów-Zdrój|Świeradowa-Zdroju]] w górnym biegu [[Kwisa|Kwisy]].
-Plemię wymienione w [[IX wiek|IX]] w. w [[Geograf Bawarski|Geografie Bawarskim]]<ref>"[[Geograf Bawarski]]". Descriptio civitatum et regionum ad septentrionalem plagam Danubii.</ref>.
+Plemię wymienione w [[IX wiek|IX]] w. w [[Geograf Bawarski|Geografie Bawarskim]]<ref>"[[Geograf Bawarski]]". Descriptio civitatum et regionum ad septentrionalem plagam Danubii.</ref>. Dopisek przy nazwie łacińskiej ''civitates II'' oznacza że wg spisu sporządzonego przez [[Eremita|mnich]]a zwanego [[Geograf Bawarski|Geografem Bawarskim]] ''Bezunzane'' posiadali dwa grody.
 == Literatura ==