Bieżuńczanie: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
mNie podano opisu zmian Znacznik: Edytor kodu źródłowego 2017 |
m linki zewnętrzne - nieistniejący usunięty |
||
| Linia 3: | Linia 3: | ||
== Literatura == |
== Literatura == |
||
* |
* Szkice Górnołużyckie tom 2 W. Bena, U. Zubrzycka, P. Zubrzycki, K. Fokt, {{ISSN|1642-5529}}, Zgorzelec 2004 |
||
== Zobacz też == |
== Zobacz też == |
||
Wersja z 09:40, 18 cze 2018
Bieżuńczanie, Bieśniczanie, Biełżuczanie, Besunzane (civitates II) – plemię słowiańskie zaliczane do Słowian Zachodnich żyjące nad Nysą Łużycką, prawdopodobnie w okolicach dzisiejszego Zgorzelca. Od wschodu graniczyli ze śląskimi Bobrzanami, od północy z plemionami Nice i Zara, Słupianami, Łużyczanami, od zachodu z Milczanami, a od południa z czeskimi Chorwatami i Pszowianami. Czcili swoją świętą górę – Landeskrone. Istnieją również wzmianki, że w obawie przed naporem Niemców z Marchii Miśnieńskiej i chrześcijaństwa ukryli swojego bożka Flinsa[1][2] w okolicy Świeradowa-Zdroju w górnym biegu Kwisy. Plemię wymienione w IX w. w Geografie Bawarskim[3]. Dopisek przy nazwie łacińskiej "civitates II" oznacza że wg spisu sporządzonego przez mnicha zwanego Geografem Bawarskim "Bezunzane" posiadali dwa grody.
Literatura
- Szkice Górnołużyckie tom 2 W. Bena, U. Zubrzycka, P. Zubrzycki, K. Fokt, ISSN 1642-5529, Zgorzelec 2004
Zobacz też
Przypisy
- ↑ Ryszard Kincel: Bożek Flins w polskim piśmiennictwie. naszesudety.pl, 17 listopada 2008. [dostęp 2016-04-28].
- ↑ Krzysztof Manlius (Manilius). „De idolo Lusatorium (Lusatiorum) deiecto Flyns”.
- ↑ "Geograf Bawarski". Descriptio civitatum et regionum ad septentrionalem plagam Danubii.