1 Dywizja Pancerna (USA): Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja nieprzejrzana] | [wersja nieprzejrzana] |
Nie podano opisu zmian |
m MalarzBOT: dodanie daty do szablonu kiedy na podstawie edycji Specjalna:Diff/56252132 |
||
| Linia 43: | Linia 43: | ||
Dywizja składa się obecnie z trzech brygad, plus jednej brygady lotnictwa. Dwie stacjonują w [[Niemcy|Niemczech]], a jedna w [[Fort Riley]], w stanie [[Kansas]]. |
Dywizja składa się obecnie z trzech brygad, plus jednej brygady lotnictwa. Dwie stacjonują w [[Niemcy|Niemczech]], a jedna w [[Fort Riley]], w stanie [[Kansas]]. |
||
{{Aktualizuj po|2011|W latach 2008–11 dywizja ma zostać przebazowana do [[Fort Bliss]] w stanie [[Teksas]], gdzie sformowana zostanie czwarta brygada}}, w ramach odbywającej się obecnie{{kiedy}} reorganizacji schematu dywizji w armii amerykańskiej. |
{{Aktualizuj po|2011|W latach 2008–11 dywizja ma zostać przebazowana do [[Fort Bliss]] w stanie [[Teksas]], gdzie sformowana zostanie czwarta brygada}}, w ramach odbywającej się obecnie{{kiedy|data=2019-03}} reorganizacji schematu dywizji w armii amerykańskiej. |
||
== Historia == |
== Historia == |
||
Wersja z 22:16, 22 mar 2019
 Schemat organizacyjny | |
| Historia | |
| Państwo | |
|---|---|
| Sformowanie |
15 lipca 1940 |
| Nazwa wyróżniająca |
Old ironsides |
| Dowódcy | |
| Pierwszy |
Bruce Magruder |
| Obecny |
Patrick Matlock |
| Działania zbrojne | |
| II wojna światowa | |
| Organizacja | |
| Dyslokacja |
od 1971: |
| Formacja | |
| Rodzaj wojsk |
wojska pancerne ze wsparciem powietrznym |
| Podległość | |
| Skład |
trzy brygady + brygada powietrzna |
| Strona internetowa | |
1 Dywizja Pancerna (ang. 1st Armored Division) – jedna z dywizji Armii Stanów Zjednoczonych.
Dywizja składa się obecnie z trzech brygad, plus jednej brygady lotnictwa. Dwie stacjonują w Niemczech, a jedna w Fort Riley, w stanie Kansas. Błąd w wyrażeniu: nieoczekiwany operator „<”, w ramach odbywającej się obecnie[kiedy?] reorganizacji schematu dywizji w armii amerykańskiej.
Historia
Dywizja została sformowana 15 lipca 1940 na bazie 7 Brygady Kawalerii. Jej chrztem bojowym był udział w operacji „Torch”. Następnie dywizja walczyła w Afryce Północnej, gdzie wzięła udział w ostatecznym zniszczeniu sił niemieckich w Tunezji w maju 1943. Po kilku miesiącach reorganizacji w Maroku dywizja została przewieziona do Włoch i wyładowana w Neapolu w październiku, 1943. Następnie walczyła we Włoszech do końca wojny, kończąc swój szlak bojowy w dolinie Padu. Po zakończeniu wojny została przebazowana do Niemiec, gdzie służyła w siłach okupacyjnych. Na wiosnę 1946 wróciła do Stanów Zjednoczonych i tam uległa rozwiązaniu.
Po wybuchu wojny koreańskiej dywizja została reaktywowana 7 marca 1951 w Fort Hood w stanie Teksas, w ramach programu rozbudowy armii wobec narastającego napięcia z ZSRR. Po kilku latach w Teksasie, w 1956 dywizja została przebazowana do Fort Polk w stanie Luizjana. Podczas kryzysu kubańskiego dywizja była wysłana do portów w południowych stanach USA by móc wziąć udział w ewentualnej inwazji Kuby, do której jednak nie doszło. Nieliczne pododdziały dywizji brały udział w wojnie wietnamskiej. Jedna z brygad wzięła udział w przywróceniu porządku po zamieszkach ulicznych w Chicago.
W wyniku wojny w Wietnamie nastąpiła fundamentalna reorganizacja amerykańskiej armii, w ramach której dywizja została przebazowana do Niemiec w 1971, zastępując tam 4 Dywizję Pancerną. Dywizja była zakwaterowana w okolicach Wiesbaden i przez następne dwadzieścia lat przygotowywała się na odparcie ataku wojsk Układu Warszawskiego.
Na jesieni 1990 dywizja została wysłana do Arabii Saudyjskiej, skąd wzięła udział w wojnie w Zatoce Perskiej. Podczas krótkotrwałej wojny lądowej w lutym, 1991 wykonała wyznaczone jej zadanie zniszczenia sił irackiej Gwardii Republikańskiej. W maju 1991 powróciła do Niemiec, gdzie stacjonuje do dzisiaj. Stamtąd jej pododdziały wzięły udział w operacjach stabilizacyjnych w Bośni (1995–96) i Kosowie (1999).
Dwa bataliony dywizji wzięły udział w Inwazji Iraku w 2003. W maju 2003 reszta dywizji została wysłana do Iraku i przejęła odpowiedzialność za Bagdad. Dywizja miała wrócić do Niemiec w kwietniu 2004, lecz jej pobyt w Iraku został przedłużony o trzy miesiące, by wykorzystać dywizję do stłumienia powstania przywódcy szyitów Muktady as-Sadra.
Podczas całego pobytu w Iraku dywizja straciła 125 zabitych żołnierzy.
3 brygada dywizji bazująca w USA wróciła do Iraku w lutym 2005, gdzie wspierała 3 dywizję piechoty. 1 brygada została ponownie wysłana do Iraku w styczniu 2006.
