Park Narodowy Wysokich Taurów: Różnice pomiędzy wersjami
[wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
m MalarzBOT: poprawki wywołania szablonu {{Obszar chroniony infobox}} |
m drobne merytoryczne, drobne redakcyjne |
||
Linia 7: | Linia 7: | ||
|opis grafiki = |
|opis grafiki = |
||
|rodzaj = [[park narodowy]] |
|rodzaj = [[park narodowy]] |
||
|państwo = {{Państwo|AT-7}}<br />{{Państwo|AT-5}}<br />{{Państwo|AT-2}} |
|państwo = {{Państwo|AUT}}<br /><small>{{Państwo|rozmiar=14px|AT-7}}<br />{{Państwo|rozmiar=14px|AT-5}}<br />{{Państwo|rozmiar=14px|AT-2}}</small> |
||
|położenie = |
|położenie = |
||
|siedziba = |
|siedziba = |
Wersja z 17:26, 6 sie 2019
park narodowy | |
Państwo | |
---|---|
Data utworzenia |
1981 |
Powierzchnia |
1856 km² |
Obszar parku w 1992 | |
Położenie na mapie Austrii | |
47°05′58″N 12°39′25″E/47,099444 12,656944 | |
Strona internetowa |
Park Narodowy Wysokich Taurów[1] (niem. Nationalpark Hohe Tauern) – park narodowy w Austrii, obejmujący większą część grupy górskiej Wysokie Taury. Najstarszy i największy park narodowy w całej Austrii, a jednocześnie największy obszar chroniony w całych Alpach. Utworzony został w 1981 r.
Opis
Obejmuje ponad 1800 km² (z tego 1189 km² ścisłej strefy ochrony i 627 km² otuliny). Na terenie parku rośnie 3300 gatunków roślin (1150 gatunków porostów, 950 gatunków mchów i 1200 gatunków roślin naczyniowych). Szczególne bogactwo reprezentują grzyby, których naliczono tu ponad 4000 gatunków. Z kręgowców stale występuje tu 9 gatunków ryb, 11 gatunków płazów, 8 gatunków gadów, 114 gatunków ptaków i 52 gatunki ssaków. Wielkie drapieżniki, jak niedźwiedź brunatny, wilk szary czy ryś, zostały tu wytępione na przełomie XIX i XX stulecia.
Symbolem alpejskiej przyrody jest w Wysokich Taurach koziorożec alpejski (chroniony prawem). Jego populacja została odnowiona w latach 60. XX w., ponieważ pierwotne stado tych zwierząt również w większości zostało wcześniej wytrzebione. Wraz z koziorożcem występują tu kozica w podgatunku alpejskim (Rupicapra rupicapra rupicapra) i świstak - obydwa gatunki mają status zwierzyny łownej, jednak wielkość ich odstrzału jest ściśle regulowana.
Zmiany powierzchni parku do 1992 roku[2]:
Przypisy
- ↑ Główny Urząd Geodezji i Kartografii: Urzędowy wykaz polskich nazw geograficznych świata, s. 10; Komisja Standaryzacji Nazw Geograficznych poza Granicami Rzeczypospolitej Polskiej przy Głównym Geodecie Kraju, Warszawa, 2013. [dostęp 2016-07-16].
- ↑ Hermann Stotter: Geschichte und Daten Nationalpark Hohe Tauern Tirol. Ökologie kontra Ökonomie - Der Sieg der Vernunft, ss. 4 i 5. [dostęp 2016-07-17].