Zabłocie (sielsowiet Podświle): Różnice pomiędzy wersjami

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
Nie podano opisu zmian
Znacznik: Edytor kodu źródłowego 2017
Linia 43: Linia 43:
== Przypisy ==
== Przypisy ==
{{Przypisy}}
{{Przypisy}}
{{Szablon:Gmina Dokszyce (II Rzeczypospolita)}}
{{Gmina Dokszyce (II Rzeczpospolita)}}
[[Kategoria:Rejon głębocki]]
[[Kategoria:Rejon głębocki]]
[[Kategoria:Opuszczone miejscowości na Białorusi]]
[[Kategoria:Opuszczone miejscowości na Białorusi]]

Wersja z 01:32, 2 sty 2021

Zabłocie
Państwo

 Białoruś

Obwód

witebski

Rejon

głębocki

Sielsowiet

Podświle

Położenie na mapie Białorusi
Mapa konturowa Białorusi, u góry znajduje się punkt z opisem „Zabłocie”
Ziemia55°07′29″N 28°03′57″E/55,124722 28,065833

Zabłocie – dawny zaścianek. Tereny na których był położony, leżą obecnie na Białorusi, w obwodzie witebskim, w rejonie głębockim, w sielsowiecie Podświle.

Nazwa dawniej używana to Wieczność.

Historia

W czasach zaborów ówczesny zaścianek leżał w granicach Imperium Rosyjskiego.

W latach 1921 – 1945 folwark leżał w Polsce, w województwie wileńskim[a], w powiecie dziśnieńskim, do 11 kwietnia 1929 w gminie Dokszyce, następnie w gminie Hołubicze[1][2].

Według Powszechnego Spisu Ludności z 1921 roku zamieszkiwało tu 7 osób, wszystkie były wyznania prawosławnego i zadeklarowały białoruską przynależność narodową. Był tu 1 budynek mieszkalny[3]. W 1931 w 1 domu zamieszkiwało 5 osób[4].

Miejscowość należała do parafii rzymskokatolickiej prawosławnej w Hołubiczach. Podlegała pod Sąd Grodzki w Głębokiem i Okręgowy w Wilnie; właściwy urząd pocztowy mieścił się w Hołubiczach[5].

Uwagi

  1. Przynależność wojewódzka zmieniała się. Wieś leżała w województwie nowogródzkim (1921 - 1922), w Ziemi Wileńskiej (1922 - 1926) i w województwie wileńskim (od 1926)

Przypisy

  1. Dz.U. z 1929 r. nr 22, poz. 224
  2. gmina wiejska Hołubicze. Radzima. [dostęp 2019-08-13]. (pol.).
  3. Skorowidz miejscowości Rzeczypospolitej Polskiej: opracowany na podstawie wyników pierwszego powszechnego spisu ludności z dn. 30 września 1921 r. i innych źródeł urzędowych., t. 7, część 2, 1924, s. 22.
  4. Wykaz miejscowości Rzeczypospolitej Polskiej, t. 1, Warszawa 1938, s. 18.
  5. Skorowidz miejscowości Rzeczypospolitej Polskiej z oznaczeniem terytorjalnie im właściwych władz i urzędów oraz urządzeń komunikacyjnych, Przemyśl, Warszawa 1933, s. 1935.