Jerzy Wiatr

Jerzy Józef Wiatr

Ilustracja
Data i miejsce urodzenia	17 września 1931 Warszawa
minister edukacji narodowej
Okres	od 15 lutego 1996 do 17 października 1997
Przynależność polityczna	Socjaldemokracja Rzeczypospolitej Polskiej
Poprzednik	Ryszard Czarny
Następca	Mirosław Handke

{{Polityk infobox}} Nieznane pola: "lata życia". Nieoczekiwana grafika: "grafika".

Jerzy Józef Wiatr (ur. 1931) - socjolog i politolog. Profesor, były szef Zakładu Socjologii Polityki Instytutu Socjologii UW i wykładowca na Uniwersytecie Warszawskim, a gościnnie również na University of Michigan, University of British Columbia, Manchester University.

Rodzina

Jego ojcem był Wilhelm Wiatr, który został zastrzelony za zdradę na rzecz gestapo z rozkazu zastępcy szefa Kedywu Okręgu Warszawskiego AK Józefa Rybickiego.

Kariera w PRL

W 1949 wstąpił do PZPR, której członkiem był do momentu jej rozwiązania w roku 1990. W 1953 wydał propagandową pracę Obiektywny charakter praw przyrody i społeczeństwa w świetle pracy J.W. Stalina "Ekonomiczne problemy socjalizmu w ZSRR", napisaną wraz z Zygmuntem Baumanem, w której na pierwszej stronie wychwalał "ostatnią pracę towarzysza Stalina" jako potężną dźwignię rozwoju wszystkich nauk, które z bezcennej skarbnicy stalinowskiej pracy czerpią i czerpać będą. Wysławiał "nieśmiertelne" wskazania Józefa Stalina, a zarazem chwalił kierownictwo PZPR za zdemaskowanie w porę "kilku odchyleńców prawicowych". O śmierci Stalina pisał na łamach "Po Prostu" w 1953: Dziś, gdy zabrakło wśród nas największego Człowieka naszej epoki, Jego dzieła są nam jeszcze droższe i cenniejsze. Stają się one w coraz większym stopniu busolą kierującą naszą pracą. Dzięki Stalinowi żyjemy w pięknej epoce.

Pracę magisterską, na Wydziale Filozoficznym Uniwersytetu Warszawskiego, pt. Bankrutowanie autorytetów moralnych kapitalizmu w Polsce międzywojennej w świetle "Wspomnień robotników", obronił w 1954 r., a jej promotorem był Julian Hochfeld. W poradniku dla nauczycieli "Ideologia i wychowanie" z 1965 J. Wiatr zalecał: Przestrzeganie internacjonalizmu ruchu socjalistycznego, a w obliczu zagrożenia ze strony imperializmu kapitalistycznego przestrzeganie solidarności z udzielaniem sobie wzajemnej pomocy - również zbrojnej. Przez dwie kadencje Prezes Zarządu Głównego Polskiego Towarzystwa Nauk Politycznych. W latach 1979-1982 - wiceprezydent IPSA (International Political Science Association). W latach 1981-84 był dyrektorem instytutu Podstawowych problemów Marksizmu-Leninizmu KC PZPR.

III Rzeczpospolita

Poseł na sejm I i II kadencji. Minister edukacji narodowej w rządzie Włodzimierza Cimoszewicza (w latach 1996-1997). W 1996 został uhonorowany przez prezydenta Kwaśniewskiego Krzyżem Komandorskim z Gwiazdą Orderu Odrodzenia Polski.

Najważniejsze publikacje

• Naród i państwo : socjologiczne problemy kwestii narodowej (KiW, 1969);
• Społeczeństwo. Wstęp do socjologii systematycznej (PWN, 1979);
• Socjologia stosunków politycznych (PWN, 1980);
• Drogi do wolności: polityczne mechanizmy rozwoju krajów postkolonialnych (IPM-L KC PZPR, 1982);
• Socjologia wojska (MON, 1982);
• Marksistowska teoria rozwoju społecznego (PWN, 1983);
• Marksizm i polityka (Biblioteka Studiów nad Marksizmem, KiW, 1987);
• Socjologia wielkiej przemiany (KAP, 1999);
• Socjaldemokracja wobec wyzwań XXI wieku (Scholar, 2000);
• Refleksje o polskim interesie narodowym (IFiS PAN, 2004).

Źródła

• http://www.informacje.int.pl/jerzy_wiatr