Johan Renck

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
(Przekierowano z Stakka Bo)
Johan Renck
Ilustracja
Johan Renck (2013)
Imię i nazwisko

Bo Johan Renck

Pseudonim

Stakka Bo

Data i miejsce urodzenia

5 grudnia 1966
Uppsala

Gatunki

pop, hip-hop, acid jazz, elektro, house, funk

Zawód

reżyser, producent

Aktywność

od 1991

Wydawnictwo

Polydor, Stockholm Records

Strona internetowa

Johan Renck[1] (ur. 5 grudnia 1966 w Uppsali[1]) – szwedzki reżyser teledysków, telewizyjny i filmowy. Okazjonalnie jako hip-hopowy artysta nagrywał pod pseudonimem Stakka Bo[1].

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Wczesne lata[edytuj | edytuj kod]

Urodził się w Uppsali w Szwecji jako syn lekarza, profesora Hansa Rencka (1937–2011) i pielęgniarki Mariny Kylberg.

Kariera[edytuj | edytuj kod]

Jako Stakka Bo najprężniej działał w połowie lat 90. XX wieku. Grał muzykę stanowiącą połączenie popu, hip-hopu, acid jazzu, elektro, house'u i funku. W 1993 roku wydał album pt. Supermarket. Z tej płyty pochodzi singel „Here We Go”, który trafił na trzynaste miejsce UK Singles Chart. Piosenka ta pojawiła się później w epizodzie animowanego sitcomu Beavis i Butt-head, komedii Roberta Altmana Prêt-à-Porter, komedii romantycznej Raji Gosnella Ten pierwszy raz, komedii Autopsja kosmity oraz grze komputerowej UEFA Euro 2004. W 1995 roku ukazał się jego drugi album zatytułowany The Great Blondino.

Następnie zajął się reżyserowaniem teledysków. Jest autorem teledysków do takich utworów jak „Love at First SightKylie Minogue, „Hung UpMadonny czy „Tripping” Robbiego Williamsa. W 2015 nagrał dziesięciominutowy wideoklip „BlackstarDavida Bowiego[2].

Renck wyreżyserował trzy odcinki serialu AMC Breaking Bad (2009–2011)[3]. Jego pierwszym filmem fabularnym był dramat psychologiczny Gdzie jest Nancy?[3]. Jego światowa premiera odbyła się 21 stycznia 2008 roku Park City w stanie Utah podczas Sundance Film Festival.

Ponadto Renck był reżyserem m.in. odcinków seriali Wikingowie i Halt and Catch Fire. Zrealizował również serię reklam dla domów mody takich jak Chanel, Fendi, Givenchy, Yves Saint Laurent i Valentino[4].

W 2019 miała miejsce premiera wyreżyserowanego przez niego miniserialu Czarnobyl, który stał się najlepiej ocenianym serialem w historii serwisu IMDB[5].

Dyskografia[edytuj | edytuj kod]

Albumy[edytuj | edytuj kod]

Single[edytuj | edytuj kod]

Rok Tytuł Pozycja na liście Album
Szwecja Norwegia Holadia Belgia Niemcy Austria Szwajcaria Irlandia Wielka Brytania[6] USA[7]
1991 "We Got the Atmosphere" (z E-Type)
1992 "Numania 1" (z E-Type)
1993 "Here We Go" 4 10 23 45 15 6 7 8 13 20 Supermarket
"Down the Drain" 24 27 22 64
"Living It Up" 38
1994 "On Your Knees"
"We"
1995 "Great Blondino" 15 The Great Blondino
1996 "Softroom" 54
"We Vie" (z Titiyo, Fleshquartet & Nåid) 10 Jr.
2001 "Mute" 20
"Killer" 34
"Love of a Woman"
„–” album nie był notowany.

Filmografia[edytuj | edytuj kod]

Teledyski[edytuj | edytuj kod]

Rok Tytuł Artysta
1999 "Nothing Really Matters" Madonna
"Can't Change Me" Chris Cornell
"She's in Fashion" Suede
2000 "Black Coffee" All Saints
2001 "Crystal" New Order
2002 "Love at First Sight" Kylie Minogue
2003 "Pass This On" The Knife
"Me, Myself and I" Beyoncé
2004 "What Became of the Likely Lads" The Libertines
2005 "Tripping" Robbie Williams
"Krafty" New Order
"Hung Up" Madonna
2007 Handle Me" Robyn
"She's Madonna" Robbie Williams
2009 "Pass This On" Karin Dreijer Andersson
"Daniel" Bat for Lashes
2012 "Wild" Beach House
"Blue Velvet" Lana Del Rey
2015 "Blackstar" David Bowie
2016 "Lazarus" David Bowie

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b c Johan Renck [online], Discogs [dostęp 2019-06-25].
  2. 'Breaking Bad' Director Launches Production Banner [online], The Hollywood Reporter [dostęp 2019-06-25].
  3. a b Johan Renck [online], Filmweb [dostęp 2019-06-25].
  4. Johan Renck [online], Sveriges Radio [dostęp 2019-06-25].
  5. Zamykałeś oczy w trakcie seansu 4. odcinka „Czarnobyla”? Właśnie o to chodziło twórcom [online], Spider’s Web [dostęp 2019-06-25].
  6. STAKKA BO [online], Official Charts [dostęp 2019-06-25].
  7. Stakka Bo – chart history [online], Billboard [dostęp 2017-01-27] [zarchiwizowane z adresu 2016-06-02].

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]