Przejdź do zawartości

Stanisław Chlebda

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Stanisław Chlebda
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

14 kwietnia 1909
Byszyce

Data i miejsce śmierci

28 lipca 1971
Opole

Poseł na Sejm PRL I i III kadencji
Okres

od 1952
do 1956 i ponownie od 1961 do 1965

Przynależność polityczna

Stronnictwo Demokratyczne

Odznaczenia
Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski Krzyż Walecznych (1920–1941) Złoty Krzyż Zasługi Srebrny Krzyż Zasługi Medal Zwycięstwa i Wolności 1945 Medal 10-lecia Polski Ludowej
Złota Odznaka ZNP

Stanisław Chlebda (ur. 14 kwietnia 1909 w Byszycach, zm. 28 lipca 1971 w Opolu) – polski nauczyciel i działacz społeczny, poseł na Sejm PRL I i III kadencji.

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

Urodził się w Byszycach w rodzinie chłopskiej jako syn Jana i Wiktorii. Kształcił się w Gimnazjum Humanistycznym w Wieliczce. Uzyskał niepełne wykształcenie pedagogiczne na Państwowym Pedagogium w Krakowie, po czym do wybuchu II wojny światowej pracował jako nauczyciel w Zagłębiu Dąbrowskim. Działał w Związku Harcerstwa Polskiego i Związku Nauczycielstwa Polskiego. W czasie II wojny światowej więziony na terenie obozów w Brunszwiku i Woldenburgu. Po zakończeniu okupacji niemieckiej organizował oddział ZNP w Myszkowie. W 1945 przeniósł się na Śląsk Opolski i objął kierownictwo nad szkołą w Jarnołtówku, a od 1956 w Głuchołazach. Działał w Towarzystwie Przyjaciół Dzieci i ZNP.

W 1947 wstąpił do Stronnictwa Demokratycznego. Od 1951 był członkiem Wojewódzkiego Komitetu SD w Opolu, gdzie w 1958 objął funkcję sekretarza. W tym samym roku został zastępcą członka Centralnego Komitetu SD, a w 1961 członkiem Rady Naczelnej partii. Był wieloletnim radnym Gminnej, Powiatowej i Wojewódzkiej Rady Narodowej (PRN – w Głuchołazach, WRN – w Opolu). W 1952 został posłem na Sejm PRL z okręgu Prudnik. Zasiadał w Komisji Oświaty, Nauki i Kultury. W 1961 ponownie znalazł się w Sejmie, jako przedstawiciel okręgu Nysa. Był członkiem Komisji Oświaty i Nauki.

Odznaczony m.in. Srebrnym i Złotym Krzyżem Zasługi, Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski, Krzyżem Walecznych, Medalem Zwycięstwa i Wolności 1945, Medalem 10-lecia Polski Ludowej (1955)[1], a także Złotą Odznaką ZNP.

Zmarł nagle 28 lipca 1971 w Opolu. 31 lipca został pochowany na cmentarzu komunalnym w Opolu-Półwsi. Z ramienia SD uczestniczyli w pogrzebie członek CK Andrzej Benesz, a także przewodniczący WK SD w Opolu Teofil Polak.

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]
  • Henryk Wosiński, Stronnictwo Demokratyczne w Polsce Ludowej. Cz. 3: Udział Stronnictwa w pracach parlamentu PRL w latach 1944–1968 (red. Wiktoria Beczek), Warszawa 1969, str. 40
  • Stronnictwo Demokratyczne w województwie opolskim w latach 1945–1975, Wydawnictwo "Epoka", Warszawa 1981, str. 95
  • Stanisław Chlebda, "Kurier Polski", nr 176 z 20 lipca 1971, str. 2; Pogrzeb Stanisława Chlebdy, "Kurier Polski", nr 178 z 2 sierpnia 1971, str. 2
  • Informacje w BIP IPN

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]