Stefan de Vrij

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Stefan de Vrij
Ilustracja
Stefan de Vrij (2018)
Data i miejsce urodzenia

5 lutego 1992
Ouderkerk aan den IJssel

Wzrost

189 cm

Pozycja

obrońca

Informacje klubowe
Klub

Inter Mediolan

Numer w klubie

6

Kariera juniorska
Lata Klub
1997–2002 vv Spirit
2002–2009 Feyenoord
Kariera seniorska[a]
Lata Klub Wyst. Gole
2009–2014 Feyenoord 135 (7)
2014–2018 Lazio 95 (8)
2018– Inter Mediolan 167 (8)
W sumie: 397 (23)
Kariera reprezentacyjna[b]
Lata Reprezentacja Wyst. Gole
2007–2008  Holandia U-16 3 (0)
2008–2009  Holandia U-17 20 (0)
2010–2011  Holandia U-19 9 (0)
2012  Holandia U-20 1 (0)
2011–2012  Holandia U-21 12 (0)
2012–  Holandia 62 (3)
W sumie: 107 (3)
  1. Aktualne na: 4 lutego 2024. Uwzględniono wyłącznie rozgrywki ligowe.
  2. Aktualne na: 21 listopada 2023.
Dorobek medalowy
Mistrzostwa świata
III miejsce Brazylia 2014 piłka nożna
Liga Narodów UEFA
srebro Portugalia 2018/2019

Stefan de Vrij (ur. 5 lutego 1992 w Ouderkerk aan den IJssel) – holenderski piłkarz, występujący na pozycji obrońcy we włoskim klubie Inter Mediolan oraz w reprezentacji Holandii.

Srebrny medalista Ligi Narodów UEFA 2018/2019, brązowy medalista Mistrzostw Świata 2014, uczestnik Mistrzostw Europy 2020.

Kariera klubowa[edytuj | edytuj kod]

De Vrij grał w lokalnym klubie vv Spirit przez pięć sezonów. W wieku 10 lat wystąpił na turnieju młodych talentów w Feyenoordzie. Po meczu towarzyskim przeciwko ARC zaproponowano mu dołączenie do szkółki Feyenoordu[1]. Stefan szybko się rozwijał i był jednym z pierwszych piłkarzy, którzy po grze w drużynie U-15 ominęli jeden szczebel i od razu awansowali do U-17[1]. 7 lipca 2009 podpisał swój pierwszy profesjonalny kontrakt z Feyenoordem, który obowiązywał do lata 2012[2]. 24 września 2009 zadebiutował w pierwszej drużynie. Zastąpił Kelvina Leerdama w 57. minucie spotkania przeciwko Herkemase Boys w Pucharze KNVB[3]. 6 grudnia 2009 zadebiutował w Eredivisie w spotkaniu z FC Groningen, gdy zastąpił Denny’ego Landzaata w 89. minucie[4]. Od sezonu 2012/2013, przez dwa lata, był kapitanem drużyny[5][6]. Latem 2014 podpisał kontrakt z Lazio, do którego przeszedł za 9 mln euro[7]. W lipcu 2018, na zasadzie wolnego transferu, został zawodnikiem Interu Mediolan, z którym związał się umową do 2023[8].

Kariera reprezentacyjna[edytuj | edytuj kod]

21 listopada 2007 zadebiutował w reprezentacji Holandii U-16. Holandia pokonała Ukrainę, a De Vrij zagrał od pierwszych minut meczu.

Wystąpił na Mistrzostwach Europy U-17 2009. Drużyna Holandii, w której występowało siedmiu piłkarzy Feyenoordu zajęła 2. miejsce. W finale Holendrzy przegrali z Niemcami po dogrywce.

Swój debiut w kadrze narodowej zaliczył 15 sierpnia 2012 w sparingu z Belgią (2:4). Na Mistrzostwach Świata 2014 w Brazylii był podstawowym graczem Holandii, z którą sięgnął po brązowy medal.

Sukcesy[edytuj | edytuj kod]

Lazio[edytuj | edytuj kod]

Inter Mediolan[edytuj | edytuj kod]

Reprezentacyjne[edytuj | edytuj kod]

Wyróżnienia[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b Dromen van doorbraak Stefan de Vrij (16) ontwikkelt zich bij Feyenoord en Oranje sterk. AD, 2009-02-03. [dostęp 2012-05-27]. (niderl.).
  2. DE VRIJ TEKENT EERSTE PROFCONTRACT. Feyenoord, 2009-07-17. [dostęp 2012-05-27]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-02-23)]. (niderl.).
  3. FEYENOORD BOEKT ONBERISPELIJKE ZEGE IN FRIESLAND. Feyenoord. [dostęp 2012-05-27]. [zarchiwizowane z tego adresu (2011-09-28)]. (niderl.).
  4. 2009-12-06: Feyenoord via uitstekende tweede helft langs FC Groningen. Feyenoord. [dostęp 2012-05-27]. [zarchiwizowane z tego adresu (2009-12-08)]. (niderl.).
  5. A host of Premier League clubs are chasing Dutch international Stefan De Vrij. skysports.com, 2012-12-18. [dostęp 2013-09-22]. (ang.).
  6. Łukasz Konstanty. Młody kapitan. „Piłka Nożna”, s. 28, 2013-04-30. Profus Management. ISSN 0137-4710. 
  7. Oficjalnie: De Vrij w Lazio! [online], Transfery.info, 30 lipca 2014 [dostęp 2023-10-31] (pol.).
  8. Wirtualna Polska Media, Oficjalnie: Stefan de Vrij zasili Inter Mediolan. "Podpisałem umowę" [online], sportowefakty.wp.pl, 28 maja 2018 [dostęp 2023-10-31] (pol.).
  9. Telewizja Polska S.A, Serie A: wybrano piłkarza sezonu. Polak z nagrodą [online], sport.tvp.pl, 4 sierpnia 2020 [dostęp 2024-02-06] (pol.).
  10. Sky Sport, I candidati ai premi del Gran Galà del Calcio 2020 [online], sport.sky.it [dostęp 2023-03-21] (wł.).
  11. a, Gran Galà del Calcio 2021: trionfano Lukaku e Girelli! Scopri tutti gli altri premiati ⋆ Gran Galà del Calcio [online], Gran Galà del Calcio, 21 marca 2022 [dostęp 2023-03-21] (wł.).
  12. UEFA Europa League Squad of the Season [online], UEFA.com, 26 sierpnia 2020 [dostęp 2023-03-21] (ang.).

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]