Steve Marriott

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Steve Marriott
Ilustracja
Marriott podczas koncertu z Humble Pie (autor: Dina Regine).
Imię i nazwisko

Stephen Peter Marriott

Data i miejsce urodzenia

30 stycznia 1947
East Ham, Londyn

Data i miejsce śmierci

20 kwietnia 1991
Arkesden, Essex

Instrumenty

perkusja, skrzypce, gitara, keyboard, pianino, harmonijka ustna

Gatunki

R&B, rock, blues-rock, blue-eyed soul

Zawód

piosenkarz, muzyk, producent, aktor dziecięcy

Aktywność

1960–1991

Wydawnictwo

Decca, Immediate, A&M, Atco

Powiązania

Small Faces, Humble Pie

Instrument
Gretsch 6120, Fender Telecaster, Gibson Les Paul Junior, Epiphone Dwight, Gibson Les Paul Custom, Gibson ES-335, Gibson SG
Strona internetowa

Stephen Peter Marriott, pseudonim sceniczny Steve Marriott (ur. 30 stycznia 1947 w Londynie, zm. 20 kwietnia 1991 w Arkesden, Essex) – brytyjski wokalista, autor tekstów, gitarzysta i pianista. W trakcie swojej kariery członek dwóch zespołów rockowych – Small Faces (1965-1969) i Humble Pie (1969-1975 i 1980-1981); ponadto prowadził karierę solową.

W połowie lat 60., jako wokalista grupy Small Faces, Marriott stał się ikoną subkultury mod w Wielkiej Brytanii[1]. Źródłem inspiracji dla Marriotta byli tacy artyści jak Buddy Holly, Booker T. and the M.G.’s, Ray Charles, Otis Redding, Muddy Waters i Bobby Bland. Po okresie bytności w zespołach i występach na kilku festiwalach Marriott zerwał kontakty ze wszystkimi dużymi wytwórniami płytowymi i rozpoczął okres grania w londyńskich pubach i restauracjach[2].

Marriott zmarł 20 kwietnia 1991, gdy wskutek nieugaszonego niedopałka po papierosie zapaliła się jego rezydencja w Arkesden, Essex[3]. Pośmiertnie zdobył nagrodę Ivor Novello Award (1996)[4] oraz został sklasyfikowany na liście 100 najlepszych wokalistów wszech czasów magazynu Mojo[5].

Lider Black Sabbath, Ozzy Osbourne, nazwał Marriotta czwartym najlepszym wokalistą wszech czasów[6], zaś Clem Burke z zespołu Blondie nazwał go szesnastym najlepszym wokalistą i najlepszym rockowym[7]. Paul Stanley z grupy KISS powiedział: „Miał świetny głos” i „Steve Marriott był niewiarygodny”. Steve Perry powiedział, że Marriott był jednym z jego ulubionych wokalistów[8].

W 2006 roku piosenkarz został sklasyfikowany na 34. miejscu listy 100 najlepszych wokalistów wszech czasów według Hit Parader[9].

Dyskografia[edytuj | edytuj kod]

Wraz z Humble Pie[edytuj | edytuj kod]

Źródło[10].

Wraz z Small Faces[edytuj | edytuj kod]

Źródło[12].

Twórczość solowa[edytuj | edytuj kod]

Źródło[13].

  • Marriott (1976)
  • Live at the sir George Robey 23-10-85 (1985)
  • Live at Dingwalls 6.7.84 (1986)
  • Marriott & Band (1990)
  • 30 Seconds to Midnite (1993)
  • Steve Marriott’s Scrubbers (1996)
  • Clear Through the Night (1999)
  • New Millennium (1999)
  • Afterglow (2000)
  • Sing the Blues Live (2000)
  • Live in Germany (2000)
  • The Legendary Majic Mijits (2000)
  • Voice of Humble Pie (2001)
  • Signed Sealed (2003)
  • Free and Single Volume 2 (2004)
  • About Face (2004)
  • Rainy Changes (2005)
  • Tin Soldier - The Steve Marriott Anthology (2006)
  • Steve Marriott & The Official Receivers (2006)
  • Wham Bam (2007)

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. ↑ Still room for ravers...5 July 2004. Lord Crowley.... [dostęp 2010-03-02]. (ang.).
  2. ↑ Lord Crowley review. BBC. [dostęp 2010-03-02]. (ang.).
  3. ↑ Paolo Hewitt John Hellier (2004). Steve Marriott - All Too Beautiful..., s. 287-288; Helter Skelter Publishing ISBN 1-900924-44-7
  4. ↑ The Ivors. The Ivor Novello Awards. [dostęp 2010-03-02]. [zarchiwizowane z tego adresu (2007-08-25)]. (ang.).
  5. ↑ 100 greatest singers of all time (1984). Mojo. [dostęp 2010-03-02]. (ang.).
  6. ↑ The 100 Greatest Singers: Inside the Ballots. rollingstone.com. [dostęp 2010-03-02]. [zarchiwizowane z tego adresu (2010-04-01)]. (ang.).
  7. ↑ The 100 Greatest Singers: Inside the Ballots. [dostęp 2010-03-02]. [zarchiwizowane z tego adresu (2009-05-03)]. (ang.).
  8. ↑ ’Steve Marriott Was Unbelievable’ – More On One Of Classic Rock’s Star Singers. classicrockmagazine.com. [dostęp 2010-03-02]. (ang.).
  9. ↑ Hit Parader’s Top 100 Metal Vocalists of All Time. hearya.com. [dostęp 2010-06-16]. [zarchiwizowane z tego adresu (2019-09-08)]. (ang.).
  10. ↑ Humble Pie. discogs.com. [dostęp 2010-03-02]. (ang.).
  11. ↑ a b c d e f g Humble Pie - Charts and Awards - Billboard Albums. allmusic.com. [dostęp 2010-03-02]. (ang.).
  12. ↑ Small Faces. discogs.com. [dostęp 2010-03-02]. (ang.).
  13. ↑ Steve Marriott Discography. makingtime.co.uk. [dostęp 2010-03-02]. (ang.).
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Steve_Marriott&oldid=68751732”