Swietłana Kriwielowa

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Swietłana Kriwielowa
Data i miejsce urodzenia

13 czerwca 1969
Briańsk

Wzrost

184 cm

Informacje klubowe
Klub

Spartak Moskwa, Dinamo Moskwa

Dorobek medalowy
Reprezentacja  ZSRR
Mistrzostwa świata
brąz Tokio 1991 pchnięcie kulą
Uniwersjada
złoto Sheffield 1991 pchnięcie kulą
Reprezentacja  WNP
Igrzyska olimpijskie
złoto Barcelona 1992 lekkoatletyka
(pchnięcie kulą)
Reprezentacja  Rosja
Mistrzostwa świata
złoto Paryż 2003 pchnięcie kulą
srebro Stuttgart 1993 pchnięcie kulą
brąz Sewilla 1999 pchnięcie kulą
Halowe mistrzostwa świata
złoto Toronto 1993 pchnięcie kulą
złoto Maebashi 1999 pchnięcie kulą
złoto Budapeszt 2004 pchnięcie kulą
brąz Lizbona 2001 pchnięcie kulą
Mistrzostwa Europy
brąz Monachium 2002 pchnięcie kulą
Zakończenie kariery: 2010 r.
Medale odebrane za stosowanie Dopingu
Igrzyska olimpijskie
brąz Ateny 2004 lekkoatletyka

Swietłana Władimirowna Kriwielowa (Светлана Владимировна Кривелёва; ur. 13 czerwca 1969 w Briańsku) – rosyjska lekkoatletka, która specjalizowała się w pchnięciu kulą.

Czterokrotna uczestniczka igrzysk olimpijskich: Barcelona 1992, Atlanta 1996, Sydney 2000 oraz Ateny 2004. W swoim pierwszym olimpijskim występie zdobyła złoty medal, a 12 lata później po dyskwalifikacji Wity Pawłysz z Ukrainy przyznano jej brązowy medal, ostatecznie odebrany decyzją MKOl 5 grudnia 2012[1][2][3]. Anulowano jej wszystkie rezultaty osiągnięte od 18 sierpnia 2004 do 17 sierpnia 2006[4]. Wielokrotna medalistka mistrzostw świata oraz halowych mistrzostw świata. W 2002 wywalczyła brąz mistrzostw Europy. Sukcesy odnosiła także w mistrzostwach Rosji w hali oraz na stadionie. Rekord życiowy: stadion - 21,06 (7 sierpnia 1992, Barcelona), hala - 20,69 (22 stycznia 1999, Moskwa). W 2010 ogłosiła zakończenie kariery sportowej[5].

Osiągnięcia[edytuj | edytuj kod]

Rok Impreza Miejsce Lokata Wynik
1988 Mistrzostwa świata juniorów Kanada Sudbury 4. miejsce 16,91
1991 Halowe mistrzostwa świata Hiszpania Sewilla 8. miejsce 18.58
1991 Uniwersjada Wielka Brytania Sheffield 1. miejsce 19,62
1991 Mistrzostwa świata Japonia Tokio 3. miejsce 20,16
1992 Igrzyska olimpijskie Hiszpania Barcelona 1. miejsce 21,06
1993 Halowe mistrzostwa świata Kanada Toronto 1. miejsce 19,57
1993 Mistrzostwa świata Niemcy Stuttgart 2. miejsce 19,97
1993 Finał Grand Prix IAAF Wielka Brytania Londyn 1. miejsce 19,61
1996 Superliga pucharu Europy Hiszpania Madryt 3. miejsce 17,70
1996 Igrzyska olimpijskie Stany Zjednoczone Atlanta el. – 15. miejsce 18,23
1997 Mistrzostwa świata Grecja Ateny 10. miejsce 17,38
1998 Mistrzostwa Europy Węgry Budapeszt 4. miejsce 19,08
1999 Halowe mistrzostwa świata Japonia Maebashi 1. miejsce 19,08
1999 Superliga pucharu Europy Francja Paryż 3. miejsce 18,36
1999 Mistrzostwa świata Hiszpania Sewilla 3. miejsce 19,43
2000 Halowe mistrzostwa Europy Belgia Gandawa 4. miejsce 18,96
2000 Igrzyska olimpijskie Australia Sydney 4. miejsce 19,37
2001 Halowe mistrzostwa świata Portugalia Lizbona 3. miejsce 19,18
2001 Mistrzostwa świata Kanada Edmonton 9. miejsce 18,70
2001 Finał Grand Prix IAAF Australia Melbourne 3. miejsce 18,21
2002 Superliga pucharu Europy Francja Annecy 1. miejsce 19,63
2002 Mistrzostwa Europy Niemcy Monachium 3. miejsce 19,56
2003 Halowe mistrzostwa świata Wielka Brytania Birmingham 5. miejsce 19.57
2003 Superliga pucharu Europy Włochy Florencja 2. miejsce 18,98
2003 Mistrzostwa świata Francja Paryż 1. miejsce 20,63
2003 Światowy finał lekkoatletyczny IAAF Monako Monako 2. miejsce 19,66
2004 Halowe mistrzostwa świata Węgry Budapeszt 1. miejsce 19,90
2004 Igrzyska olimpijskie Grecja Ateny DQ (3. miejsce) 19,49
2004 Światowy finał lekkoatletyczny IAAF Monako Monako 6. miejsce 17,55
2005 Mistrzostwa świata Finlandia Helsinki 4. miejsce 19,16
2005 Światowy finał lekkoatletyczny IAAF Monako Monako 8. miejsce 17,33

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. IOC disqualifies four medallists from Athens 2004 following further analysis of stored samples. olympic.org, 5 grudnia 2012. [dostęp 2012-12-12]. (ang.).
  2. IOC Executive Board Decision. olympic.org, 5 grudnia 2012. [dostęp 2012-12-12]. (ang.).
  3. Medalista olimpijski z Aten poproszony o zwrot trofeum. interia.pl, 12 grudnia 2012. [dostęp 2012-12-12].
  4. Russia bans world and Olympic champions after failed drugs tests [online], insidethegames.biz [dostęp 2013-04-09] (ang.).
  5. Krystyna Zabawska zakończyła karierę sportową. Oficjalny portal Polskiego Związku Lekkiej Atletyki. [dostęp 2010-06-29]. (pol.).

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]