Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Teolept II , gr. Θεόληπτος Β΄ – ekumeniczny patriarcha Konstantynopola w latach 1585–1586.
Był bratankiem patriarchy Metrofana III . Został mianowany patriarchą na jego miejscu, w dniu 16 lutego 1585 r. W maju 1586 udał się do Mołdawii i Wołoszczyzny w celu zbierania funduszy. Został wtedy zdetronizowany.
Borys Gudziak , Kryzys i reforma: metropolia kijowska, patriarchat Konstantynopola i geneza unii brzeskiej , tł. Halina Leskiw, Alicja Chrim; tł. tekstów staro-cerkiewno-słowiańskich Roman Łepa, Lublin: Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej 2008.Venance Grumel , Traité d'études byzantines , t. 1: La chronologie , Paris: Presses universitaires de France 1958, s. 438.Steven Runciman , Wielki Kościół w niewoli. Studium historyczne patriarchatu konstantynopolitańskiego od czasów bezpośrednio poprzedzających jego podbój przez Turków aż do wybuchu greckiej wojny o niepodległość , przeł. Jan Stanisław Łoś , Warszawa: Pax 1973.Do 1204
W Nicei
1261–1453
Po 1453
Gennadiusz II Scholar (1453–1456, 1458, 1462–1463, 1464)Izydor II Ksantopulos (1456–1457)Sofroniusz I Syropulos (1463–1464)Joazaf (1464, 1464–1466)Marek II Ksylokarawes (1466)Symeon I z Trapezuntu (1466, 1471–1474, 1481–1486)Dionizy I (1466–1471, 1489–1491)Rafał I (1475–1476)Maksym III Manasses (1476–1481)Nefon II (1486–1488, 1497–1498, 1502)Maksym IV (1491–1497)Joachim I (1498–1502, 1504)Pachomiusz I (1503–1504, 1504–1513)Teolept I (1513–1522)Jeremiasz I (1522–1546)Joannik I (1524–1525)Dionizy II (1546–1555)Joazaf II (1555–1556)Metrofan III (1565–1572, 1579–1580)Jeremiasz II Tranos (1572–1579, 1580–1584, 1587–1595)Pachomiusz II (1584–1585)Teolept II (1585–1586)Mateusz II (1596, 1598–1602, 1603)Gabriel I (1596)Teofan I Karikes (1596–1597)Melecjusz I Pegas (1597–1598, 1601)Neofit II (1602–1603, 1607–1612)Rafał II (1603–1607)Tymoteusz II (1612–1620)Cyryl I Lukaris (1612, 1620–1623, 1623–1635, 1637–1638)Grzegorz IV z Amasei (1623)Antym II (1623)Cyryl II Kontares (1633, 1635–1636, 1638–1639)Atanazy III Patelaros (1634)Neofit III Nicejski (1636–1637)Parteniusz I (1639–1644)Parteniusz II (1644–1646, 1648–1651)Joannik II (1646–1648, 1651–1656)Cyryl III (1652, 1654)Paisjusz I (1652–1655)Parteniusz III (1656–1657)Gabriel II (1657)Parteniusz IV (1657–1662, 1665–1667, 1671, 1675–1676, 1684–1685)Dionizy III (1662–1665)Klemens (1667)Metody III (1668–1671)Dionizy IV Muzułmanin (1671–1673, 1676–1679, 1682–1684, 1686–1687, 1693–1694)Gerazym II (1673–1674)Atanazy IV (1679)Jakub (1679–1682, 1685–1688)Kallinik II (1688, 1689–1693, 1694–1702)Neofit IV (1688)Gabriel III (1702–1707)Neofit V (1707)Cyprian I (1707–1709, 1713–1714)Atanazy V (1709–1711)Cyryl IV (1711–1713)Kosma III (1714–1716)Jeremiasz III (1716–1726, 1732–1733)Paisjusz II (1726–1732, 1740–1743, 1744–1748)Serafim I (1733–1734)Neofit VI (1734–1740, 1743–1744)Cyryl V (1748–1751, 1752–1757)Kallinik III (1757)Serafim II (1757–1761)Joannik III (1761–1763)Samuel I Chaceres (1763–1768, 1773–1774)Melecjusz II (1768–1769)Teodozjusz I (1769–1773)Sofroniusz II (1774–1780)Gabriel IV (1780–1785)Prokopiusz I (1785–1789)Neofit VII (1789–1794, 1798–1801)Gerazym III (1794–1797)Grzegorz V (1797–1798, 1806–1808, 1818–1821)Kallinik IV (1801–1806, 1808–1809)Jeremiasz IV (1809–1813)Cyryl VI (1813–1818)Eugeniusz II (1821–1822)Antym III (1822–1824)Chryzant I (1824–1826)Agatangel (1826–1830)Konstancjusz I (1830–1834)Konstancjusz II (1834–1835)Grzegorz VI (1835–1840, 1867–1871)Antym IV (1840–1841, 1848–1852)Antym V (1841–1842)German IV (1842–1845, 1852–1853)Melecjusz III (1845)Antym VI (1845–1848, 1853–1855, 1871–1873)Cyryl VII (1855–1860)Joachim II (1860–1863, 1873–1878)Sofroniusz III (1863–1866)Joachim III (1878–1884, 1901–1912)Joachim IV (1884–1886)Dionizy V (1887–1891)Neofit VIII (1891–1894)Antym VII (1895–1897)Konstantyn V (1897–1901)German V (1913–1918)Melecjusz IV Metaksakis (1921–1923)Grzegorz VII (1923–1924)Konstantyn VI (1924–1925)Bazyli III (1925–1929)Focjusz II (1929–1935)Beniamin (1936–1946)Maksym V (1946–1948)Atenagoras I (1948–1972)Dymitr I (1972–1991)Bartłomiej I (od 1991)
