Dionizy I (patriarcha Konstantynopola)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Dionizy I
Διονύσιος
Patriarcha Konstantynopola
ilustracja
Kraj działania

Imperium Osmańskie

Data urodzenia

ok. 1420

Data śmierci

1492

Patriarcha Konstantynopola
Okres sprawowania

1466–1471; 1488–1490

Wyznanie

prawosławne

Kościół

Patriarchat Konstantynopolitański

Wybór patriarchy

1466, 1488

Dionizy I, gr. Διονύσιος (zm. 1492) – ekumeniczny patriarcha Konstantynopola w latach 1466–1471 i 1488–1490.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Urodził się na Peloponezie, był uczniem Marka z Efezu. Po upadku Konstantynopola w 1453 przebywał krótko w niewoli tureckiej. Pierwszy raz patriarchą został po obaleniu Symeona I z Trapezuntu, który był na krótko na tym urzędzie za łapówkę 2000 sztuk złota z inicjatywy Jerzego Amirutzesa. Po kilku latach został odsunięty od władzy. Ponownie patriarchą Konstantynopola został w 1488 i funkcję sprawował do końca 1490 r.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Anthony Bryer, Świat prawosławnych Rzymian (1393–1492) [w:] Bizancjum 1024–1492, t. 2, red. Jonathan Shepard, przeł. Jolanta Kozłowska, Robert Piotrowski, Warszawa: Wydawnictwo Akademickie Dialog 2015, ss. 325–347.
  • Venance Grumel, Traité d'études byzantines, t. 1: La chronologie, Paris: Presses universitaires de France 1958, s. 437.
  • Steven Runciman, Wielki Kościół w niewoli. Studium historyczne patriarchatu konstantynopolitańskiego od czasów bezpośrednio poprzedzających jego podbój przez Turków aż do wybuchu greckiej wojny o niepodległość, przeł. Jan Stanisław Łoś, Warszawa: Pax 1973.