Konstantyn VI , grec. Κωνσταντίνος Στ', właśc. Konstantinos Arapoglou , ur. 1860[2] Bursie , zm. 28 listopada 1930 w Atenach ) – ekumeniczny patriarcha Konstantynopola , sprawujący urząd od 17 grudnia 1924 do 19 maja 1925.
Studiował w patriarszym seminarium duchownym na wyspie Chalki (archipelag Wysp Książęcych ). W 1896 został biskupem Kırkkilise (dziś Kırklareli ), później pełnił także funkcję metropolity w miejscowościach Konitsa , Trapezunt i Kyzikos . Wybrany został również metropolitą Bursy, jednak ze względu na działania wojny grecko-tureckiej nie mógł objąć urzędu.
Po śmierci patriarchy Grzegorza VII Konstantyn został wybrany jako locum tenens [1] [3] Pius XI , dążący do wznowienia rozmów na temat ewentualnej unii Kościołów katolickiego i prawosławnego, jednak rząd turecki się nie ugiął. 30 stycznia 1925 Konstantyn wyjechał do Aten, gdzie cztery miesiące później zrezygnował z godności patriarchy.
Prawosławny patriarcha Konstantynopola Do 1204
W Nicei
1261–1453
Po 1453
Gennadiusz II Scholar (1453–1456, 1458, 1462–1463, 1464)Izydor II Ksantopulos (1456–1457)Sofroniusz I Syropulos (1463–1464)Joazaf (1464, 1464–1466)Marek II Ksylokarawes (1466)Symeon I z Trapezuntu (1466, 1471–1474, 1481–1486)Dionizy I (1466–1471, 1489–1491)Rafał I (1475–1476)Maksym III Manasses (1476–1481)Nefon II (1486–1488, 1497–1498, 1502)Maksym IV (1491–1497)Joachim I (1498–1502, 1504)Pachomiusz I (1503–1504, 1504–1513)Teolept I (1513–1522)Jeremiasz I (1522–1546)Joannik I (1524–1525)Dionizy II (1546–1555)Joazaf II (1555–1556)Metrofan III (1565–1572, 1579–1580)Jeremiasz II Tranos (1572–1579, 1580–1584, 1587–1595)Pachomiusz II (1584–1585)Teolept II (1585–1586)Mateusz II (1596, 1598–1602, 1603)Gabriel I (1596)Teofan I Karikes (1596–1597)Melecjusz I Pegas (1597–1598, 1601)Neofit II (1602–1603, 1607–1612)Rafał II (1603–1607)Tymoteusz II (1612–1620)Cyryl I Lukaris (1612, 1620–1623, 1623–1635, 1637–1638)Grzegorz IV z Amasei (1623)Antym II (1623)Cyryl II Kontares (1633, 1635–1636, 1638–1639)Atanazy III Patelaros (1634)Neofit III Nicejski (1636–1637)Parteniusz I (1639–1644)Parteniusz II (1644–1646, 1648–1651)Joannik II (1646–1648, 1651–1656)Cyryl III (1652, 1654)Paisjusz I (1652–1655)Parteniusz III (1656–1657)Gabriel II (1657)Parteniusz IV (1657–1662, 1665–1667, 1671, 1675–1676, 1684–1685)Dionizy III (1662–1665)Klemens (1667)Metody III (1668–1671)Dionizy IV Muzułmanin (1671–1673, 1676–1679, 1682–1684, 1686–1687, 1693–1694)Gerazym II (1673–1674)Atanazy IV (1679)Jakub (1679–1682, 1685–1688)Kallinik II (1688, 1689–1693, 1694–1702)Neofit IV (1688)Gabriel III (1702–1707)Neofit V (1707)Cyprian I (1707–1709, 1713–1714)Atanazy V (1709–1711)Cyryl IV (1711–1713)Kosma III (1714–1716)Jeremiasz III (1716–1726, 1732–1733)Paisjusz II (1726–1732, 1740–1743, 1744–1748)Serafim I (1733–1734)Neofit VI (1734–1740, 1743–1744)Cyryl V (1748–1751, 1752–1757)Kallinik III (1757)Serafim II (1757–1761)Joannik III (1761–1763)Samuel I Chaceres (1763–1768, 1773–1774)Melecjusz II (1768–1769)Teodozjusz I (1769–1773)Sofroniusz II (1774–1780)Gabriel IV (1780–1785)Prokopiusz I (1785–1789)Neofit VII (1789–1794, 1798–1801)Gerazym III (1794–1797)Grzegorz V (1797–1798, 1806–1808, 1818–1821)Kallinik IV (1801–1806, 1808–1809)Jeremiasz IV (1809–1813)Cyryl VI (1813–1818)Eugeniusz II (1821–1822)Antym III (1822–1824)Chryzant I (1824–1826)Agatangel (1826–1830)Konstancjusz I (1830–1834)Konstancjusz II (1834–1835)Grzegorz VI (1835–1840, 1867–1871)Antym IV (1840–1841, 1848–1852)Antym V (1841–1842)German IV (1842–1845, 1852–1853)Melecjusz III (1845)Antym VI (1845–1848, 1853–1855, 1871–1873)Cyryl VII (1855–1860)Joachim II (1860–1863, 1873–1878)Sofroniusz III (1863–1866)Joachim III (1878–1884, 1901–1912)Joachim IV (1884–1886)Dionizy V (1887–1891)Neofit VIII (1891–1894)Antym VII (1895–1897)Konstantyn V (1897–1901)German V (1913–1918)Melecjusz IV Metaksakis (1921–1923)Grzegorz VII (1923–1924)Konstantyn VI (1924–1925)Bazyli III (1925–1929)Focjusz II (1929–1935)Beniamin (1936–1946)Maksym V (1946–1948)Atenagoras I (1948–1972)Dymitr I (1972–1991)Bartłomiej I (od 1991)
Turcja
