Przejdź do zawartości

Tymawa (województwo pomorskie)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Tymawa
wieś
Ilustracja
Kościół pw. św. Michała Archanioła
Państwo

 Polska

Województwo

 pomorskie

Powiat

tczewski

Gmina

Gniew

Liczba ludności (2011)

549[2]

Strefa numeracyjna

58

Kod pocztowy

83-140[3]

Tablice rejestracyjne

GTC

SIMC

0161565

Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, u góry znajduje się punkt z opisem „Tymawa”
Położenie na mapie województwa pomorskiego
Mapa konturowa województwa pomorskiego, na dole nieco na prawo znajduje się punkt z opisem „Tymawa”
Położenie na mapie powiatu tczewskiego
Mapa konturowa powiatu tczewskiego, na dole po prawej znajduje się punkt z opisem „Tymawa”
Położenie na mapie gminy Gniew
Mapa konturowa gminy Gniew, blisko centrum na prawo znajduje się punkt z opisem „Tymawa”
Ziemia53°48′05″N 18°48′45″E/53,801389 18,812500[1]

Tymawa (niem. Thymau) – wieś kociewska w Polsce położona w województwie pomorskim, w powiecie tczewskim, w gminie Gniew[4].

Integralne części wsi Tymawa[5][6]
SIMC Nazwa Rodzaj
1037608 Abisynia część wsi
1037614 Betlejem przysiółek
1037672 Księże Włóki przysiółek
1037726 Osiedle Leśne osiedle
1037784 Tymawa-Wybudowanie część wsi

Wieś otoczona jest nadwiślańskimi wzgórzami, które oddzielają Tymawę od płynącej w odległości niecałych 2 km na wschód Wisły. Wieś jest siedzibą sołectwa Tymawa w którego skład wchodzą również: Tymawa Wybudowanie, Rzym, Betlejem, Osiedle Leśne, Abisynia i Księże Włóki. Na południe od miejscowości znajduje się Jezioro Tymawskie. Tymawa była siedzibą hiszpańskich cystersów (Kalatrawensów).

Wieś królewska w 1664 roku należała do starostwa gniewskiego[7]. W latach 1975–1998 miejscowość położona była w województwie gdańskim.

Historia

[edytuj | edytuj kod]

Miejscowość po raz pierwszy pojawia się w historii w dokumencie księcia lubiszewskiego Sambora II z 1224 (raczej 1227) r. jako Thymaua. W 1230 odnotowano nazwę Thimow, a następnie Thymav (1274), territorio Timauiensi (1274), terra Thimavie (1276), Tymow (1276), Tymoue (1282) oraz Tymowe (1282-1284), Timava (1283), Tymovia (1326), Tymau (1351 - zapis z dokumentu lokacyjnego wsi), Tymov (1352), Tymow (1437), Thymaw (1444), Thimava (1534), Thimaua, Timaui (Timavi), Timawa (1565) i Timaw (1570), Villa Tymawa oraz Thimawa (1583), Tymavam (1584), Timavam (1596), Timawa (1596), Timave (1598), Tymawa (1598, 1624, 1660, 1682, 1764). Po dokonaniu I rozbioru Rzeczypospolitej przez Prusy Fryderyka II nazwę zgermanizowano na Thimau. W 1920 powróciła nazwa Tymawa, która obowiązuje (z wyjątkiem okupacji hitlerowskiej 1939-1945) do dziś[8].

W 1227 osiedli tu rycerze zakonni, którzy przyjęli wzorowaną na cystersach regułę z Calatrava. Jak się przypuszcza, do ich zadań należeć mogło strzeżenie lewego brzegu Wisły przed napadami Prusów. W 1230 roku na czele klasztoru stał mistrz z Hiszpanii, Florencjusz. Klasztor upadł przed 1245 rokiem[9].

Zabytki

[edytuj | edytuj kod]

Według rejestru zabytków NID[10] na listę zabytków wpisany jest kościół parafialny pw. św. Michała Archanioła, 1665, nr rej.: A-808 z 17.11.1974. Renesansowy, kryty czterospadowym dachem z szalowaną wieżyczką w części frontowej. Zachowany wystrój z XVII-XVIII wieku[11].

Zobacz też

[edytuj | edytuj kod]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych – miejscowości – format XLSX, Dane z państwowego rejestru nazw geograficznych – PRNG, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 5 listopada 2023, identyfikator PRNG: 142085
  2. Wieś Tymawa w liczbach [online], Polska w liczbach [dostęp 2019-10-31], liczba ludności na podstawie danych GUS.
  3. Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2013, s. 1311 [zarchiwizowane z adresu 2014-02-22].
  4. Rozporządzenie Ministra Administracji i Cyfryzacji z dnia 13 grudnia 2012 r. w sprawie wykazu urzędowych nazw miejscowości i ich części (Dz.U. z 2013 r. poz. 200)
  5. Rozporządzenie Ministra Administracji i Cyfryzacji z dnia 13 grudnia 2012 r. w sprawie wykazu urzędowych nazw miejscowości i ich części (Dz.U. z 2013 r. poz. 200)
  6. TERYT (Krajowy Rejestr Urzędowego Podziału Terytorialnego Kraju). Główny Urząd Statystyczny. [dostęp 2015-11-18].
  7. Opis królewszczyzn w województwach chełmińskim, pomorskim i malborskim w roku 1664, wydał Józef Paczkowski, Toruń 1938, s. 32.
  8. Grzegorz Woliński O pochodzeniu nazwy wsi Tymawa koło Gniewu
  9. Marek Derwich, Klasztory i mnisi, Wrocław 2004, s. 50.
  10. Rejestr zabytków nieruchomych – województwo pomorskie [online], Narodowy Instytut Dziedzictwa, 30 września 2024 [dostęp 2022-01-02].
  11. Piotr Skurzyński, Pomorze, Warszawa: Wyd. Muza S.A., 2007, s. 310, ISBN 978-83-7495-133-3.