Wacław Bojarski

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Wacław Bojarski
Czarnota
Ilustracja
Data urodzenia

30 października 1921

Data i miejsce śmierci

5 czerwca 1943
Warszawa

Narodowość

polska

Dziedzina sztuki

poezja

Rodzinny grób Wacława Bojarskiego na cmentarzu Bródnowskim

Wacław Stanisław Bojarski ps. Czarnota (ur. 30 października 1921, zm. 5 czerwca 1943 w Warszawie) – polski poeta czasu II wojny światowej, należący do pokolenia Kolumbów.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

W 1939 ukończył liceum humanistyczne Zamoyskiego, w czasie okupacji studiował polonistykę na Tajnym Uniwersytecie Warszawskim.

Członek organizacji konspiracyjnej Konfederacja Narodu. Wraz z Bronisławem Kopczyńskim zainicjował wydawanie podziemnego miesięcznika kulturalnego „Sztuka i Naród”, którego został drugim redaktorem naczelnym w styczniu 1943. Był autorem licznych piosenek wojskowych, artykułów. Pisał pod pseudonimami: Jan Marzec, Wojciech Wierzejewski, Marek Zalewski. W popularnej na Wileńszczyźnie i podczas powstania warszawskiego piosence Natalia utrwalił pseudonim swojej narzeczonej i przyszłej żony. Dostał pierwszą nagrodę za liryk prozą pt. Ranny różą w konkursie „SiN”. W latach 1942–1943 publikował szereg opowiadań (przedrukowanych po wojnie przez „Twórczość” nr 2/1959).

25 maja 1943 wraz z Tadeuszem Gajcym i Zdzisławem Stroińskim składał w Warszawie wieniec z biało-czerwoną szarfą pod pomnikiem Kopernika z okazji czterechsetnej rocznicy śmierci astronoma. W czasie odwrotu został postrzelony przez niemieckiego policjanta[1]. Na łożu śmierci wziął ślub z „Natalią” – Haliną Marczak[2], córką Michała Marczaka.

Zmarł 5 czerwca 1943. Został pochowany na cmentarzu Bródnowskim (kw. 18C-4)[3].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Władysław Bartoszewski: 1859 dni Warszawy. Kraków: Wydawnictwo Znak, 2008, s. 501. ISBN 978-83-240-10578. OCLC 938718461. (pol.).
  2. Natalia Bojarska (1919-1983) wyszła powtórnie za mąż za językoznawcę Bronisława Wieczorkiewicza i była matką historyka Pawła Wieczorkiewicza.
  3. Parafia św. Wincentego a Paulo. parafiawincentegoapaulo.pl. [zarchiwizowane z tego adresu (2019-07-17)]..

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Lesław M. Bartelski, Genealogia ocalonych, Wydawnictwo Literackie, Kraków 1974, s. 308.
  • Tadeusz Szewera, Niech wiatr ją poniesie. Antologia pieśni z lat 1939–1945, Wydawnictwo Łódzkie, Łódź 1975, s. 644–645.
  • Szkolny słownik biograficzny, Kiryk F. i Jureczko A. (red.), Wydawnictwo Edukacyjne, Kraków 1996, s. 52.
  • Encyklopedyczny słownik sławnych Polaków, praca zbiorowa, Borowiec J. (red.), Wyd. Oficyna Wydawniczo-Poligraficzna i Reklamowo-Handlowa „Adam”, Warszawa 1996, s. 30.