Waleń biskajski
| ||
| Eubalaena glacialis[1] | ||
| (Müller, 1776) | ||
| ||
| Systematyka | ||
| Domena | eukarionty | |
| Królestwo | zwierzęta | |
| Typ | strunowce | |
| Podtyp | kręgowce | |
| Gromada | ssaki | |
| Podgromada | żyworodne | |
| Infragromada | łożyskowce | |
| Rząd | walenie | |
| Podrząd | fiszbinowce | |
| Rodzina | walowate | |
| Rodzaj | waleń | |
| Gatunek | waleń biskajski | |
| Synonimy | ||
| Kategoria zagrożenia (CKGZ)[3] | ||
 | ||
| Zasięg występowania | ||
| ||
Waleń biskajski[4], wieloryb biskajski[5], wal biskajski[5] (Eubalaena glacialis) – gatunek ssaka morskiego z rodziny walowatych, blisko spokrewniony z waleniem japońskim (Eubalaena japonica) (z północnego Pacyfiku) i waleniem południowym (Eubalaena australis) (z półkuli południowej) traktowanymi wcześniej jako populacje walenia biskajskiego. Kiedyś[kiedy?] był jednym z najpowszechniej występujących wielorybów[potrzebny przypis]. Obecnie jest jednym z najrzadszych gatunków, gdyż stanowią łatwy łup, od dawna[kiedy?] jest masowo poławiany przez człowieka[potrzebny przypis].
Występowanie[edytuj | edytuj kod]
Waleń biskajski występuje w północnym Atlantyku.
Charakterystyka[edytuj | edytuj kod]
Długość od 15 do 17 metrów. Masa od 50 do 90 ton. Po ok. 10-miesięcznej ciąży samica rodzi jedno młode. Wielkość noworodka to 4,5 do 6 m. Obecna populacja szacowana jest na ok. 400 osobników. Fiszbiny tych wielorybów mają długość do 2,4 m[6], a ich ciała mogą zawierać nawet 5347 litrów oleju[7].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b c d Eubalaena glacialis, w: Integrated Taxonomic Information System (ang.).
- ↑ a b Wilson Don E. & Reeder DeeAnn M. (red.) Eubalaena glacialis. w: Mammal Species of the World. A Taxonomic and Geographic Reference (Wyd. 3.) [on-line]. Johns Hopkins University Press, 2005. (ang.) [dostęp 14 grudnia 2009]
- ↑ J.G. Cooke, Eubalaena glacialis, [w:] The IUCN Red List of Threatened Species 2015 [online], wersja 2015.2 [dostęp 2015-09-07] (ang.).
- ↑ Nazwa polska za: Włodzimierz Cichocki, Agnieszka Ważna, Jan Cichocki, Ewa Rajska, Artur Jasiński, Wiesław Bogdanowicz: Polskie nazewnictwo ssaków świata. Warszawa: Muzeum i Instytut Zoologii PAN, 2015, s. 186. ISBN 978-83-88147-15-9.
- ↑ a b K. Kowalski (redaktor naukowy), A. Krzanowski, H. Kubiak, G. Rzebik-Kowalska, L. Sych: Ssaki. Wyd. IV. Warszawa: Wiedza Powszechna, 1991, s. 409, seria: Mały słownik zoologiczny. ISBN 83-214-0637-8.
- ↑ National Geographic - Right Whale
- ↑ North Atlantic Right Whale