Przejdź do zawartości

Lista najwyższych budynków w Łodzi

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
(Przekierowano z Wieżowce w Łodzi)

Pierwsze wieżowce i obecne

[edytuj | edytuj kod]
Najstarszy łódzki wieżowiec – Wieżowiec Centrali Tekstylnej, czasami żartobliwie nazywany Łódzkim Pałacem Kultury
Śródmiejska Dzielnica Mieszkaniowa, tzw. łódzki Manhattan

Pierwszym łódzkim „wysokościowcem” był, oddany do użytku w 1912 r., Hotel Savoy, przyozdobiony elementami secesyjnymi w elewacji na I piętrze. Liczący ok. 35 m wysokości budynek przez pewien czas był jednym z najwyższych budynków wielkomiejskich w Polsce. Zbudowano go w konstrukcji szkieletowej co podówczas było rozwiązaniem nowatorskim. Budynek został uwieczniony w powieści austriackiego pisarza Josefa Rotha „Hotel Savoy” (1924).

Pierwszy łódzki wieżowiec z prawdziwego zdarzenia powstał w latach 1951–1955 u zbiegu ulic H. Sienkiewicza i prez. G. Narutowicza, w miejscu wyburzonych kilku budynków, ale przede wszystkim zabudowań fabrycznych. Składał się z dwóch brył: podstawowej 16-piętrowej oraz przylegającej do niej od północy poziomej 4-piętrowej bryły (ul. H. Sienkiewicza 3). W 1956 r.[1], w południowej części działki powstała kolejna 4-piętrowa bryła, stylistycznie nawiązująca do północnej, która architektonicznie dopełniła to założenie. Jest to jeden z przykładów architektury socrealistycznej w Polsce. Początkowo znany pod nazwą „Centrali Tekstylnej” za sprawą pomieszczonych w nim dwóch centrali handlu zagranicznego: Centrali Importowej Przemysłu Włókienniczego „Textilimport” oraz Centrali Eksportowo-Importowej Przemysłu Włókienniczego „CETEBE” Ministerstwa Handlu Zagranicznego (z czasem połączono je w jedno przedsiębiorstwo pod nazwą „Textiimpex”). Po uruchomieniu, w dniu 22 lutego 1956 r., pierwszego w Polsce ośrodka regionalnego Telewizji Polskiej budynek szybko zyskał nazwę „wieżowca telewizji”, chociaż w rzeczywistości został on pomieszczony w jego północnej przybudówce. Potwierdzały ten fakt anteny zamontowane na dachu budynku głównego.

Kolejnym łódzkim wieżowcem był budynek przy ul. H. Sienkiewicza 85/87 dla miejscowych przedsiębiorstw budowlanych, zwany „Unibudem”, powstały na przełomie lat 60. i 70. Obecnie jest to budynek znany pod nazwą „Orion”, który w I dekadzie XXI w. został gruntownie przebudowany (z pierwotnego budynku pozostała tylko podstawowa konstrukcja szkieletowa), i który był w tym czasie pierwszym „inteligentnym” budynkiem biurowym w Łodzi.

W połowie lat 70. XX w. w jego pobliżu, wzdłuż obecnej al. J. Piłsudskiego, powstał zespół dwóch budynków wysokościowych przeznaczonych na cele biurowe, otoczonych u nasady zespołem 2-piętrowych budynków przeznaczonych na cele handlowe (w skrajnym, bliżej ul. Piotrkowskiej, w końcu lat 70. XX w.[potrzebny przypis] otwarto Dom Handlowy „Central II”), połączonych od tyłu ciągiem pieszym. W jednym z nich (bliższym ul. Piotrkowskiej) mieści łódzki Urząd Marszałkowski. Zespół ten był elementem powstającego w tym samym czasie po przeciwnej stronie Alei zespołu nowego centrum Łodzi, podówczas najwyższych łódzkich budynków, dla „Śródmiejskiej Dzielnicy Mieszkaniowej”, nazwanego „łódzkim Manhattanem”. Oba budynki były jednolicie architektoniczne co uległo zmianie po gruntownym remoncie wykonanym na przełomie I i II dekady XXI w. budynku Urzędu Marszałkowskiego. Innowacją, na miarę ówczesnych czasów, było zastosowanie na elewacji budynków handlowych barwionych (w kolorystyce beżowej) betonowo-azbestowych[potrzebny przypis] płyt elewacyjnych zaproponowanych i opracowanych technologicznie przez inż. Brzozowskiego, pracującego przy realizacji tej inwestycji.

Śródmiejska Dzielnica Mieszkaniowa jest jednym z największych w Polsce zespołów budynków mieszkalnych wykonanych w konstrukcji szkieletowej słupowo-płytowej, a dwa najwyższe budynki przy al. Piłsudskiego 7 i ul. Piotrkowskiej 182 ciągle pozostają najwyższymi budynkami niesakralnymi w mieście.

Od lat 90. coraz częstsze stały się w Łodzi przebudowy istniejących wieżowców. Pierwszy gruntownej przebudowy doczekał się biurowiec Orion, którego remont trwał od jesieni 1997 roku do sierpnia 2002 roku. Później przyszła kolej na wieżowiec Gazowni Łódzkiej przebudowany w latach 1998–1999, następnie Urząd Marszałkowski odnowiony w 2003 roku oraz biurowiec Cotton House przy ul. Sterlinga, który przeszedł renowacje w latach 2007–2008. Jako ostatni nową elewacje otrzymał najwyższy łódzki biurowiec – Red Tower (dawniej BRE Tower), przeszedł gruntowną modernizację z zewnątrz i wewnątrz budynku, rozpoczętą w maju 2006 roku, a ukończoną w czerwcu 2008 roku.

Lista łódzkich budynków według wysokości (powyżej 40 m)

[edytuj | edytuj kod]
Lp. Zdjęcie Nazwa budynku Lokalizacja Wysokość
(do dachu /
całkowita)
Rodzaj Liczba
kondygnacji
1.
Bazylika archikatedralna św. Stanisława Kostki ul. Piotrkowska 265
104,5 m
sakralny
2.
Hi Piotrkowska ul. Piotrkowska 155
80 m/84 m[2]
biurowy
21
3.
Kościół św. Mateusza ul. Piotrkowska 279
80 m
sakralny
4. ŚDM ul. Piotrkowska 182
78 m
mieszkalny
24+2
4. ŚDM al. Piłsudskiego 7
78 m
mieszkalny
23+2
6. BRE Tower / Red Tower ul. Piotrkowska 148/150
76 m/80 m
biurowy
22
7. Kościół luterański św. Jana w Łodzi ul. Sienkiewicza 60
75 m[3]
sakralny
8. Centrum Kliniczno-Dydaktyczne
Uniwersytetu Medycznego
ul. Czechosłowacka 8/10
72,5 m
szpital
18
9. Centrala Handlu Zagranicznego 1 /
Textilimpex
ul. Traugutta 25
68 m/90 m
biurowy
18+1
9. Centrala Handlu Zagranicznego 2 /
Miastoprojekt
ul. Traugutta 21/23
68 m/90 m
biurowy
18+1
11. ZUS ul. Zamenhofa 2
65 m
biurowy
18
11. Biurowiec Rossmann ul. Świętej Teresy 109
65 m
biurowy
14
13.
Kościół św. Teresy i św. Jana Bosko ul. Kopcińskiego 1/3
62 m
sakralny
13. Orion ul. Sienkiewicza 85/87
62 m
biurowy
17
13. Urząd Marszałkowski al. Piłsudskiego 8
62 m
biurowy
16+1
13. Centralny Dom Maklerski
Pekao S.A.
al. Piłsudskiego 12
62 m/78 m
biurowy
16+1
13. Tricotextil ul. Piotrkowska 270
62 m
biurowy
17
13. PKP S.A. ul. Tuwima 28
62 m
biurowy
17
13. Brama Miasta - północna wieża ul. Kilińskiego 66
61 m / 64 m[4]
biurowy
16
13. Brama Miasta - południowa wieża ul. Kilińskiego 66
61 m / 64 m[4]
biurowy
16
21. ŚDM ul. Piotrkowska 204/210
58 m
mieszkalny
18+2
22. Urząd Pocztowy / TP S.A. al. Kościuszki 5/7
56 m/72 m
biurowy
17+1
23. Akademik (VII Dom Studenta)
Politechniki Łódzkiej
ul. Politechniki 9
55 m
mieszkalny
18+1
23. Apartamenty Ilumino II ul. Kilińskiego 121/123
55 m
mieszkalny
17
25. Wieżowiec Centrali Tekstylnej (popularnie znany jako wieżowiec TVP3 Łódź) ul. Sienkiewicza 3/5
54 m/72 m
biurowy
16
26. Fonica / OLE ul. Wróblewskiego 18
52 m
biurowy
14
27. Wieżowiec Sun Tower ul. Organizacji „Wolność i Niezawisłość” 83
51 m
mieszkalny
14
28. Bank Pekao S.A. ul. Piotrkowska 288
50 m
biurowy
12
29. Biurowiec Monopolis ul. Kopcińskiego 58/60
50 m
biurowy
12
30. BPBK ul. Tuwima 22/26
48 m
biurowy
13+1
31. Teatr Wielki ul. Jaracza 49
46 m
teatr
?
31. Akademik (X Dom Studenta)
Uniwersytetu Łódzkiego „Olimp”
ul. Lumumby 12
46 m
mieszkalny
15
31. ŚDM ul. Wigury 15
46 m
mieszkalny
14+2
31. ŚDM ul. Piotrkowska 235/241
46 m
mieszkalny
14+2
31. ŚDM ul. Piotrkowska 247
46 m
mieszkalny
14+2
31. ŚDM ul. Piotrkowska 257a
46 m
mieszkalny
14+2
31. Blok mieszkalny ul. Nowa 16/18
46 m
mieszkalny
14+2
31. Blok mieszkalny ul. Nowa 20
46 m
mieszkalny
14+2
31. Blok mieszkalny ul. Nowa 25
46 m
mieszkalny
14+2
31. Blok mieszkalny na Nowym Rokiciu ul. Brzozowskiego 4
46 m
mieszkalny
14+1
31. Blok mieszkalny na Nowym Rokiciu ul. Przyszkole 11
46 m
mieszkalny
14+1
31. Blok mieszkalny na Nowym Rokiciu ul. Przyszkole 13
46 m
mieszkalny
14+1
31.
Blok mieszkalny na Nowym Rokiciu ul. Przyszkole 15
46 m
mieszkalny
14+1
44. Biurowiec Central ul. Piotrkowska 165/169
45 m/48 m
biurowy
13
45. Carcade al. Kościuszki 80/82
44 m
biurowy
12
45. Biurowiec na Placu Hallera ul. Żeligowskiego 32/34
44 m
biurowy
12
47. Hotel DoubleTree by Hilton ul. Łąkowa 29
44 m[5]
hotel
10[5]
48. Blok mieszkalny ul. Tramwajowa 19
41 m
mieszkalny
13+1
48. Blok mieszkalny ul. Tramwajowa 21
41 m
mieszkalny
13+1
  • W miejscach gdzie kondygnacje są wyszczególnione osobno oznacza to, że znajdują się one
    powyżej poziomu właściwego dachu (wszelkiego rodzaju nadbudówki, „kurniki” itp.)
  • Do wysokości całkowitej zaliczane są wszystkie elementy budynku
    poza zwykłymi antenami (m.in. nadbudówki, loga, maszty itp.).

Rozmieszczenie wieżowców

[edytuj | edytuj kod]

Łódź raczej nie może się poszczycić wyjątkowo wysokimi budynkami, ale mimo to skyline ma nie najgorszy, a to za sprawą wyjątkowo zwartego skupiska wieżowców na terenie centrum. Charakteryzuje się ono w miarę jednorodną wysokością budynków zawierającą się głównie między 60 a 80 m. W ścisłym centrum Łodzi znajduje się aż 7 z 10 najwyższych łódzkich wieżowców co tworzy drugie tuż po Warszawie takie duże skupisko wieżowców na terenie Polski. Poza ścisłym centrum jest jeszcze drugi „cluster” wieżowców znajdujący się w okolicach dworca Łódź-Fabryczna, jednak jest on już o wiele skromniejszy i niestety budynki (głównie z lat 70.) też już nie są w najlepszym stanie. Reszta to głównie budynki poniżej 60 m stojące w różnych miejscach miasta.

Łódzki skyline wraz z opisem poszczególnych budynków.
Łódzki skyline wraz z opisem poszczególnych budynków.

Zobacz też

[edytuj | edytuj kod]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Monika Czechowicz, baedeker łódzki: CENTRALA TEKSTYLNA (i jej koniec…) – TELEWIZJA ŁÓDŹ (i jej początek…) [online], baedeker łódzki, 21 lutego 2014 [dostęp 2021-03-30].
  2. Hotel Hi Piotrkowska 155 Łódź Piotrkowska 155 – inwestycja Bacoli Properties [online], urbanity.pl [dostęp 2019-12-20].
  3. Elżbieta Szkurłat, Najstarsze obiekty sakralne Łodzi jako symbole wielokulturowych tradycji miasta, „Studia Etnologiczne i Antropologiczne”, 2004, nr 8, s. 51.
  4. a b Biurowiec Brama Miasta Łódź – inwestycja Skanska Property Poland [online], urbanity.pl [dostęp 2019-12-20].
  5. a b Hotel DoubleTree by Hilton już z szyldem [online], expressilustrowany.pl [dostęp 2017-11-20] (pol.).

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]