Wielbłądowate

Wielbłądowate
Camelidae
Gray, 1821
Wielbłąd dwugarbny
Systematyka
Domena	eukarionty
Królestwo	zwierzęta
Typ	strunowce
Podtyp	kręgowce
Nadgromada	żuchwowce
Gromada	ssaki
Podgromada	żyworodne
Infragromada	łożyskowce
Rząd	parzystokopytne
Rodzina	wielbłądowate
Zasięg występowania
Zasięg występowania wielbłądowatych. Czarne linie wskazują prawdopodobne trasy wędrówek od plejstocenu do czasów współczesnych.

Wielbłądowate (Camelidae) – rodzina dużych, roślinożernych ssaków łożyskowych z rzędu parzystokopytnych.

Występowanie

Ssaki należące do tej rodziny w stanie dzikim występują na obszarach górskich i pustynnych w Ameryce Południowej, Afryce i Azji. Formy udomowione spotykane są niemal na całym świecie. Introdukowane do Australii wtórnie zdziczały.

Charakterystyka

Wielbłądowate są ssakami dużymi i bardzo dużymi. Długość ich ciała wynosi 128-345 cm, wysokość w kłębie 80-230 cm, a masa ciała 45-1000 kg. Charakteryzują się długą, wygiętą szyją, małą głową, krótkim ogonem i długimi, smukłymi nogami zakończonymi dwoma palcami (III i IV), pozostałe palce są całkowicie zredukowane. Palce zaopatrzone są w małe i spłaszczone kopyta. Paliczki dystalne pokryte są blaszką rogową, a zwierzę chodząc opiera swój ciężar na poduszce skórnej paliczka środkowego (palcochodność). Poruszają się inochodem. Szerokie stopy ułatwiają im poruszanie się po piasku.

Wzór zębowy		I	C	P	M
30-34	=	1	1	2-3	3
		3	1	1-2	3

Skóra pokryta jest gęstą sierścią złożoną z dwóch warstw włosów. Górna warga wszystkich Camelidae jest rozszczepiona. Pomiędzy brzuchem a udem nie występuje fałd pachwinowy. W przeciwieństwie do pozostałych ssaków, wielbłądowate posiadają erytrocyty o owalnym kształcie, bardzo odporne na wahania ciśnienia osmotycznego. Posiadają trójkomorowy żołądek. Występuje u nich łożysko rozproszone, nabłonkowo-kosmówkowe. Kosmki są rozsiane nieregularnie na całej powierzchni kosmówki.

Są zwierzętami stadnymi, tworzą haremowe grupy rodzinne złożone z samca, kilku samic i ich potomstwa. Żywią się trawą i liśćmi drzew i krzewów. Kopulują w pozycji siedzącej. Ciąża trwa do 11 miesięcy. Samica rodzi jedno, w pełni rozwinięte młode, które podąża za matką krótko po urodzeniu.

Ewolucja

Przedstawiciele wielbłądowatych pojawili się na obszarze dzisiejszej Ameryki Północnej w górnym eocenie, gdzie rozprzestrzenili się w pliocenie, a następnie przedostali do Azji przez most lądowy Beringa i do Ameryki Południowej. Wielbłądowate Ameryki Północnej wyginęły ok. 10 tys. lat temu.

Systematyka

Wielbłąd jednogarbny

Rodzina wielbłądowatych obejmuje współcześnie żyjące gatunki zgrupowane w rodzajach:

• Rodzaj: wielbłąd (Camelus)
  • wielbłąd dwugarbny (Camelus bactrianus)
  • wielbłąd jednogarbny (Camelus dromedarius)

• Rodzaj: Lama – lamy
  • Lama guanicoë – gwanako andyjskie, guanako
    • pochodząca od gwanako andyjskiego, udomowiona Lama glama – lama andyjska

• Rodzaj: wikunia (Vicugna)
  • wikunia andyjska (Vicugna vicugna)
    • pochodząca od wikunii, udomowiona Vicugna pacos – alpaka wcześniej klasyfikowana w rodzaju Lama

oraz wymarłe rodzaje:

• †Alforjas
• †Blancocamelus
• †Hemiauchenia
• †Palaeolama
• †Pliauchenia
• †Procamelus

Mieszańce międzygatunkowe

Wielbłądy i lamy mogą krzyżować się pomiędzy sobą. Hybryda wielbłąda jednogarbnego z dwugarbnym to birtugan. Hybryda lamy i wielbłąda jednogarbnego (cama) została uzyskana poprzez sztuczne unasiennianie.

Wigoń

Bibliografia

1. Halina Komosińska, Elżbieta Podsiadło: Ssaki kopytne : przewodnik. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 2002. ISBN 83-01-13806-8.
2. Kazimierz Kowalski: Ssaki, zarys teriologii. Warszawa: PWN, 1971.
3. Huffman Brent: Family Camelidae (ang.). www.ultimateungulate.com. [dostęp 14 marca 2008].
4. Zwierzęta : encyklopedia ilustrowana. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 2005, s. 198-199. ISBN 83-01-14344-4.