Wspaniałe Orinoko

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Wspaniałe Orinoko
Le Superbe Orénoque
Ilustracja
Strona tytułowa francuskiego pierwszego wydania Hetzel'a
Autor

Juliusz Verne

Typ utworu

powieść

Wydanie oryginalne
Język

francuski

Data wydania

1898

Wydawca

Pierre-Jules Hetzel

Pierwsze wydanie polskie
Data wydania polskiego

1996

Wydawca

Wydaw. Edukac. RES POLONA

Przekład

Wacław Leszek Kobiela

poprzednia
Lodowy sfinks
następna
Testament dziwaka

Wspaniałe Orinoko (fr. Le Superbe Orénoque) – dwutomowa powieść Juliusza Verne’a z cyklu Niezwykłe podróże wydana po raz pierwszy w 1898 roku. Tom 1. złożony jest z 15 rozdziałów, a tom 2. z 14 rozdziałów.

Pierwszy polski przekład autorstwa Wacława Leszka Kobieli pojawił się w 1996; natomiast w 2015 wydany został przekład Andrzeja Zydorczaka[1][2].

Zarys fabuły[edytuj | edytuj kod]

Wenezuela i rzeka Orinoko. Trzech uczonych kłóci się w określeniu źródeł rzeki. Wyruszają więc w górę Orinoko (z miasta Bolívar). Spotykają dwóch podróżników z Francji, starszego sierżanta I. R. Martial i jego siostrzeńca Jean. Jean (naprawdę Jeanne) to córka byłego dowódcy sierżanta, przebrana za mężczyznę dla bezpieczeństwa. Szuka swojego ojca pułkownika Kermora, który zaginął wiele lat temu w Wenezueli. W drodze grupa spotyka innych dwóch Francuzów. To botanicy Germain Paterne i Jaques Helloch. Podróż staje się coraz trudniejsza. Ze statku przesiadają się na łodzie, a później muszą iść pieszo. Trafiają na tereny rządzone przez niebezpiecznych bandytów i Indian.

Martial, Jeanne, Germain i Jaques oddzielają się od reszty grupy. Dowiadują się o misji Santa Juana położonej dalej w górę rzeki. Ojciec Esperante, przełożony misji, ma podobno informacje na temat zaginionego pułkownika. Wpadają jednak w pułapkę. Z pułapki ucieka chłopiec Gomo, który niedawno dołączył do grupy. Dociera do stacji misyjnej. Ojciec Esperante wyrusza z uzbrojonymi siłami i uwalnia więźniów. Okazuje się, że tak naprawdę jest to poszukiwany pułkownik, ojciec Jeanne. Pułkownik był przekonany, że jego córka od dawna nie żyje i dlatego nie wracał do kraju.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Marguerite Allotte de la Fuÿe, Jules Verne, sa vie, son œuvre, Les Documentaires, Simon Kra, 6 Rue Blanche, Paris, 1928 (w języku francuskim)
  • Jean Jules-Verne, Jules Verne. A Biography, Macdonald and Jane’s, London, 1976, ISBN 0-356-08196-6 (w języku angielskim)
  • Peter Costello, Jules Verne. Inventor of Science Fiction, Hodder and Stoughton, London Sydney Auckland Toronto 1978, ISBN 0-340-21483-X (w języku angielskim)
  • Simone Vierne, Jules Verne, Éditions Balland, 1986, ISBN 2-7158-0567-5 (w języku francuskim)
  • Brian Taves, Stephen Michaluk Jr., The Jules Verne Encyclopedia, Scarecrow Press Inc., Lanham, Md. & London, 1996, ISBN 0-8108-2961-4
  • Volker Dehs, Jules Verne. Eine kritische Biographie, Artemis & Winkler, Düsseldorf und Zürich 2005, ISBN 3-538-07208-6 (w języku niemieckim)
  • William Butcher, Jules Verne. The Definitive Biography, Thunder's Mouth Press, New York 2006, ISBN 978-1-56025-854-4 (w języku angielskim)
  • Jan Tomkowski, Juliusz Verne – tajemnicza wyspa?, Warszawa: „Nowy Świat”, 2005, ISBN 83-7386-166-1, OCLC 749432516.
  • Herbert R Lottman, Juliusz Verne, Jacek Giszczak (tłum.), Warszawa: Państwowy Instytut Wydawniczy, 1999, ISBN 83-06-02751-5, OCLC 177314257.

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]