Sekret Wilhelma Storitza
Sekret Wilhelma Storitza (fr. Le secret de Wilhelm Storitz) – jednotomowa, składająca się z 19 rozdziałów, wydana pośmiertnie powieść Juliusza Verne’a napisana w 1898. Po dokonaniu zmian, wprowadzonych do oryginalnej wersji przez syna pisarza – Michela, opublikowana została w 1910.
Pierwszy znany polski przekład pojawił się w 1990 [1] [2].
Treść[edytuj | edytuj kod]
Bohaterem książki jest Francuz - Henryk Vidal, który 4 kwietnia 1757 roku dowiaduje się o planowanym ślubie swojego brata, Marca, sławnego malarza, z Myrą Roderich, córką węgierskiego lekarza z Ragz. Vidal natychmiast wyrusza w podróż na Węgry. Od swego przyjaciela dowiaduje się, że niejaki Wilhelm Storitz, syn Ottona, niemieckiego alchemika, również ubiegał się o rękę Myry, ale nie został przyjęty.
Henryk zwiedza Ragz w towarzystwie kapitana Haralana, brata Myry. Odkrywa, że Storitz mieszka w Ragz razem ze służącym Hermannem. Przed ślubem ma miejsce wiele dziwnych wydarzeń - zerwanie ogłoszenia o ślubie, obraźliwa „Pieśń nienawiści”, wykonana przez nieznaną osobę na przyjęciu z okazji podpisania kontraktu przedmałżeńskiego, kradzież korony przez zjawę (?), zakłócenie ceremonii w kościele i spowodowana tym choroba Myry.
Henryk Vidal zaczyna łączyć te wydarzenia z osobą Wilhelma Storitza (głos, który zakłócił ślub, należał do niego) i dochodzi do wniosku, że syn alchemika dysponuje substancją, wywołującą niewidzialność (tytułowy sekret). Podejrzenia sprawdzają się, ale Storitz i jego służący giną w walce z policją. Storitz zdołał przedtem uczynić niewidzialną Myrę Roderich (rodzina sądziła, że ją porwano). Wszystko kończy się happy endem.
Zmiany wprowadzone przez Michela Verne’a[edytuj | edytuj kod]
- przeniesienie akcji z XIX do XVIII wieku
- usunięcie (późniejszych chronologicznie) wynalazków i realiów, takich jak kolej żelazna, ślub cywilny itp.
- zmiana niektórych nazw geograficznych
- szczęśliwe zakończenie
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Informacja według internetowej bibliografii polskich wydań utworów Juliusza Verne'a, dostęp 24 sierpnia 2008 r.. [dostęp 2014-11-16]. [zarchiwizowane z tego adresu (16 listopada 2014)].
- ↑ Dane z internetowego katalogu Biblioteki Narodowej w Warszawie, dostęp 24 sierpnia 2008 r.
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Marguerite Allotte de la Fuÿe, Jules Verne, sa vie, son œuvre, Les Documentaires, Simon Kra, 6 Rue Blanche, Paris, 1928 (w języku francuskim)
- Jean Jules-Verne, Jules Verne. A Biography, Macdonald and Jane's, London, 1976, ISBN 0-356-08196-6 (w języku angielskim)
- Peter Costello, Jules Verne. Inventor of Science Fiction, Hodder and Stoughton, London Sydney Auckland Toronto 1978, ISBN 0-340-21483-X (w języku angielskim)
- Simone Vierne, Jules Verne, Éditions Balland, 1986, ISBN 2-7158-0567-5 (w języku francuskim)
- Brian Taves, Stephen Michaluk, Jr., The Jules Verne Encyclopedia, Scarecrow Press Inc., Lanham, Md. & London, 1996, ISBN 0-8108-2961-4
- Volker Dehs, Jules Verne. Eine kritische Biographie, Artemis & Winkler, Düsseldorf und Zürich 2005, ISBN 3-538-07208-6 (w języku niemieckim)
- William Butcher, Jules Verne. The Definitive Biography, Thunder's Mouth Press, New York 2006, ISBN 978-1-56025-854-4 (w języku angielskim)
- Jan Tomkowski, Juliusz Verne-tajemnicza wyspa?, Warszawa: „Nowy Świat”, 2005, ISBN 83-7386-166-1, OCLC 749432516.
- Herbert R Lottman, Juliusz Verne, Jacek Giszczak (tłum.), Warszawa: Państwowy Instytut Wydawniczy, 1999, ISBN 83-06-02751-5, OCLC 177314257.
