Wywła
50°36′51″N 19°55′10″E/50,614167 19,919444| wieś | |
 Kopiec Kosynierów | |
| Państwo | |
|---|---|
| Województwo | |
| Powiat | |
| Gmina | |
| Liczba ludności (2020) |
352[2] |
| Strefa numeracyjna |
41 |
| Kod pocztowy |
28-350[3] |
| Tablice rejestracyjne |
TJE |
| SIMC |
0269452[4] |
Położenie na mapie gminy Słupia  | |
Położenie na mapie Polski  | |
Położenie na mapie województwa świętokrzyskiego  | |
Położenie na mapie powiatu jędrzejowskiego  | |
| 50°36′51″N 19°55′10″E/50,614167 19,919444[1]
| |
Wywła – wieś w Polsce położona w województwie świętokrzyskim, w powiecie jędrzejowskim, w gminie Słupia[4][5].
| SIMC | Nazwa | Rodzaj |
|---|---|---|
| 0269475 | Kopiec Kościuszki | przysiółek |
| 0269481 | Miedzka | przysiółek |
Nazwa[edytuj | edytuj kod]
Nazwę miejscowości w zlatynizowanej staropolskiej formie Wywla villa wymienia w latach (1470–1480) Jan Długosz w księdze Liber beneficiorum dioecesis Cracoviensis[6]. Długosz wymienia jako właściciela Stanisława Koszczenia herbu Jastrzębiec.
Historia[edytuj | edytuj kod]
 |
Ta sekcja od 2014-07 wymaga zweryfikowania podanych informacji. |
Na polach wsi Wywła, a także w sąsiadujących wsi Chebdzie i Przybyszów, w dniu 6 czerwca 1794 roku wojska polskie stoczyły z armią rosyjsko-pruską bitwę pod Szczekocinami. Przeciwko polskiemu korpusowi generała Tadeusza Kościuszki stanęły połączone wojska rosyjsko-pruskie pod wodzą króla Prus Fryderyka Wilhelma II i gen. Adriana Denisowa, w liczbie ponad 26 tysięcy ludzi. Bitwa zakończyła się klęską wojsk polskich i wycofaniem ich w kierunku Warszawy. Śmiertelnie ranny w tej bitwie został chorąży grenadierów krakowskich Bartosz Głowacki.
Dla upamiętnienia wydarzeń w miejscowości znajdują się Kopce Kościuszki i Kosynierów. W miejscu zadania śmiertelnej rany Głowackiemu stał dąb, który latem 2013 roku podczas burzy został złamany uderzeniem pioruna. Co roku odbywają się uroczystości związane z rocznicą bitwy.
W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa kieleckiego.
Przez wieś przechodzi 
żółty szlak turystyczny prowadzący z Moskorzewa do Szczekocin.
Zabytki[edytuj | edytuj kod]
- Zbiorowe mogiły poległych w bitwie pod Szczekocinami z 1794 r., wpisane do rejestru zabytków nieruchomych: „Kopiec Kosynierów” (nr rej.: A.925 z 31.12.2014) i „Kopiec Prusaków” (nr rej.: A.920 z 18.09.2013)[7].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych – miejscowości – format XLSX, Dane z państwowego rejestru nazw geograficznych – PRNG, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 5 listopada 2023, identyfikator PRNG: 153943
- ↑ Raport o stanie gminy w roku 2020. Stan ludności 31.12.2020 str. 7 [dostęp 2022-02-27]
- ↑ Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2013, s. 1565 [zarchiwizowane z adresu 2014-02-22].
- ↑ a b c GUS. Wyszukiwarka TERYT
- ↑ a b Rozporządzenie w sprawie wykazu urzędowych nazw miejscowości i ich części (Dz.U. z 2013 r. poz. 200)
- ↑ Joannis Długosz Senioris Canonici Cracoviensis, „Liber Beneficiorum”, Aleksander Przezdziecki, Tom II, Kraków 1864, s. 211.
- ↑ Rejestr zabytków nieruchomych – województwo świętokrzyskie [online], Narodowy Instytut Dziedzictwa, 30 września 2023, s. 11 [dostęp 2015-10-20].
- Siedziba gminy: Słupia
| Wsie | |
|---|---|
| Kolonie | |
| Osady | |
| Osady leśne | |
| Części wsi |
|
_COA.svg)