Zapalenie śródpiersia
| ||
Mediastinitis | ||
ICD-10 | J98.5 |
| ||
Abscessus mediastinalis | ||
ICD-10 | J85.3 |
Zapalenie śródpiersia (łac. mediastinitis) – stan zapalny toczący się w śródpiersiu.
Przebieg kliniczny[edytuj | edytuj kod]
Zapalenie śródpiersia może przebiegać jako:
- ostre
- rozlane
- ropień śródpiersia
- przewlekłe
Ostre zapalenie śródpiersia jest najczęściej wynikiem uszkodzenia tkanek w trakcie zabiegów endoskopowych (gastroskopia, bronchoskopia) lub zabiegów chirurgicznych (zwłaszcza kardiochirurgicznych). Może również wystąpić wskutek ran kłutych, ciętych lub postrzałowych, pęknięcia przełyku wskutek wymiotów, a także powstawać przez szerzenie się procesów zapalnych w obrębie szyi, twarzoczaszki lub gardła (ropień okołomigdałkowy, ropne zapalenie węzłów chłonnych szyi) (tak zwane zstępujące martwicze zapalenie śródpiersia)[1].
Przewlekłe zapalenie śródpiersia powstaje najczęściej w wyniku gruźlicy węzłów chłonnych śródpiersia.
Objawy kliniczne[edytuj | edytuj kod]
- ostre zapalenie śródpiersia
- przewlekłe zapalenie śródpiersia
- zwykle przebiega bezobjawowo
- w przypadku długiego przebiegu i powstaniu rozległych nacieków zapalnych, może przebiegać z objawami uciskowymi (objawy rzekomoguzowe) na:
- drogi oddechowe – duszność, stridor, kaszel
- przełyk – dysfagia.
Diagnostyka[edytuj | edytuj kod]
- podwyższenie wskaźników zapalnych, takich jak leukocytoza, OB, CRP
- poszerzenie cienia śródpiersia w badaniu RTG klatki piersiowej
- w przypadku uszkodzenia przełyku – wyciek kontrastu poza przełyk widoczny w badaniu kontrastowym górnego odcinka przewodu pokarmowego
- obecność powietrza lub płynu widoczna w badaniu TK klatki piersiowej
- bronchoskopia może ujawnić miejsce uszkodzenia oskrzela
- ezofagoskopia może wykazać perforację przełyku
Leczenie[edytuj | edytuj kod]
Zapalenie śródpiersia w postaci ostrej ma burzliwy przebieg. Konieczna jest dokładna diagnostyka i możliwie szybkie zlikwidowanie przyczyny, co zwykle wymaga leczenia operacyjnego. Konieczny też może być drenaż śródpiersia. Konieczne jest też stosowanie antybiotykoterapii o szerokim spektrum[2].
Rokowanie[edytuj | edytuj kod]
Choroba przebiega z dużą, sięgającą 50%, śmiertelnością, zwykle w związku z sepsą i wstrząsem septycznym. Inne możliwe powikłania to ropień śródpiersia i ropniak opłucnej.