Przejdź do zawartości

Zbigniew Frieman

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Zbigniew Frieman
Data i miejsce urodzenia

8 stycznia 1927
Warszawa

Data i miejsce śmierci

21 marca 2019
Łódź

Instrumenty

altówka

Gatunki

muzyka poważna

Zawód

altowiolista, kameralista, dyrygent, pedagog

Zespoły
Łódzka Orkiestra Kameralna „Pro Musica”
Odznaczenia
Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski Złoty Krzyż Zasługi Medal Komisji Edukacji Narodowej Złoty Medal „Zasłużony Kulturze Gloria Artis”
Odznaka „Zasłużony Działacz Kultury” Honorowa Odznaka Miasta Łodzi

Zbigniew Frieman (ur. 8 stycznia 1927 w Warszawie, zm. 21 marca 2019 w Łodzi[1]) – polski altowiolista, dyrygent, kameralista, organizator życia muzycznego i pedagog. Były prodziekan Wydziału Instrumentalnego i kierownik Katedry Muzyki Kameralnej Państwowej Wyższej Szkoły Muzycznej (ob. Akademia Muzyczna im. Grażyny i Kiejstuta Bacewiczów) w Łodzi.

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

W wieku siedmiu lat rozpoczął naukę gry na skrzypcach. Absolwent Szkoły Ćwiczeń przy Liceum Pedagogicznym im. Elizy Orzeszkowej w Grodnie (1939), uczeń filii szkoły muzycznej przy Instytucie im. Gniesinych w Moskwie (do 1941), a następnie Technikum Kolejowego w Taszkiencie. Lata II wojny światowej spędził w Związku Socjalistycznych Republik Radzieckich m.in. jako pracownik kolei.

Po zakończeniu działań wojennych powrócił do Polski i od 1946 r. kontynuował naukę gry na skrzypcach w Państwowej Wyższej Szkole Muzycznej w Łodzi. W tym czasie był również wychowawcą w obozie UNRRA, opiekującym się sierotami. W 1955 r. ukończył w łódzkiej PWSM studia w klasie altówki prof. Mieczysława Szaleskiego (dyplom z wyróżnieniem). Po studiach odbył staż stypendialny Ministerstwa Kultury i Sztuki w Moskwie i Leningradzie (ob. Petersburg).

W latach 1948–1958 sprawował funkcję koncertmistrza Orkiestry Polskiego Radia w Łodzi. W 1959 roku był jednym z założycieli Łódzkiego Kwartetu Smyczkowego, w którym działał do roku 1963. W tym roku wraz z Mirosławem Pietkiewiczem założył Łódzką Orkiestrę Kameralną „Pro Musica”, której był dyrygentem. W roku 1977 był kierownikiem artystycznym i konsultantem grupy instrumentów smyczkowych oraz dyrygentem zespołu kameralnego Teatru Wielkiego w Łodzi. W latach 1980–1981 pełnił funkcję dyrektora i kierownika artystycznego Toruńskiej Orkiestry Kameralnej. Jako dyrygent występował z orkiestrą Państwowej Filharmonii w Łodzi, koncertując m.in. z Haliną Czerny-Stefańską i Barbarą Hesse-Bukowską. Był również dyrygentem orkiestr festiwalowych i kursowych w Gourdon i w Łańcucie.

Działalność pedagogiczna i organizacyjna

[edytuj | edytuj kod]

W latach 1947–1948 uczył w Państwowej Niższej Szkole Muzycznej w Łodzi, a od 1955 r. do lat 80. XX wieku w Państwowej Podstawowej Szkole Muzycznej i Państwowym Liceum Muzycznym w Łodzi.

Od roku 1957 prowadził klasę altówki w Państwowej Wyższej Szkole Muzycznej w Łodzi. Od 1958 r. pracował na stanowisku adiunkta, od 1965 – docenta, a od 1981 – profesora nadzwyczajnego. W 1990 roku otrzymał tytuł naukowy profesora zwyczajnego. Zajęcia w Akademii Muzycznej im. G. i K. Bacewiczów w Łodzi prowadził do roku 2013. Jego klasę altówki ukończyło ok. 100 absolwentów, w tym pedagodzy akademiccy oraz muzycy m.in. Filharmonii Narodowej, Orkiestry Sinfonia Varsovia, Capelli Cracoviensis, Filharmonii Łódzkiej im. A. Rubinsteina. Uczestniczył jako juror w Ogólnopolskim Konkursie Altówkowym im. J. Rakowskiego w Poznaniu, Międzynarodowym Konkursie Altówkowym w Budapeszcie i Ogólnopolskim Konkursie Lutniczym w Poznaniu. W latach 1994–1996 był członkiem Rady Wyższego Szkolnictwa Artystycznego.

W latach 1971–1978 sprawował funkcje prodziekana Wydziału Instrumentalnego PWSM w Łodzi., a w latach 1978–1979 – kierownika Katedry Muzyki Kameralnej tejże uczelni.

Od roku 1991 do roku 2002 był profesorem klasy altówki Akademii Muzycznej im. Feliksa Nowowiejskiego w Bydgoszczy.

Życie prywatne

[edytuj | edytuj kod]

Był stryjecznym wnukiem Gustawa Friemana, polskiego skrzypka, kompozytora i pedagoga, oraz bratankiem Witolda Friemanna, Jego żoną była Maria Frieman, córka Wandy i Seweryna Pieniężnych.

Został pochowany na cmentarzu ewangelicko-augsburskim w Warszawie (aleja 64, grób 1a)[2].

Sukcesy artystyczne

[edytuj | edytuj kod]
  • 1950 – III nagroda na Ogólnopolskim Międzyuczelnianym Konkursie Bachowskim w Poznaniu w dziale kwartetów.
  • 1957 – III nagroda na Międzynarodowym Konkursie Altowiolistów w Moskwie.
  • 1957 – II nagroda i specjalne wyróżnienie na Ogólnopolskim Konkursie Altowiolistów, Wiolonczelistów i Kontrabasistów w Warszawie.
  • 1970 – złoty medal za wykonanie kompozycji współczesnej na Międzynarodowym Festiwalu Orkiestr Młodzieżowych im. Herberta von Karajana w Berlinie Zachodnim (wraz z orkiestrą „Pro Musica”)

Odznaczenia i nagrody

[edytuj | edytuj kod]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]