Barbara Hesse-Bukowska

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Barbara Hesse-Bukowska
Ilustracja
Barbara Hesse-Bukowska podczas XIV Lata z Chopinem w Busku-Zdroju, 16 lipca 2008
Imię i nazwisko

Barbara Stella Hesse-Bukowska

Data i miejsce urodzenia

8 lutego 1930
Łódź

Data i miejsce śmierci

9 grudnia 2013
Warszawa

Instrumenty

fortepian

Gatunki

muzyka poważna

Zawód

pianistka, nauczycielka akademicka

Wydawnictwo

m.in. Polskie Nagrania „Muza”, Le Chant Du Monde, Westminster

Odznaczenia
Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski Order Sztandaru Pracy I klasy Order Sztandaru Pracy II klasy Złoty Krzyż Zasługi Medal 40-lecia Polski Ludowej
Multimedia w Wikimedia Commons
XIV Lato z Chopinem – Barbara Hesse-Bukowska w towarzystwie Aliny Janowskiej po koncercie drugiego dnia „Lata z Chopinem”, 16 lipca 2008, Busko-Zdrój

Barbara Stella Hesse-Bukowska[1] (ur. 8 lutego 1930 w Łodzi, zm. 9 grudnia 2013 w Warszawie)[2] – polska pianistka i pedagożka, laureatka II nagrody na IV Międzynarodowym Konkursie Pianistycznym im. Fryderyka Chopina (1949).

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Młodość i wykształcenie[edytuj | edytuj kod]

Córka Tadeusza i Henryki[3]. Pochodziła z rodziny muzyków, a na fortepianie zaczęła grać w wieku sześciu lat. W 1938 rozpoczęła naukę w Konserwatorium Warszawskim. W latach 1945–1949 studiowała w Państwowej Wyższej Szkole Muzycznej w Łodzi (dyplom z wyróżnieniem)[4]. W 1949 otrzymała II nagrodę na Międzynarodowym Konkursie Pianistycznym im. Fryderyka Chopina[5]. W 1953 została laureatką V nagrody na Międzynarodowym Konkursie im. Marguerite Long i Jacques’a Thibaud, po czym podjęła naukę u Artura Rubinsteina na kursie mistrzowskim[4]. Uzyskała stopień profesora sztuk muzycznych[6].

Kariera pianistyczna[edytuj | edytuj kod]

Po konkursowych sukcesach rozpoczęła międzynarodową karierę. Koncertowała w większości krajów europejskich, w Japonii i na wielu międzynarodowych festiwalach. Często występowała z Orkiestrą Symfoniczną Filharmonii Narodowej i Polską Orkiestrą Radiową[7]. Zasiadała w jury wielu konkursów muzycznych, m.in. trzech Konkursów Chopinowskich (1985, 1990, 1995)[8], a także Międzynarodowego Konkursu Pianistycznego w Leeds, Międzynarodowego Konkursu Pianistycznego w Hamamatsu, oraz konkursów w Palm Beach, Sofii, Moskwie, Tajpej, Tokio, Toronto, Pekinie, Bangkoku, Paryżu, Wilnie i Barcelonie[9]. Nagrała wiele płyt, m.in. dla wytwórni Polskie Nagrania „Muza”, Le Chant Du Monde i Westminster, na których utrwaliła utwory Fryderyka Chopina, Karola Szymanowskiego i Ignacego Jana Paderewskiego[10].

Była też nauczycielką akademicką. Prowadziła zajęcia w klasie fortepianu w Państwowej Wyższej Szkole Muzycznej we Wrocławiu (od 1963) i Państwowej Wyższej Szkole Muzycznej w Warszawie (od 1972). Organizowała też kursy mistrzowskie w Warszawie, Helsinkach, Hawanie oraz Sydney[9].

W 1994 zainicjowała festiwal Lato z Chopinem, który od tamtej pory organizowany jest w Busku-Zdroju[11].

Zmarła w Warszawie. Została pochowana na Cmentarzu Wojskowym na Powązkach (kwatera F IV-Tuje-11)[12].

Grób Barbary Hesse-Bukowskiej na Cmentarzu Wojskowym na Powązkach

Odznaczenia[edytuj | edytuj kod]

Upamiętnienie[edytuj | edytuj kod]

Od 2018 jest patronką ulicy na wrocławskim Jagodnie[17].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. ↑ Prof. Barbara Stella Hesse-Bukowska, [w:] baza „Ludzie nauki” portalu Nauka Polska (OPI) [online] [dostęp 2016-04-15].
  2. ↑ Teatr w Polsce - polski wortal teatralny, www.e-teatr.pl [dostęp 2020-02-25] [zarchiwizowane z adresu 2020-02-25].
  3. ↑ REJESTR SPADKOWY PL: wynik wyszukiwania, rejestry-notarialne.pl [dostęp 2022-05-08].
  4. ↑ a b Dybowski 2005 ↓, s. 153.
  5. ↑ Wysocki 1987 ↓, s. 59.
  6. ↑ Prof. Barbara Stella Hesse-Bukowska, [w:] baza „Ludzie nauki” portalu Nauka Polska (OPI) [online] [dostęp 2022-05-08].
  7. ↑ Dybowski 2005 ↓, s. 155.
  8. ↑ Dybowski 2005 ↓, s. 156.
  9. ↑ a b c Małgorzata Kosińska: Barbara Hesse-Bukowska. culture.pl, luty 2003 (aktualizacja grudzień 2013). [dostęp 2016-04-15]. (pol.).
  10. ↑ Barbara Hesse-Bukowska: discography. discogs.com. [dostęp 2016-04-15]. (ang.).
  11. ↑ Międzynarodowy Festiwal Pianistyczny „Lato z Chopinem”: historia. chopinfestival.pl. [dostęp 2016-04-15]. (pol.).
  12. ↑ Miasto st. Warszawa - Cmentarze. mapa.um.warszawa.pl. [zarchiwizowane z tego adresu (2019-12-29)]. Wyszukiwarka grobów.
  13. ↑ Postanowienie Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 12 lutego 2010 r. o nadaniu orderów (M.P. z 2010 r. nr 31, poz. 440) „za wybitne zasługi dla kultury polskiej, za osiągnięcia w twórczości artystycznej oraz działalności pedagogicznej”.
  14. ↑ Uroczystość wręczenia orderów i odznaczeń « UMFC, www.chopin.edu.pl [dostęp 2020-02-25] [zarchiwizowane z adresu 2020-02-25].
  15. ↑ Uchwała Rady Państwa z dnia 15 lipca 1954 r. o nadaniu odznaczeń państwowych (M.P. z 1954 r. nr 112, poz. 1564).
  16. ↑ Uznanie dla twórców kultury /w:/ Trybuna Robotnicza, nr 170, 19 lipca 1984, str. 1–2.
  17. ↑ Akty Prawne. uchwaly.um.wroc.pl. [dostęp 2019-05-01].

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Stanisław Dybowski: Laureaci Konkursów Chopinowskich w Warszawie. Warszawa: Selene, 2005, s. 153–156. ISBN 83-910515-1-X.
  • Adam Rozlach: Spełnione marzenia Barbary Hesse-Bukowskiej. Warszawa, Busko-Zdrój: Apla, 2010. ISBN 83-85953-69-8.
  • Stefan Wysocki: Wokół Konkursów Chopinowskich. Warszawa: Wydawnictwa Radia i Telewizji, 1987. ISBN 83-212-0443-0.
Laureaci Konkursów Chopinowskich w Warszawie
I (1927)
II (1932)
III (1937)
IV (1949)
V (1955)
VI (1960)
VII (1965)
VIII (1970)
IX (1975)
X (1980)
XI (1985)
XII (1990)
XIII (1995)
XIV (2000)
XV (2005)
XVI (2010)
XVII (2015)
XVIII (2021)
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Barbara_Hesse-Bukowska&oldid=68300272”