Zespół Domów Wypoczynkowo-Szkoleniowych Hutniczego Przedsiębiorstwa Remontowego w Porąbce
 Ruiny zespołu budynków ośrodka | |
| Państwo | |
|---|---|
| Miejscowość | |
| Typ budynku |
Miasteczko wczasowe |
| Rozpoczęcie budowy |
1968 |
| Ukończenie budowy |
1970 |
| Ważniejsze przebudowy |
1975-1980 |
| Zniszczono |
2. połowa lat 90. |
| Pierwszy właściciel |
Hutnicze Przedsiębiorstwo Remontowe |
| Kolejni właściciele |
Spółka "Danel" |
Położenie na mapie gminy Porąbka  | |
Położenie na mapie Polski  | |
Położenie na mapie województwa śląskiego  | |
Położenie na mapie powiatu bielskiego  | |
 49°47′54,30″N 19°13′52,80″E/49,798417 19,231333
| |
Zespół Domów Wypoczynkowo Szkoleniowych HPR Porąbka-Kozubnik – były ośrodek Hutniczego Przedsiębiorstwa Remontowego w Katowicach.
Znajdował się w Porąbce (przysiółek Kozubnik) w Beskidzie Małym na obszarze o powierzchni 7,5 ha. Był ośrodkiem samowystarczalnym, posiadał własne ujęcie wody, oczyszczalnię ścieków i awaryjny system zasilania, zasilany dwoma czołgowymi silnikami o mocy 400 kW, własną stację benzynową. Ośrodek zatrudniał stały personel medyczny: lekarza internistę, lekarza stomatologa, specjalistę ds. rehabilitacji, pielęgniarki, zapewniając w ten sposób pełną ochronę medyczną. Do dyspozycji była także karetka pogotowia.
Położenie[edytuj | edytuj kod]
Kompleks ośrodka usytuowany jest w dolinie potoku Mała Puszcza, z trzech stron otoczony jest masywem górskim Kiczory, Żarem i Kozubnikiem. Znajduje się przy ulicy Mała Puszcza. Do ośrodka prowadzi wąska, górska dróżka, na której dawniej znajdowała się sygnalizacja świetlna, co na tamte czasy było nowością.
Historia[edytuj | edytuj kod]
Czasy rozkwitu[edytuj | edytuj kod]
Budowę ośrodka rozpoczęto w 1968 od wyrównania gruntu. W ciągu dwóch lat powstała większość obiektów Zespołu Domów. Odwiedzany był głównie przez pracowników Hutniczego Przedsiębiorstwa Remontowego, zatrudniającego łącznie 18 tysięcy osób[potrzebny przypis], jak i pracowników innych przedsiębiorstw, które współpracowały z HPR: Huty im. Lenina w Krakowie, Huty Stalowa Wola czy Huty Kościuszko w Chorzowie. Gośćmi luksusowych apartamentów byli głównie partyjni dygnitarze[potrzebny przypis]. Bywał tam również syn Leonida Breżniewa[potrzebny przypis]. Jako że ośrodek posiadał obszerne sale konferencyjne, to organizowane były tutaj także obrady komisji RWPG do spraw hutnictwa. W roku 1987 odwiedzony był przez 31 387 osób na okres dłuższy niż 24 godziny. W ośrodku gościli także obywatele krajów "kapitalistycznych".
Czasy upadku[edytuj | edytuj kod]
.jpg)
Czasy jego świetności skończyły się wraz z upadkiem PRL-u. Spółka, należąca do dwóch braci przybyłych z USA do Polski, która kupiła ośrodek, szybko popadła w ogromne długi.
W 1996 roku sąd ogłosił upadłość firmy. Turyści przestali odwiedzać ośrodek z powodu zaprzestania dotowania wczasów pracowniczych, a także z braku wkładu nowego właściciela w remonty. Dzisiaj, niegdyś okazały, o wysokim standardzie kurort jest opuszczony. Wartościowe przedmioty i urządzenia zostały rozszabrowane. Obecnie ośrodek jest wykorzystywany przez paintballowców i ludzi zwiedzających jego ruiny[1].
Plany reaktywacji[edytuj | edytuj kod]
W latach 2013 - 2014 firma Sawa Apartments planowała rewitalizację istniejących i budowę zupełnie nowych budynków. W pierwszej kolejności zmodernizowane miały być budynki Kiczora i Daglezja, w których powstałoby łącznie ponad 80 apartamentów typu condohotel. Następnie deweloper przewidywał wybudowanie w Kozubniku hotelu na 200 pokoi wraz z aquaparkiem, spa i restauracją[2]. Prace ruszyły jednak dopiero w 2016 roku, a cały pierwszy etap tej inwestycji, w którym powstanie łącznie 96 apartamentów w trzech budynkach, miał dobiec końca w czwartym kwartale 2017 roku.[3]
Baza hotelarska[edytuj | edytuj kod]
- Kiczora – kiedyś widniał na nim napis Hotel pod Kiczorą - najwyższy budynek ośrodka
- Daglezja - recepcja ośrodka
- Kamieniołom,
- Modrzew,
- Świerk,
- Sosna,
- Szarotka,
- Stokrotka,
- Szczerbina - obecnie jako Ania
- Pierwiosnek,
- Krokus,
- Kaskada,
- Jodła - obecnie zburzona
- Limba,
- Góralka - obecnie zburzona
- Stodoła - obecnie jako Szałas
Atrakcje turystyczne[edytuj | edytuj kod]
- Kompleks trzech krytych basenów:
- basen o głębokości 4,5 m do skoków z trampoliny,
- basen pływacki,
- brodzik,
- sauna,
- odnowa biologiczna,
- rehabilitacja zdrowotna,
- solarium,
- salon fryzjerski,
- korty tenisowe,
- wyciąg narciarski,
- boisko do siatkówki,
- kręgielnia,
- bilard,
- salon gier.
Sale konferencyjne i restauracje[edytuj | edytuj kod]
- Sale konferencyjne:
- dla konferencji krajowych i międzynarodowych na 150 miejsc,
- sala obrad,
- stołówka na 250 miejsc,
- sala kinowa,
- sala telewizyjna,
- nocny klub "Piekiełko",
- dyskoteka,
- amfiteatr,
- pijalnia piwa,
- liczne kawiarnie i bufety.
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Radosław Truś: Beskid Mały. Przewodnik. Pruszków: Oficyna Wydawnicza Rewasz, 2008, s. 276-277. ISBN 978-83-89188-77-9.
- ↑ Rewitalizacja Kozubnika. Kompleks Kozubnik odzyska blask? [dostęp 29.04.2013]
- ↑ Łukasz Klimaniec, Kozubnik SPA Resort, dawniej PRL-owski ośrodek: już niedługo apartamenowiec ZOBACZ CENY MIESZKAŃ, „Dziennikzachodni.pl” [dostęp 2017-10-24] (pol.).
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- "Informator o ZDWSz HPR w Porąbce-Kozubniku", opracował mgr Czesław Anioł, wyd. COIT Ekspozytura Bielsko-Biała,
- "Porąbka w dwutysięcznym roku – Inwentaryzacja miejscowości", Leonard Augustyniak, Towarzystwo Przyjaciół Porąbki w Porąbce, 2002,
- "Ruiny są śladem trudnym do wymazania", Stefan Hejnowicz, LO im S. Wyspiańskiego, Kęty,
- "Oaza wypoczynku, mekka undergroundu", Artur Wabik, w "Autoportret" 03/2008, wyd. Małopolski Instytut Kultury w Krakowie.