Świstkowate

Świstkowate
	Leptodactylidae
	Werner, 1896
	; Przedstawiciel rodziny – Leptodactylus albilabris
	Systematyka
Domena	eukarionty
Królestwo	zwierzęta
Typ	strunowce
Podtyp	kręgowce
Gromada	płazy
Rząd	płazy bezogonowe
Rodzina	świstkowate
	Typ nomenklatoryczny
	Leptodactylus Fitzinger, 1826
Synonimy
	Cystignathi Tschudi, 1838; Leiuperina Bonaparte, 1850; Cystignathidae – Günther, 1858; Plectromantidae Mivart, 1869; Paludicolina Mivart, 1869; Cystignathina – Mivart, 1869; Adenomeridae Hoffmann, 1878; Cystignathinae – Gadow, 1901; Leptodactylinae – Metcalf, 1923; Paludicolidae – Miranda-Ribeiro, 1924; Paludicolinae – Lutz, 1929; Leptodactylydae – Lutz, 1954; Pseudopaludicolinae Gallardo, 1965; Leptodactyloidea – Reig, 1972; Leiuperidae – Grant, Frost, Caldwell, Gagliardo, Haddad, Kok, Means, Noonan, Schargel & Wheeler, 2006; Leiuperinae – Pyron & Wiens, 2011;
Podrodzina
	zobacz opis w tekście
	zobacz opis w tekście
	Zasięg występowania
	Systematyka w Wikispecies
	Multimedia w Wikimedia Commons

Świstkowate^[19], żaby południowe^[20] (Leptodactylidae) – rodzina płazów z rzędu płazów bezogonowych (Anura).

Zasięg występowania

Rodzaj obejmuje gatunki występujące w Ameryce Południowej, Środkowej, południowej Ameryce Północnej i na wyspach Morza Karaibskiego^[21].

Charakterystyka

Świstkowate budują pieniste gniazda. Opiekują się kijankami.

Podział systematyczny

Do rodziny należą następujące podrodziny^[21]:

Leiuperinae Bonaparte, 1850
Leptodactylinae Werner, 1896
Paratelmatobiinae Ohler & Dubois, 2012

oraz takson o niepewnej pozycji systematycznej i niesklasyfikowany w żadnej z podrodzin^[21]:

„Leptodactylus” ochraceus Lutz, 1930

Analiza filogenetyczna przeprowadzona przez Granta i współpracowników (2006) wskazywała, że przedstawiciele Leiuperinae nie są szczególnie blisko spokrewnieni z pozostałymi taksonami zaliczanymi do świstkowatych; z analizy tej wynikało, że Leiuperinae są bliżej spokrewnione m.in. z drzewołazowatymi i ropuchowatymi. Na tej podstawie Grant i współpracownicy podnieśli Leiuperinae do rangi odrębnej rodziny Leiuperidae^[22]. Późniejsza analiza Pyrona i Wiensa (2011) potwierdziła jednak przynależność Leiuperinae do świstkowatych; z ich analizy wynika, że Leiuperinae są bliżej niż Leptodactylinae spokrewnione z Paratelmatobiinae, a wymienione trzy podrodziny tworzą klad, do którego nie należą żadne inne płazy bezogonowe^[23].

Uwagi

↑ Rodzaj typowy: Cystignathus Wagler, 1830 (= Leptodactylus Fitzinger, 1826).
↑ Rodzaj typowy: Leiuperus A.M.C. Duméril & Bibron, 1841 (= Pleurodema Tschudi, 1838).
↑ Rodzaj typowy: Plectromantis Peters, 1862 (= Leptodactylus Fitzinger, 1826).
↑ Rodzaj typowy: Paludicola Wagler, 1830 (= Physalaemus Fitzinger, 1826).
↑ Rodzaj typowy: Adenomera Steindachner, 1867.
↑ Rodzaj typowy: Pseudopaludicola Miranda-Ribeiro, 1926.

Przypisy

↑ Leptodactylidae, [w:] Integrated Taxonomic Information System (ang.).
↑ F. Werner. Beiträge zur Kenntniss der Reptilien und Batrachier von Centralamerika und Chile, sowie einiger seltenerer Schlangenarten. „Verhandlungen der Kaiserlich-Königlichen Zoologisch-Botanischen Gesellschaft in Wien”. 46, s. 357, 1896. (niem.).
↑ J.J. von Tschudi: Classification der Batrachier mit Berücksichtigung der fossilen Thiere dieser Abtheilung der Reptilien. Neuchâtel: Petitpierre, 1838, s. 26, 78. (niem.).
↑ Ch.-L. Bonaparte: Conspectus Systematum. Herpetologiae et Amphibiologiae. Wyd. Editio altera reformata. Lugdini Batavorum: E.J. Brill, 1850, s. 1 p. (łac.).
↑ A.L.C.G. Günther. On the systematic arrangement of the tailless batrachians and the structure of Rhinophrynus dorsalis. „Proceedings of the Zoological Society of London”. 26, s. 346, 1858. (ang.).
↑ Mivart 1869 ↓, s. 291.
↑ Mivart 1869 ↓, s. 290.
↑ Mivart 1869 ↓, s. 293.
↑ C.K. Hoffmann: Klassen und Ordnungen der Amphibien wissenschaftlich dargestelldt in Wort un Bild. W: H.G. Bronn (red.): Die Klassen und Ordnungen des Thier-Reichs wissenschaftlich dargestelldt in Wort und Bild. Cz. 6. Leipzig und Heidelberg: C. F. Winter, 1878, s. 613. (niem.).
↑ H. Gadow: Amphibia and reptiles. London: Macmillan and co., limited, 1901, s. 139. (ang.).
↑ M.M. Metcalf. The opalinid ciliate infusorians. „Bulletin of the United States National Museum”. 120, s. 272, 1923. (ang.).
↑ A. de Miranda-Ribeiro. Notas batrachologicas. „oletim do Museu Nacional do Rio de Janeiro”. 1, s. 143, 1924. (port.).
↑ A. Lutz. Taxonomia e biologia do genero Cyclorhamphus. „Memórias do Instituto Oswaldo Cruz”. 22, s. 5, 1929. (port.).
↑ B. Lutz. Anfibios anuros do Distrito Federal/The frogs of the Federal District of Brazil. „Memórias do Instituto Oswaldo Cruz”. 52, s. 172, 1954. (port. • ang.).
↑ J.M. Gallardo. A proposito de los Leptodactylidae (Amphibia, Anura). „Papéis Avulsos de Zoologia”. 17, s. 84, 1965. São Paulo. (port.).
↑ O.A. Reig: Macrogenioglottis and the South American bufonid toads. W: W.F. Blair (red.): Evolution in the Genus Bufo. Austin and London: University of Texas Press, 1972, s. 29. ISBN 978-0292720015. (ang.).
↑ T. Grant, D.R. Frost, J.P. Caldwell, R. Gagliardo, C.F.B. Haddad, P.J.R. Kok, D.B. Means, B.P. Noonan, W.E. Schargel & W.C. Wheeler. Phylogenetic systematics of dart-poison frogs and their relatives (Amphibia: Athesphatanura: Dendrobatidae). „Bulletin of the American Museum of Natural History”. 299, s. 154, 2006. (ang.).
↑ R.A. Pyron & J.J. Wiens. A large-scale phylogeny of Amphibia including over 2800 species, and a revised classification of advanced frogs, salamanders, and caecilians. „Molecular Phylogenetics and Evolution”. 61 (2), s. 543–583, 2011. DOI: 10.1016/j.ympev.2011.06.012. (ang.).
↑ Praca zbiorowa: Zwierzęta: encyklopedia ilustrowana. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 2005, s. 429. ISBN 83-01-14344-4.
↑ W. Juszczyk: Gady i płazy. Wyd. 2. Warszawa: Wiedza Powszechna, 1986, s. 280, seria: Mały słownik zoologiczny. ISBN 83-214-0043-4.
↑ ^a ^b ^c D. Frost: Leptodactylidae Werner, 1896 (1838). [w:] Amphibian Species of the World 6.0, an Online Reference [on-line]. American Museum of Natural History. [dostęp 2020-01-10]. (ang.).
↑ Taran Grant, Darrel R. Frost, Janalee P. Caldwell, Ron Gagliardo, Célio F. B. Haddad, Philippe J.R. Kok, D. Bruce Means, Brice P. Noonan, Walter E. Schargel i Ward C. Wheeler. Phylogenetic systematics of dart-poison frogs and their relatives (Amphibia, Athesphatanura, Dendrobatidae). „Bulletin of the American Museum of Natural History”. 299, s. 1-262, 2006. (ang.).
↑ R. Alexander Pyron i John J. Wiens. A large-scale phylogeny of Amphibia including over 2800 species, and a revised classification of extant frogs, salamanders, and caecilians. „Molecular Phylogenetics and Evolution”. 61 (2), s. 543-583, 2011. DOI: 10.1016/j.ympev.2011.06.012. (ang.).

Bibliografia

S.G. Mivart. On the classification of the anurous batrachians. „Proceedings of the Zoological Society of London”. 37, s. 280–295, 1869. (ang.).
Praca zbiorowa: Zwierzęta: encyklopedia ilustrowana. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 2005, s. 429. ISBN 83-01-14344-4.

[a-3] Rodzaj typowy: Cystignathus Wagler, 1830 (= Leptodactylus Fitzinger, 1826).

[b-5] Rodzaj typowy: Leiuperus A.M.C. Duméril & Bibron, 1841 (= Pleurodema Tschudi, 1838).

[c-8] Rodzaj typowy: Plectromantis Peters, 1862 (= Leptodactylus Fitzinger, 1826).

[d-10] Rodzaj typowy: Paludicola Wagler, 1830 (= Physalaemus Fitzinger, 1826).

[e-13] Rodzaj typowy: Adenomera Steindachner, 1867.

[f-20] Rodzaj typowy: Pseudopaludicola Miranda-Ribeiro, 1926.

[itis-1] Leptodactylidae, [w:] Integrated Taxonomic Information System (ang.).

[Werner-2] F. Werner. Beiträge zur Kenntniss der Reptilien und Batrachier von Centralamerika und Chile, sowie einiger seltenerer Schlangenarten. „Verhandlungen der Kaiserlich-Königlichen Zoologisch-Botanischen Gesellschaft in Wien”. 46, s. 357, 1896. (niem.).

[Tschudi-4] J.J. von Tschudi: Classification der Batrachier mit Berücksichtigung der fossilen Thiere dieser Abtheilung der Reptilien. Neuchâtel: Petitpierre, 1838, s. 26, 78. (niem.).

[Bonaparte-6] Ch.-L. Bonaparte: Conspectus Systematum. Herpetologiae et Amphibiologiae. Wyd. Editio altera reformata. Lugdini Batavorum: E.J. Brill, 1850, s. 1 p. (łac.).

[Günther-7] A.L.C.G. Günther. On the systematic arrangement of the tailless batrachians and the structure of Rhinophrynus dorsalis. „Proceedings of the Zoological Society of London”. 26, s. 346, 1858. (ang.).

[CITEREFMivart1869[https://www.biodiversitylibrary.org/page/28663184#page/355/mode/1up_291]-9] Mivart 1869 ↓, s. 291.

[CITEREFMivart1869[https://www.biodiversitylibrary.org/page/28663183#page/354/mode/1up_290]-11] Mivart 1869 ↓, s. 290.

[CITEREFMivart1869[https://biodiversitylibrary.org/page/28663186_293]-12] Mivart 1869 ↓, s. 293.

[Hoffmann-14] C.K. Hoffmann: Klassen und Ordnungen der Amphibien wissenschaftlich dargestelldt in Wort un Bild. W: H.G. Bronn (red.): Die Klassen und Ordnungen des Thier-Reichs wissenschaftlich dargestelldt in Wort und Bild. Cz. 6. Leipzig und Heidelberg: C. F. Winter, 1878, s. 613. (niem.).

[Gadow-15] H. Gadow: Amphibia and reptiles. London: Macmillan and co., limited, 1901, s. 139. (ang.).

[Metcalf-16] M.M. Metcalf. The opalinid ciliate infusorians. „Bulletin of the United States National Museum”. 120, s. 272, 1923. (ang.).

[Miranda-Ribeiro-17] A. de Miranda-Ribeiro. Notas batrachologicas. „oletim do Museu Nacional do Rio de Janeiro”. 1, s. 143, 1924. (port.).

[ALutz-18] A. Lutz. Taxonomia e biologia do genero Cyclorhamphus. „Memórias do Instituto Oswaldo Cruz”. 22, s. 5, 1929. (port.).

[BLutz-19] B. Lutz. Anfibios anuros do Distrito Federal/The frogs of the Federal District of Brazil. „Memórias do Instituto Oswaldo Cruz”. 52, s. 172, 1954. (port. • ang.).

[Gallardo-21] J.M. Gallardo. A proposito de los Leptodactylidae (Amphibia, Anura). „Papéis Avulsos de Zoologia”. 17, s. 84, 1965. São Paulo. (port.).

[Reig-22] O.A. Reig: Macrogenioglottis and the South American bufonid toads. W: W.F. Blair (red.): Evolution in the Genus Bufo. Austin and London: University of Texas Press, 1972, s. 29. ISBN 978-0292720015. (ang.).

[Grant&inni-23] T. Grant, D.R. Frost, J.P. Caldwell, R. Gagliardo, C.F.B. Haddad, P.J.R. Kok, D.B. Means, B.P. Noonan, W.E. Schargel & W.C. Wheeler. Phylogenetic systematics of dart-poison frogs and their relatives (Amphibia: Athesphatanura: Dendrobatidae). „Bulletin of the American Museum of Natural History”. 299, s. 154, 2006. (ang.).

[Pyron&Wiens-24] R.A. Pyron & J.J. Wiens. A large-scale phylogeny of Amphibia including over 2800 species, and a revised classification of advanced frogs, salamanders, and caecilians. „Molecular Phylogenetics and Evolution”. 61 (2), s. 543–583, 2011. DOI: 10.1016/j.ympev.2011.06.012. (ang.).

[pwn-25] Praca zbiorowa: Zwierzęta: encyklopedia ilustrowana. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 2005, s. 429. ISBN 83-01-14344-4.

[Juszczyk-26] W. Juszczyk: Gady i płazy. Wyd. 2. Warszawa: Wiedza Powszechna, 1986, s. 280, seria: Mały słownik zoologiczny. ISBN 83-214-0043-4.

[Frost-27] D. Frost: Leptodactylidae Werner, 1896 (1838). [w:] Amphibian Species of the World 6.0, an Online Reference [on-line]. American Museum of Natural History. [dostęp 2020-01-10]. (ang.).

[28] Taran Grant, Darrel R. Frost, Janalee P. Caldwell, Ron Gagliardo, Célio F. B. Haddad, Philippe J.R. Kok, D. Bruce Means, Brice P. Noonan, Walter E. Schargel i Ward C. Wheeler. Phylogenetic systematics of dart-poison frogs and their relatives (Amphibia, Athesphatanura, Dendrobatidae). „Bulletin of the American Museum of Natural History”. 299, s. 1-262, 2006. (ang.).

[PyronWiens-29] R. Alexander Pyron i John J. Wiens. A large-scale phylogeny of Amphibia including over 2800 species, and a revised classification of extant frogs, salamanders, and caecilians. „Molecular Phylogenetics and Evolution”. 61 (2), s. 543-583, 2011. DOI: 10.1016/j.ympev.2011.06.012. (ang.).

[1]

[2]

[a]

[3]

[b]

[4]

[5]

[c]

[6]

[d]

[7]

[8]

[e]

[9]

[10]

[11]

[12]

[13]

[14]

[f]

[15]

[16]

[17]

[18]

[19]

[20]

[21]

[22]

[23]