Wikipedia:Strona główna

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Czy wiesz…

Z nowych i ostatnio rozbudowanych artykułów w Wikipedii:

…kto pozował do obrazu Melancholik Wojciecha Weissa?

…czy Jasna Górka ma coś wspólnego z Jasną Górą?

…który jezuita opiewał zwycięstwo katolików pod Kircholmem?

…że zanikający zacnik kropkowany nie zawsze jest kropkowany?

…kim była kapitanka drużyny mistrzów polski siatkówki z 1978 roku?

Wydarzenia

Inwazja Rosji na UkrainęWojna Izraela z HamasemFrench Open 2024Wybory do Parlamentu Europejskiego w 2024 roku

Zmarli: Brigitte BierleinJanusz Rewiński (na zdjęciu)Bill WaltonLudwika WujecDavid WilkieJan A.P. KaczmarekZofia CzekalskaAlice MunroMark Damon

Rocznice

5 czerwca: imieniny obchodzą m.in.: Bonifacy, Igor i Waleria; Światowy Dzień Środowiska
Okrągłe, pięcioletnie rocznice:

Artykuł na medal

Felix Manalo (ur. 10 maja 1886, zm. 12 kwietnia 1963) – filipiński duchowny chrześcijański, twórca i pierwszy przywódca Iglesia ni Cristo. Urodził się w ubogiej rodzinie katolickiej, wcześnie porzucił macierzyste wyznanie. Należał do rozmaitych kościołów protestanckich, ostatecznie w 1914 roku założył Iglesia ni Cristo. Zbudował prężnie rozwijający się oraz wysoce scentralizowany kościół, cieszył się znacznymi wpływami politycznymi. Poprzez narzucenie swoim wiernym surowego systemu dyscyplinarnego, w którym kary za zachowania niezgodne z zasadami obowiązującymi w grupie egzekwowane były z dużą skrupulatnością, wykształcił w nich specyficzny model zachowania. Odznaczał się on z jednej strony zdyscyplinowaniem i pracowitością. Z drugiej strony dał pole do pojawienia się w kościelnej kulturze silnych mechanizmów kontroli wzajemnej. Przez wiernych uznawany za Bożego posłańca, zapisał się również w szerszej filipińskiej kulturze. Jest patronem ulic w filipińskich miastach, w 2014 roku krajowa poczta wyemitowała upamiętniający go znaczek. Czytaj więcej…

Dobry artykuł

Bitwa o Umm Katafstarcie zbrojne pomiędzy Siłami Obronnymi Izraela a Siłami Zbrojnymi Egiptu, do którego doszło w dniach 5–6 czerwca 1967 roku w trakcie wojny sześciodniowej. Atak w kierunku Abu Udżajli i Umm Kataf miał kluczowe znaczenie dla dalszego izraelskiego natarcia w kierunku środkowego Synaju. Zadanie zdobycia obu obszarów przypadło 38 Dywizji Pancernej pod dowództwem gen. Ariela Szarona. Działanie wojsk Szarona na obszarze Umm Kataf miało być wsparte poprzez zajęcie skrzyżowania Bir Lahfan przez siły gen. Awrahama Joffego. Miały one powstrzymać i związać walką egipskie posiłki, które miano skierować do wojsk walczących z Izraelczykami na wybrzeżu oraz w rejonie Umm Kataf. Bitwa została wygrana przez Izraelczyków. Straty obu stron nie są dokładnie znane. W swoich wspomnieniach Szaron podaje 40 zabitych i 140 rannych żołnierzy izraelskich. Egipcjanie mieli stracić 40 czołgów, a straty w ludziach szacuje się na ok. 2000 osób. [[[Bitwa o Umm Kataf|Czytaj więcej…]]