Bonifacy-Winfrid

Święty
Bonifacy-Winfrid (OSB)
	biskup; męczennik; apostoł Niemców/Germanii
	; Ilustracja z rękopisu średniowiecznego (XI w.) przedstawiająca św. Bonifacego w roli chrzciciela jak i jego męczeństwo
Data i miejsce urodzenia	672 a 675 ; Crediton (Wessex)
Data i miejsce śmierci	5 czerwca 754 ; Dokkum
Czczony przez	Kościół katolicki; Cerkiew prawosławną
Wspomnienie	5 czerwca; 18 czerwca
Atrybuty	mitra, krzyż, kruk, lis, księga Ewangelii przebita mieczem
Patron	Niemiec i Holandii
Szczególne miejsca kultu	Fulda, Niemcy, Holandia
	Multimedia w Wikimedia Commons

Bonifacy Winfrid, Święty Bonifacy, właśc. Wynfryd, cs. Swiaszczennomuczenik Wonifatij, archijepiskop Kreditonskij (ur. między 672 a 675 prawdopodobnie w Crediton^[2] w hrabstwie Devon, w ówczesnym Wessex, zm. 5 czerwca 754 w Dokkum) – biskup obrządku łacińskiego, benedyktyn, misjonarz, męczennik i święty Kościoła katolickiego.

Żywot świętego[edytuj | edytuj kod]

Dokładna data urodzenia Bonifacego nie jest znana – przyjmuje się, że urodził się między 672 a 675 rokiem. Wychowywał się w klasztorach w Exeter i Nursling, później został kierownikiem szkoły klasztornej w tym ostatnim. W 716 roku bez efektów próbował prowadzić działalność misyjną w Fryzji u boku Wilibrorda. Po powrocie na Wyspy Brytyjskie został wybrany opatem Nersling. Nie przyjął godności i w 718 roku wyruszył z pielgrzymką do Rzymu. Otrzymawszy błogosławieństwo papieża Grzegorza II rozpoczął działalność misyjną.

Był jednym z najważniejszych misjonarzy i reformatorów Kościoła katolickiego w północno-zachodniej części Królestwa Franków na początku VIII. w. W Niemczech nazywany jest także apostołem Niemców, chociaż jego działania koncentrowały się bardziej na tworzeniu organizacji kościelnej na w dużej mierze schrystianizowanych już terenach, a mniej na pracy misjonarskiej. W roku 732^[3] został mianowany arcybiskupem Germanii. Założył wtedy 4 biskupstwa w Bawarii, w tym biskupstwo misyjne dla Słowian w Salzburgu, a także opactwo w Fuldzie. W 753 zdecydował się kontynuować misję Wilibrorda w Fryzji, gdzie zginął rok później śmiercią męczeńską. Pochowany został w Fuldzie.

W sprawie antypodów toczył spór z Wirgiliuszem z Salzburga^[4].

W 751 r. na polecenie papieża namaścił na króla Franków Pepina III.

Kult[edytuj | edytuj kod]

Relikwie

Jego relikwie przechowywane są w sarkofagu znajdującym się w kaplicy-krypcie św. Bonifacego w katedrze w Fuldzie (Niemcy).

Dzień obchodów

Wspomnienie liturgiczne św. Bonifacego, w Kościele katolickim, obchodzone jest 5 czerwca. W diecezjach polskich wspomnienie jest obowiązkowe.

Jego kult w Cerkwi prawosławnej (jak i w Anglii) jest niewielki. Wyznawcy prawosławia wspominają metropolitę (biskupa) i męczennika 5/18 czerwca^[5], tj. 18 czerwca według kalendarza gregoriańskiego.

Patronat

Uznany jest za patrona Niemiec i Holandii oraz Anglii, krawców, księgarzy, kasjerów i piwowarów.

Ikonografia

W ikonografii Święty Bonifacy przedstawiany jest w biskupim stroju, mitrze, z krzyżem męczeńskim w dłoni. W tradycji zachodniej bywa ukazywany w paliuszu lub w szatach mnicha benedyktyńskiego.

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]

Uwagi[edytuj | edytuj kod]

↑ liturgia katolicka oraz prawosławna według kalendarza juliańskiego
↑ prawosławna liturgia według kalendarza gregoriańskiego

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

↑ Wiesław Aleksander Niewęgłowski: Leksykon świętych. Warszawa: Świat Książki, 2006, s. 91. ISBN 978-83-247-0574-0.
↑ Crediton, [w:] Encyclopædia Britannica [online] [dostęp 2022-10-03] (ang.).
↑ Praca zbiorowa pod redakcją naukową Macieja Salamona, 2005, Wielka Historia Świata Tom 4 Kształtowanie średniowiecza, Oficyna Wydawnicza FOGRA, ss. 246, ISBN 83-85719-85-7.
↑ Jerzy Strzelczyk, Iroszkocki biskup w Salzburgu, problem Antypodów i "Kosmografia Aethicusa z Istni"
↑ podwójne datowanie

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

Fros H., Sowa F., Księga imion i świętych, t. 1, Kraków 1997, kolumna 489-491.
Święty Bonifacy, biskup i męczennik na brewiarz.katolik.pl [ostatnia aktualizacja: 08.06.2009]
JarosławJ. Charkiewicz JarosławJ., męcz. Bonifacy z Crediton, cerkiew.pl [zarchiwizowane z adresu] .

[1] turgia katolicka oraz prawosławna według kalendarza juliańskiego

[2] rawosławna liturgia według kalendarza gregoriańskiego

[3] Wiesław Aleksander Niewęgłowski: Leksykon świętych. Warszawa: Świat Książki, 2006, s. 91. ISBN 978-83-247-0574-0.

[4] Crediton, [w:] Encyclopædia Britannica [online] [dostęp 2022-10-03] (ang.).

[5] Praca zbiorowa pod redakcją naukową Macieja Salamona, 2005, Wielka Historia Świata Tom 4 Kształtowanie średniowiecza, Oficyna Wydawnicza FOGRA, ss. 246, ISBN 83-85719-85-7.

[6] Jerzy Strzelczyk, Iroszkocki biskup w Salzburgu, problem Antypodów i "Kosmografia Aethicusa z Istni"

[7] wójne datowanie

[a]

[b]

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

Klemens VIII	Romuald (1582)
Grzegorz XV	Norbert z Xanten (1621) Bruno Kartuz (1623)
Aleksander VII	Piotr Nolasco (1628)
Innocenty XI	Rajmund Nonnat (1657) Stefan I Święty (1686) Jan de Matha (1666)
Innocenty XII	Małgorzata Szkocka (1673) Feliks Walezjusz (1694) Grzegorz VII (1728) Wacław I Święty (1729)
Klemens XII	Gertruda z Helfty (1738)
Leon XII	Piotr Damiani (1828) Bonifacy z Tarsu (1828)
Leon XIII	Cyryl i Metody (1880) Cyryl z Aleksandrii (1882) Cyryl Jerozolimski (1882) Justyn Męczennik (1882) Augustyn z Canterbury (1882) Jan Damasceński (1890) Sylwester Opat z Réomé (1890) Beda Czcigodny (1899)
Benedykt XV	Bonifacy-Winfrid (1919) Efrem Syryjczyk (1920)
Pius XI	Albert Wielki (1931) Tomasz More (1935) Jan Fisher (1935)
Pius XII	Małgorzata Węgierska (1943)
Jan XXIII	Grzegorz Barbarigo (1960)
Paweł VI	Jan z Ávili (1970) Mikołaj Tavelić (1970)
Jan Paweł II	Marek Križ (1995) Stefan Pongracz (1995) Melchior Grodziecki (1995)
Benedykt XVI	Hildegarda z Bingen (2012)
Franciszek	Aniela z Foligno (2013) Piotr Faber (2013) Józef Anchieta (2014) Maria Guyart-Martin (2014) Franciszek de Montmorency Laval (2014) Józef Vaz (2015) Juniper Serra (2015) Bartłomiej Fernandes od Męczenników (2019) Małgorzata z Città di Castello (2021)