Orientacja seksualna: Różnice pomiędzy wersjami

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
Wycofano ostatnią zmianę treści (wprowadzoną przez 188.146.174.142) i przywrócono wersję 56824079 autorstwa 83.27.46.94
poprawa definicji, rozbudowa, zmiana kolejności sekcji, źródła/przypisy, wikizacja
Linia 1: Linia 1:
{{Dopracować|POV=2019-06|aktualizacja=2019-06|sprzeczne informacje=2019-06}}
'''Orientacja seksualna''' – trwały emocjonalny, romantyczny i [[seks]]ualny pociąg do osób określonej [[płeć|płci]]. Orientacja seksualna rozciąga się na [[kontinuum seksualne|kontinuum]], od wyłącznie heteroseksualnej do wyłącznie homoseksualnej<ref name=APA2008>{{cytuj stronę | url = http://www.apa.org/topics/lgbt/orientation.pdf | tytuł = Answers to Your Questions: For a Better Understanding of Sexual Orientation and Homosexuality | autor = [[Amerykańskie Towarzystwo Psychologiczne|American Psychological Association]] | rok = 2008 | data dostępu = 2012-01-14}}</ref>.


'''Orientacja seksualna''' – trwały emocjonalny, romantyczny i [[seks]]ualny pociąg do osób określonej [[płeć|płci]]. Orientacja seksualna rozciąga się na [[kontinuum seksualne|kontinuum]], od wyłącznie heteroseksualnej do wyłącznie homoseksualnej<ref name="APA2008">{{cytuj stronę|url=http://www.apa.org/topics/lgbt/orientation.pdf|tytuł=Answers to Your Questions: For a Better Understanding of Sexual Orientation and Homosexuality|autor=[[Amerykańskie Towarzystwo Psychologiczne|American Psychological Association]]|rok=2008|data dostępu=2019-01-14|opublikowany=apa.org|język=en}}</ref>. Orientacja seksualna jednostki może rozwijać się poprzez różnorodne fazy świadomości, eksploracji i rozwoju [[Tożsamość społeczna|tożsamości]] poprzez [[Dojrzewanie|okres dojrzewania]] i w [[dorosłość]]<ref>{{Cytuj |autor = American Psychological Association |tytuł = Guidelines for psychological practice with transgender and gender nonconforming people. |czasopismo = American Psychologist |data = 2015-12 |data dostępu = 2019-06-19 |issn = 1935-990X |wolumin = 70 |numer = 9 |s = 832–864 |doi = 10.1037/a0039906 |url = https://www.apa.org/practice/guidelines/transgender.pdf |język = en}}</ref>.
Rozbieżności w definicjach orientacji seksualnej są przyczyną zamieszania pojęciowego<ref>{{Cytuj pismo | nazwisko = Shively | imię = MG. | nazwisko2 = Jones | imię2 = C. | nazwisko3 = De Cecco | imię3 = JP. | tytuł = Research on sexual orientation: definitions and methods | czasopismo = Journal of Homosexuality | wolumin = 9 | numer = 2-3 | strony = 127-36 | rok = 1983-1984 | pmid = 6376622}}</ref>. Różnice w definiowaniu i pomiarze sięgają [[Lata 60. XIX wieku|lat 60. XIX wieku]], kiedy naukowcy po raz pierwszy szerzej zainteresowali się orientacjami seksualnymi<ref>{{Cytuj pismo | nazwisko = Sell | imię = RL. | tytuł = Defining and measuring sexual orientation: a review | czasopismo = [[Archives of Sexual Behavior]] | wolumin = 26 | numer = 6 | strony = 643-58 | miesiąc = grudzień | rok = 1997 | pmid = 9415799}}</ref>.


== Definicje ==
Wyróżnia się 3{{fakt}} orientacje seksualne:
Rozbieżności w definicjach orientacji seksualnej są przyczyną zamieszania pojęciowego<ref>{{Cytuj pismo | nazwisko = Shively | imię = MG. | nazwisko2 = Jones | imię2 = C. | nazwisko3 = De Cecco | imię3 = JP. | tytuł = Research on sexual orientation: definitions and methods | czasopismo = Journal of Homosexuality | wolumin = 9 | numer = 2-3 | strony = 127-36 | rok = 1983-1984 | pmid = 6376622}}</ref>. Różnice w definiowaniu i pomiarze sięgają [[Lata 60. XIX wieku|lat 60. XIX wieku]], kiedy naukowcy po raz pierwszy szerzej zainteresowali się orientacjami seksualnymi<ref>{{Cytuj pismo | nazwisko = Sell | imię = RL. | tytuł = Defining and measuring sexual orientation: a review | czasopismo = [[Archives of Sexual Behavior]] | wolumin = 26 | numer = 6 | strony = 643-58 | miesiąc = grudzień | rok = 1997 | pmid = 9415799}}</ref>. Według [[Amerykańskie Towarzystwo Psychologiczne|Amerykańskiego Towarzystwa Psychologicznego]], "orientacja seksualna jest trwałym wzorem emocjonalnych, romantycznych i/lub [[Libido|seksualnych atrakcji]] skierowanych do mężczyzn, kobiet lub obu płci. Orientacja seksualna odnosi się również do tożsamości osoby opierającej się na tych atrakcjach, na powiązanych zachowaniach i na przynależności do społeczności innych osób, które podzielają te atrakcje. Badania przeprowadzone w ciągu kilku dziesięcioleci wykazały, że orientacja seksualna rozciąga się wzdłuż kontinuum, od wyłącznego pociągu do innej płci do wyłącznego pociągu do tej samej płci. Zazwyczaj jednak orientacja seksualna jest omawiana w trzech kategoriach: [[Heteroseksualizm|heteroseksualna]], [[Homoseksualizm|homoseksualna]] i [[Biseksualizm|biseksualna]]"<ref name="APA2008" />. [[Aseksualizm|Aseksualność]] (brak seksualnego pociągu do innych) jest czasami określana jako czwarta kategoria lub jako brak orientacji seksualnej<ref>{{Cytuj |autor = Marshall Cavendish Corporation. |tytuł = Sex and society. |data = 2010 |data dostępu = 2019-06-19 |isbn = 9780761479055 |miejsce = New York |wydawca = Marshall Cavendish |oclc = 312443631 |url = https://www.worldcat.org/oclc/312443631}}</ref><ref>{{cytuj pismo|nazwisko=Melby|imię=Todd|tytuł=Asexuality gets more attention, but is it a sexual orientation?|czasopismo=Contemporary Sexuality|wolumin=39|numer=11|strony=1, 4–5|rok=2005|miesiąc=listopad}}</ref><ref>{{Cytuj |autor = Lori A. Brotto, Morag Yule |tytuł = Asexuality: Sexual Orientation, Paraphilia, Sexual Dysfunction, or None of the Above? |czasopismo = Archives of Sexual Behavior |data = 2017-4 |data dostępu = 2019-06-19 |issn = 0004-0002 |wolumin = 46 |numer = 3 |s = 619–627 |doi = 10.1007/s10508-016-0802-7 |url = http://link.springer.com/10.1007/s10508-016-0802-7 |język = en}}</ref><ref>{{Cytuj |autor = Anthony F. Bogaert |tytuł = Asexuality: Prevalence and associated factors in a national probability sample |czasopismo = The Journal of Sex Research |data = 2004-08-01 |data dostępu = 2019-06-19 |issn = 0022-4499 |wolumin = 41 |numer = 3 |s = 279–287 |doi = 10.1080/00224490409552235 |pmid = 15497056 |url = https://doi.org/10.1080/00224490409552235}}</ref>. Niektórzy mogą jednak używać innych etykiet, takich jak [[panseksualizm]] lub [[poliseksualizm]]<ref>{{Cytuj |autor = Firestein, Beth A. |tytuł = Becoming visible : counseling bisexuals across the lifespan |data = 2007 |data dostępu = 2019-06-19 |isbn = 9780231137249 |miejsce = New York |wydawca = Columbia University Press |oclc = 76937265 |url = https://www.worldcat.org/oclc/76937265}}</ref>, lub nie używać ich wcale<ref name="APA2008" /><ref>{{Cytuj |autor = |tytuł = What is Sexual Orientation? - Definition and Meaning |data = |data dostępu = 2019-06-19 |opublikowany = www.plannedparenthood.org |url = https://www.plannedparenthood.org/learn/sexual-orientation-gender/sexual-orientation |język = en}}</ref>.
# [[heteroseksualizm]] – pociąg do osób przeciwnej płci.
# [[homoseksualizm]] – pociąg do osób tej samej płci.
# [[biseksualizm]] – pociąg do osób obu płci<ref name=APA2008/>.


Orientacja seksualna może być też zdefiniowana jako jako element tożsamości, który obejmuje seksualne i emocjonalne przyciąganie danej osoby do innej osoby oraz zachowanie i/lub przynależność społeczną, które mogą wynikać z tego przyciągania. Poszczególne osoby mogą identyfikować się między innymi jako [[Lesbijka|lesbijki]], [[Gej|geje]], osoby heteroseksualne, biseksualne, [[queer]], panseksualne lub aseksualne<ref>{{Cytuj |autor = American Psychological Association |tytuł = Guidelines for psychological practice with transgender and gender nonconforming people. |czasopismo = American Psychologist |data = 2015-12 |data dostępu = 2019-06-19 |issn = 1935-990X |wolumin = 70 |numer = 9 |s = 832–864 |doi = 10.1037/a0039906 |url = http://doi.apa.org/getdoi.cfm?doi=10.1037/a0039906 |język = en}}</ref>.


Termin " preferencja seksualna" w dużej mierze pokrywa się z orientacją seksualną, ale generalnie odróżnia się od niej w przypadku badań psychologicznych<ref name=":1">{{Cytuj |tytuł = Avoiding heterosexual bias in language. Committee on Lesbian and Gay Concerns |czasopismo = The American Psychologist |data = 1991-9 |data dostępu = 2019-06-19 |issn = 0003-066X |wolumin = 46 |numer = 9 |s = 973–974 |pmid = 1958016 |url = https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/1958016}}</ref>. Osoba, która identyfikuje się jako biseksualna, na przykład, może preferować jedną płeć ponad drugą<ref>{{Cytuj |autor = Margaret Rosario, Eric W. Schrimshaw, Joyce Hunter, Lisa Braun |tytuł = Sexual identity development among lesbian, gay, and bisexual youths: Consistency and change over time |czasopismo = Journal of Sex Research |data = 2006-2 |data dostępu = 2019-06-19 |issn = 0022-4499 |wolumin = 43 |numer = 1 |s = 46–58 |doi = 10.1080/00224490609552298 |pmid = 16817067 |pmc = PMC3215279 |url = http://www.tandfonline.com/doi/abs/10.1080/00224490609552298 |język = en}}</ref>. Termin "preferencje seksualne" może również sugerować pewien stopień dobrowolnego wyboru<ref name=":1" /><ref>{{Cytuj |autor = Friedman, Lawrence M. (Lawrence Meir), 1930- |tytuł = The republic of choice : law, authority, and culture |data dostępu = 2019-06-19 |isbn = 0674762606 |miejsce = Cambridge, Massachusetts |oclc = 19778746 |url = https://www.worldcat.org/oclc/19778746}}</ref><ref>{{Cytuj |autor = Heuer, Gottfried, 1944- |tytuł = Sexual revolutions : psychoanalysis, history and the father |data = 2011 |data dostępu = 2019-06-19 |isbn = 9780415570435 |miejsce = New York, NY |wydawca = Routledge |oclc = 614989213 |url = https://www.worldcat.org/oclc/614989213}}</ref>, podczas gdy konsensus naukowy jest taki, że orientacja seksualna nie stanowi wyboru<ref>{{Cytuj |autor = B. L. Frankowski, and Committee on Adolescence |tytuł = Sexual Orientation and Adolescents |czasopismo = PEDIATRICS |data = 2004-06-01 |data dostępu = 2019-06-19 |issn = 0031-4005 |wolumin = 113 |numer = 6 |s = 1827–1832 |doi = 10.1542/peds.113.6.1827 |url = http://pediatrics.aappublications.org/cgi/doi/10.1542/peds.113.6.1827 |język = en}}</ref><ref>{{Cytuj |autor = Kersey-Matusiak, Gloria. |tytuł = Delivering culturally competent nursing care |data = 2013 |data dostępu = 2019-06-19 |isbn = 9780826193827 |miejsce = New York |wydawca = Springer Pub. Co |s = 169 |oclc = 823727701 |url = https://www.worldcat.org/oclc/823727701 |cytat = Most health and mental health organizations do not view sexual orientation as a 'choice.'}}</ref><ref>{{Cytuj |autor = Mary Ann Lamanna, Agnes Riedmann, Susan D. Stewart |tytuł = Marriages, Families, and Relationships: Making Choices in a Diverse Society |data = 2014-01-17 |data dostępu = 2019-06-19 |isbn = 9781305176898 |wydawca = Cengage Learning |url = https://books.google.pl/books?id=fofaAgAAQBAJ&pg=PA82&redir_esc=y#v=onepage&q&f=false |cytat = The reason some individuals develop a gay sexual identity has not been definitively established – nor do we yet understand the development of heterosexuality. The American Psychological Association (APA) takes the position that a variety of factors impact a person's sexuality. The most recent literature from the APA says that sexual orientation is not a choice that can be changed at will, and that sexual orientation is most likely the result of a complex interaction of environmental, cognitive and biological factors...is shaped at an early age...[and evidence suggests] biological, including genetic or inborn hormonal factors, play a significant role in a person's sexuality (American Psychological Association 2010). |język = en}}</ref>.
Możliwy jest również brak orientacji seksualnej – [[aseksualizm]]. Według badań przeprowadzonych na populacji Wielkiej Brytanii aseksualizm jest deklarowany przez około 1% społeczeństwa<ref name="Brotto-2010">{{Cytuj pismo | nazwisko = Brotto | imię = LA. | nazwisko2 = Knudson | imię2 = G. | nazwisko3 = Inskip | imię3 = J. | nazwisko4 = Rhodes | imię4 = K. | nazwisko5 = Erskine | imię5 = Y. | tytuł = Asexuality: a mixed-methods approach | czasopismo = Arch Sex Behav | wolumin = 39 | numer = 3 | strony = 599-618 | miesiąc = Jun | rok = 2010 | doi = 10.1007/s10508-008-9434-x | pmid = 19082703}}</ref>.

Tożsamość seksualna i zachowania seksualne są ściśle związane z orientacją seksualną, jednak odróżniają się od siebie, gdzie tożsamość seksualna odnosi się do własnej koncepcji jednostki, a zachowania odwołują się do faktycznych czynności seksualnych wykonywanych przez jednostkę oraz orientacja odnosi się do "fantazji, więzi i tęsknot"<ref>{{Cytuj |autor = Laura Reiter |tytuł = Sexual orientation, sexual identity, and the question of choice |czasopismo = Clinical Social Work Journal |data = 1989-6 |data dostępu = 2019-06-19 |issn = 0091-1674 |wolumin = 17 |numer = 2 |s = 138–150 |doi = 10.1007/BF00756141 |url = http://link.springer.com/10.1007/BF00756141 |język = en}}</ref>. Podczas gdy naukowcy ogólnie uważają, że orientacja seksualna jest zazwyczaj stabilna ( nie powinna ulegać zmianie)<ref>{{Cytuj |autor = |tytuł = Royal College of Psychiatrists' statement on sexual orientation |data = 2014 |url = https://www.rcpsych.ac.uk/pdf/PS02_2014.pdf |cytat = There is no sound scientific evidence that sexual orientation can be changed.}}</ref><ref>{{Cytuj |autor = Schwartz, Seth J., 1971-, Luyckx, Koen., Vignoles, Vivian L. |tytuł = Handbook of identity theory and research |data = 2011 |data dostępu = 2019-06-19 |isbn = 9781441979889 |miejsce = New York |wydawca = Springer |s = 652 |oclc = 745001280 |url = https://books.google.pl/books?id=LkREWoAUrAUC&pg=PA652&redir_esc=y#v=onepage&q&f=false |cytat = Modern scholarship examining the stability of sexual orientation also seems to support our conceptualizations of sexual orientation, sexual orientation identity, and sexual identity (e.g., Diamond, 2003a; Horowitz & Necomb, 2001; Rosario, Schrimshaw, Hunter, & Braun, 2006, see Savin-Williams, Chapter 28, this volume). Specifically, some dimensions of sexual identity, such as relationships, emotions, behaviors, values, group affiliation, and norms, appear to be relatively fluid; by contrast, sexual orientation [i.e., an individual's patterns of sexual, romantic, and affectional arousal and desire for other persons based on those persons' gender and sex characteristics (APA Task Force on Appropriate Therapeutic Responses to Sexual orientation, 2009)] has been suggested to be stable for a majority of people across the lifespan (Bell, Weinberg, & Hammersmith, 1981; Ellis & Ames, 1987; Haldeman, 1991; Money, 1987).}}</ref><ref>{{Cytuj |autor = Mitterer, John O. |tytuł = Introduction to psychology : gateways to mind and behavior |data = 2013 |data dostępu = 2019-06-19 |isbn = 9781111833633 |wydanie = 13th ed |miejsce = Belmont, CA |wydawca = Wadsworth Cengage Learning |s = 372 |oclc = 741539300 |url = https://www.worldcat.org/oclc/741539300 |cytat = Sexual orientation is a deep part of personal identity and is usually quite stable. Starting with their earliest erotic feelings, most people remember being attracted to either the opposite sex or the same sex. [...] The fact that sexual orientation is usually quite stable doesn't rule out the possibility that for some people sexual behavior may change during the course of a lifetime}}</ref>, tożsamość seksualna może się zmieniać w ciągu całego życia jednostki oraz może, ale nie musi, zgadzać się z płcią biologiczną, zachowaniami seksualnymi lub rzeczywistą orientacją seksualną<ref>{{Cytuj |autor = Sinclair, Karen. |tytuł = About whoever : the social imprint on identity and orientation. |data = 2013 |data dostępu = 2019-06-19 |isbn = 9780981450520 |miejsce = South Orange, NJ |wydawca = Karen Sinclair |oclc = 846751545 |url = https://www.worldcat.org/oclc/846751545}}</ref><ref>{{Cytuj |autor = Margaret Rosario, Eric W. Schrimshaw, Joyce Hunter, Lisa Braun |tytuł = Sexual identity development among lesbian, gay, and bisexual youths: Consistency and change over time |czasopismo = Journal of Sex Research |data = 2006-2 |data dostępu = 2019-06-19 |issn = 0022-4499 |wolumin = 43 |numer = 1 |s = 46–58 |doi = 10.1080/00224490609552298 |pmid = 16817067 |pmc = PMC3215279 |url = http://www.tandfonline.com/doi/abs/10.1080/00224490609552298 |język = en}}</ref><ref>{{Cytuj |autor = Michael W. Ross, E. James Essien, Mark L. Williams, Maria Eugenia Fernández-Esquer |tytuł = Concordance Between Sexual Behavior and Sexual Identity in Street Outreach Samples of Four Racial/Ethnic Groups: |czasopismo = Sexually Transmitted Diseases |data = 2003-2 |data dostępu = 2019-06-19 |issn = 0148-5717 |wolumin = 30 |numer = 2 |s = 110–113 |doi = 10.1097/00007435-200302000-00003 |url = http://content.wkhealth.com/linkback/openurl?sid=WKPTLP:landingpage&an=00007435-200302000-00003 |język = en}}</ref>.

== Kwestia wyboru ==
Badanie z 1996 na próbie 72 osób homoseksualnych wykazało, że 15% gejów i 10% lesbijek odpowiedziało, że nie miało żadnego wyboru, co do ich orientacji seksualnej, 67% gejów i 59% lesbijek odpowiedziało, że miało częściowy wybór, co do ich orientacji seksualnej, a 18% gejów i 31% lesbijek odpowiedziało, że miało pełny wybór, co do ich orientacji seksualnej<ref>{{cytuj książkę|autor=Whisman V|tytuł=Queer By Choice: Lesbians, Gay Men, and The Politics of Identity|wydawca=Routledge|miejsce=New York|rok=1996|strony=129|isbn=978-0-415-91015-6}}</ref>.

W 1997 roku na łamach czasopisma „Psychology of Women Quarterly” zostało opublikowane badanie 90 kobiet, z którego wynika, że 58% kobiet w związkach lesbijskich i 1/3 kobiet w związkach heteroseksualnych wybrała sobie orientację seksualną<ref>{{cytuj pismo|autor=Rosenbluth S|tytuł=Is Sexual Orientation a Matter of Choice?|czasopismo=Psychology of Women Quarterly|wolumin=21|wydanie=4|strony=595–610|rok=1997|doi=10.1111/j.1471-6402.1997.tb00133.x}}</ref>.

Z badań z lat: 1998, 2009 i 2010, w których łącznie wzięło udział 3068 osób nieheteroseksualnych wynika, że 12–20% gejów, 30–38% lesbijek, 33–62% biseksualnych mężczyzn i 55–75% biseksualnych kobiet odpowiedziało, że w różnym stopniu miało wybór swojej orientacji seksualnej<ref>{{cytuj pismo|autor=Herek GM, Cogan JC, Gillis JR, Glunt EK|tytuł=Correlates of Internalized Homophobia in a Community Sample of Lesbians and Gay Men|url=http://www.lgbpsychology.net/html/JGLMA_1998_pre.pdf|czasopismo=Journal of the Gay and Lesbian Medical Association|wolumin=2|wydanie=1|strony=17–25|rok=1998|data dostępu=2015-12-08}}</ref><ref>{{cytuj pismo|autor=Herek GM, Gillis JR, Cogan JC|tytuł=Internalized Stigma Among Sexual Minority Adults: Insights From a Social Psychological Perspective|url=http://blogs.law.columbia.edu/genderandsexualitylawblog/files/2012/04/Internalized-Stigma-Among-Sexual-Minority-Adults-Insights-From-a-Social-Psychological-Perspective.pdf|czasopismo=Journal of Counseling Psychology|wolumin=56|wydanie=1|strony=32–43|rok=2009|doi=10.1037/a0014672|data dostępu=2015-12-08}}</ref><ref>{{cytuj pismo|autor=Herek GM, Norton AT, Allen TJ, Sims CL|tytuł=Demographic, Psychological, and Social Characteristics of Self-Identified Lesbian, Gay, and Bisexual Adults in a US Probability Sample|czasopismo=Sexuality Research and Social Policy|wolumin=7|wydanie=3|strony=176–200|rok=2010|doi=10.1007/s13178-010-0017-y|pmid=20835383|pmc=2927737}}</ref>.

== Płynność ==
W 2012 roku na łamach „[[Archives of Sexual Behavior]]” zostało opublikowane badanie dotyczące trwałości i zmiany identyfikacji orientacji seksualnej na przestrzeni 10 lat. W próbie 2560 osób kobiety stanowiły 54%, średnia wieku badanych wynosiła około 47 lat, 97,42% badanych zadeklarowało początkowo orientację heteroseksualną, 1,25% homoseksualną i 1,33% biseksualną. Po 10 latach 2,15% z 2560 uczestników badania odpowiedziało, że zmieniło orientację seksualną. Zmiana nastąpiła u:

* 1,36% heteroseksualnych kobiet,
* 63,63% homoseksualnych kobiet,
* 64,71% biseksualnych kobiet,
* 0,78% heteroseksualnych mężczyzn,
* 9,52% homoseksualnych mężczyzn,
* 47,06% biseksualnych mężczyzn<ref name="Mock">{{cytuj pismo|autor=Mock SE, Eibach RP|tytuł=Stability and Change in Sexual Orientation Identity Over a 10-Year Period in Adulthood|czasopismo=[[Archives of Sexual Behavior]]|wolumin=41|wydanie=3|strony=641–8|rok=2012|doi=10.1007/s10508-011-9761-1|pmid=21584828}}</ref>.


== Demografia ==
== Demografia ==
Linia 74: Linia 92:


=== Wielka Brytania ===
=== Wielka Brytania ===
'''2008'''
; 2009–2010

Według badań przeprowadzonych na populacji Wielkiej Brytanii aseksualizm jest deklarowany przez około 1% społeczeństwa<ref name="Brotto-2010">{{Cytuj pismo|nazwisko=Brotto|imię=LA.|tytuł=Asexuality: a mixed-methods approach|czasopismo=Arch Sex Behav|wolumin=39|numer=3|strony=599-618|rok=2010|miesiąc=Jun|imię2=G.|imię3=J.|imię4=K.|imię5=Y.|nazwisko2=Knudson|nazwisko3=Inskip|nazwisko4=Rhodes|nazwisko5=Erskine|doi=10.1007/s10508-008-9434-x|pmid=19082703}}</ref>.

;2009–2010

''Integrated Household Survey'' na próbie ponad 200 tysięcy [[Wielka Brytania|Brytyjczyków]] w wieku powyżej 16 lat, którym zadano pytanie o orientację seksualną pokazało, że 94,2% miało orientację heteroseksualną (94% mężczyzn i 94,5% kobiet), 0,9% homoseksualną (1,3% mężczyzn i 0,6% kobiet), a 0,5% biseksualną (0,3% mężczyzn i 0,6% kobiet)<ref name=IHS>{{cytuj stronę | url = http://www.ons.gov.uk/ons/dcp171778_227150.pdf | tytuł = Integrated Household Survey April 2010 to March 2011 : Experimental Statistics | opublikowany = Office for National Statistics | data = 2011–09–28 | data dostępu = 2012–05–23}}</ref>.
''Integrated Household Survey'' na próbie ponad 200 tysięcy [[Wielka Brytania|Brytyjczyków]] w wieku powyżej 16 lat, którym zadano pytanie o orientację seksualną pokazało, że 94,2% miało orientację heteroseksualną (94% mężczyzn i 94,5% kobiet), 0,9% homoseksualną (1,3% mężczyzn i 0,6% kobiet), a 0,5% biseksualną (0,3% mężczyzn i 0,6% kobiet)<ref name=IHS>{{cytuj stronę | url = http://www.ons.gov.uk/ons/dcp171778_227150.pdf | tytuł = Integrated Household Survey April 2010 to March 2011 : Experimental Statistics | opublikowany = Office for National Statistics | data = 2011–09–28 | data dostępu = 2012–05–23}}</ref>.


Linia 85: Linia 108:


== Przyczyny rozwoju ==
== Przyczyny rozwoju ==

Stanowisko [[Światowe Towarzystwo Psychiatryczne|Światowego Towarzystwa Psychiatrycznego]]<ref name = WPA2016>{{cytuj pismo | autor = Bhugra D, Eckstrand K, Levounis P, Kar A, Javate KR | tytuł = WPA Position Statement on Gender Identity and Same-Sex Orientation, Attraction and Behaviours | czasopismo = [[World Psychiatry]] | wolumin = 15 | wydanie = 3 | strony = 299–300 | rok = 2016 | url = http://www.wpanet.org/uploads/WPA_Position_statement_on_same_sex_FINAL-21March2016.pdf | pmid = 27717266 | pmc = 5032493 | doi = 10.1002/wps.20340 | data dostępu = 2016-04-21}}</ref>:

Stanowisko [[Światowe Towarzystwo Psychiatryczne|Światowego Towarzystwa Psychiatrycznego]]<ref name="WPA2016">{{cytuj pismo | autor = Bhugra D, Eckstrand K, Levounis P, Kar A, Javate KR | tytuł = WPA Position Statement on Gender Identity and Same-Sex Orientation, Attraction and Behaviours | czasopismo = [[World Psychiatry]] | wolumin = 15 | wydanie = 3 | strony = 299–300 | rok = 2016 | url = http://www.wpanet.org/uploads/WPA_Position_statement_on_same_sex_FINAL-21March2016.pdf | pmid = 27717266 | pmc = 5032493 | doi = 10.1002/wps.20340 | data dostępu = 2016-04-21}}</ref>:
{{CytatD|width=75%|Orientacja seksualna jest wrodzona i determinowana przez czynniki biologiczne, psychologiczne, rozwojowe i społeczne.}}
{{CytatD|width=75%|Orientacja seksualna jest wrodzona i determinowana przez czynniki biologiczne, psychologiczne, rozwojowe i społeczne.}}


Linia 136: Linia 161:


Stanowisko [[Polskie Towarzystwo Seksuologiczne|Polskiego Towarzystwa Seksuologicznego]]<ref>{{cytuj stronę | url = http://pts-seksuologia.pl/sites/strona/59/stanowiskopts-na-temat-zdrowia-osob-o-orientacji-homoseksualnej | tytuł = Stanowisko Polskiego Towarzystwa Seksuologicznego na temat zdrowia osób o orientacji homoseksualnej | autor = Polskie Towarzystwo Seksuologiczne | rok = 2016 | data dostępu = 2016-12-15}}</ref> i [[Polskie Towarzystwo Psychologiczne|Polskiego Towarzystwa Psychologicznego]]<ref>{{cytuj stronę | url = http://web.archive.org/web/20180409095509/http://www.ptp.org.pl/modules.php?name=News&file=article&sid=659 | tytuł = Stanowisko Polskiego Towarzystwa Psychologicznego na temat zdrowia osób o orientacji homoseksualnej | autor = Polskie Towarzystwo Psychologiczne | rok = 2016 | data dostępu = 2016-12-15}}</ref>:{{CytatD|width=75%|Kształtowanie się orientacji seksualnej jest procesem złożonym, pozostającym pod wpływem wielu czynników, wśród których znaczącą rolę odgrywają uwarunkowania biologiczne. Orientacja seksualna nie podlega możliwości dowolnego kształtowania zgodnie z kulturowo-społecznymi oczekiwaniami, nie jest kwestią wyboru lub mody.}}
Stanowisko [[Polskie Towarzystwo Seksuologiczne|Polskiego Towarzystwa Seksuologicznego]]<ref>{{cytuj stronę | url = http://pts-seksuologia.pl/sites/strona/59/stanowiskopts-na-temat-zdrowia-osob-o-orientacji-homoseksualnej | tytuł = Stanowisko Polskiego Towarzystwa Seksuologicznego na temat zdrowia osób o orientacji homoseksualnej | autor = Polskie Towarzystwo Seksuologiczne | rok = 2016 | data dostępu = 2016-12-15}}</ref> i [[Polskie Towarzystwo Psychologiczne|Polskiego Towarzystwa Psychologicznego]]<ref>{{cytuj stronę | url = http://web.archive.org/web/20180409095509/http://www.ptp.org.pl/modules.php?name=News&file=article&sid=659 | tytuł = Stanowisko Polskiego Towarzystwa Psychologicznego na temat zdrowia osób o orientacji homoseksualnej | autor = Polskie Towarzystwo Psychologiczne | rok = 2016 | data dostępu = 2016-12-15}}</ref>:{{CytatD|width=75%|Kształtowanie się orientacji seksualnej jest procesem złożonym, pozostającym pod wpływem wielu czynników, wśród których znaczącą rolę odgrywają uwarunkowania biologiczne. Orientacja seksualna nie podlega możliwości dowolnego kształtowania zgodnie z kulturowo-społecznymi oczekiwaniami, nie jest kwestią wyboru lub mody.}}

== Kwestia wyboru ==
Badanie z 1996 na próbie 72 osób homoseksualnych wykazało, że 15% gejów i 10% lesbijek odpowiedziało, że nie miało żadnego wyboru, co do ich orientacji seksualnej, 67% gejów i 59% lesbijek odpowiedziało, że miało częściowy wybór, co do ich orientacji seksualnej, a 18% gejów i 31% lesbijek odpowiedziało, że miało pełny wybór, co do ich orientacji seksualnej<ref>{{cytuj książkę | autor = Whisman V | tytuł = Queer By Choice: Lesbians, Gay Men, and The Politics of Identity | wydawca = Routledge | miejsce = New York | rok = 1996 | strony = 129 | isbn = 978-0-415-91015-6}}</ref>.

W 1997 roku na łamach czasopisma „Psychology of Women Quarterly” zostało opublikowane badanie 90 kobiet, z którego wynika, że 58% kobiet w związkach lesbijskich i 1/3 kobiet w związkach heteroseksualnych wybrała sobie orientację seksualną<ref>{{cytuj pismo | autor = Rosenbluth S | tytuł = Is Sexual Orientation a Matter of Choice? | czasopismo = Psychology of Women Quarterly | wolumin = 21 | wydanie = 4 | strony = 595–610 | rok = 1997 | doi = 10.1111/j.1471-6402.1997.tb00133.x}}</ref>.

Z badań z lat: 1998, 2009 i 2010, w których łącznie wzięło udział 3068 osób nieheteroseksualnych wynika, że 12–20% gejów, 30–38% lesbijek, 33–62% biseksualnych mężczyzn i 55–75% biseksualnych kobiet odpowiedziało, że w różnym stopniu miało wybór swojej orientacji seksualnej<ref>{{cytuj pismo | autor = Herek GM, Cogan JC, Gillis JR, Glunt EK | tytuł = Correlates of Internalized Homophobia in a Community Sample of Lesbians and Gay Men | czasopismo = Journal of the Gay and Lesbian Medical Association | wolumin = 2 | wydanie = 1 | strony = 17–25 | rok = 1998 | url = http://www.lgbpsychology.net/html/JGLMA_1998_pre.pdf | data dostępu = 2015-12-08}}</ref><ref>{{cytuj pismo | autor = Herek GM, Gillis JR, Cogan JC | tytuł = Internalized Stigma Among Sexual Minority Adults: Insights From a Social Psychological Perspective | czasopismo = Journal of Counseling Psychology | wolumin = 56 | wydanie = 1 | strony = 32–43 | rok = 2009 | url = http://blogs.law.columbia.edu/genderandsexualitylawblog/files/2012/04/Internalized-Stigma-Among-Sexual-Minority-Adults-Insights-From-a-Social-Psychological-Perspective.pdf | doi = 10.1037/a0014672 | data dostępu = 2015-12-08}}</ref><ref>{{cytuj pismo | autor = Herek GM, Norton AT, Allen TJ, Sims CL | tytuł = Demographic, Psychological, and Social Characteristics of Self-Identified Lesbian, Gay, and Bisexual Adults in a US Probability Sample | czasopismo = Sexuality Research and Social Policy | wolumin = 7 | wydanie = 3 | strony = 176–200 | rok = 2010 | pmid = 20835383 | doi = 10.1007/s13178-010-0017-y | pmc = 2927737}}</ref>.

== Płynność ==
W 2012 roku na łamach „[[Archives of Sexual Behavior]]” zostało opublikowane badanie dotyczące trwałości i zmiany identyfikacji orientacji seksualnej na przestrzeni 10 lat. W próbie 2560 osób kobiety stanowiły 54%, średnia wieku badanych wynosiła około 47 lat, 97,42% badanych zadeklarowało początkowo orientację heteroseksualną, 1,25% homoseksualną i 1,33% biseksualną. Po 10 latach 2,15% z 2560 uczestników badania odpowiedziało, że zmieniło orientację seksualną. Zmiana nastąpiła u:
* 1,36% heteroseksualnych kobiet,
* 63,63% homoseksualnych kobiet,
* 64,71% biseksualnych kobiet,
* 0,78% heteroseksualnych mężczyzn,
* 9,52% homoseksualnych mężczyzn,
* 47,06% biseksualnych mężczyzn<ref name=Mock>{{cytuj pismo | autor = Mock SE, Eibach RP | tytuł = Stability and Change in Sexual Orientation Identity Over a 10-Year Period in Adulthood | czasopismo = [[Archives of Sexual Behavior]] | wolumin = 41 | wydanie = 3 | strony = 641–8 | rok = 2012 | pmid = 21584828 | doi = 10.1007/s10508-011-9761-1}}</ref>.


== Trwałość związków ==
== Trwałość związków ==

Wersja z 01:32, 20 cze 2019

Orientacja seksualna – trwały emocjonalny, romantyczny i seksualny pociąg do osób określonej płci. Orientacja seksualna rozciąga się na kontinuum, od wyłącznie heteroseksualnej do wyłącznie homoseksualnej[1]. Orientacja seksualna jednostki może rozwijać się poprzez różnorodne fazy świadomości, eksploracji i rozwoju tożsamości poprzez okres dojrzewania i w dorosłość[2].

Definicje

Rozbieżności w definicjach orientacji seksualnej są przyczyną zamieszania pojęciowego[3]. Różnice w definiowaniu i pomiarze sięgają lat 60. XIX wieku, kiedy naukowcy po raz pierwszy szerzej zainteresowali się orientacjami seksualnymi[4]. Według Amerykańskiego Towarzystwa Psychologicznego, "orientacja seksualna jest trwałym wzorem emocjonalnych, romantycznych i/lub seksualnych atrakcji skierowanych do mężczyzn, kobiet lub obu płci. Orientacja seksualna odnosi się również do tożsamości osoby opierającej się na tych atrakcjach, na powiązanych zachowaniach i na przynależności do społeczności innych osób, które podzielają te atrakcje. Badania przeprowadzone w ciągu kilku dziesięcioleci wykazały, że orientacja seksualna rozciąga się wzdłuż kontinuum, od wyłącznego pociągu do innej płci do wyłącznego pociągu do tej samej płci. Zazwyczaj jednak orientacja seksualna jest omawiana w trzech kategoriach: heteroseksualna, homoseksualna i biseksualna"[1]. Aseksualność (brak seksualnego pociągu do innych) jest czasami określana jako czwarta kategoria lub jako brak orientacji seksualnej[5][6][7][8]. Niektórzy mogą jednak używać innych etykiet, takich jak panseksualizm lub poliseksualizm[9], lub nie używać ich wcale[1][10].

Orientacja seksualna może być też zdefiniowana jako jako element tożsamości, który obejmuje seksualne i emocjonalne przyciąganie danej osoby do innej osoby oraz zachowanie i/lub przynależność społeczną, które mogą wynikać z tego przyciągania. Poszczególne osoby mogą identyfikować się między innymi jako lesbijki, geje, osoby heteroseksualne, biseksualne, queer, panseksualne lub aseksualne[11].

Termin " preferencja seksualna" w dużej mierze pokrywa się z orientacją seksualną, ale generalnie odróżnia się od niej w przypadku badań psychologicznych[12]. Osoba, która identyfikuje się jako biseksualna, na przykład, może preferować jedną płeć ponad drugą[13]. Termin "preferencje seksualne" może również sugerować pewien stopień dobrowolnego wyboru[12][14][15], podczas gdy konsensus naukowy jest taki, że orientacja seksualna nie stanowi wyboru[16][17][18].

Tożsamość seksualna i zachowania seksualne są ściśle związane z orientacją seksualną, jednak odróżniają się od siebie, gdzie tożsamość seksualna odnosi się do własnej koncepcji jednostki, a zachowania odwołują się do faktycznych czynności seksualnych wykonywanych przez jednostkę oraz orientacja odnosi się do "fantazji, więzi i tęsknot"[19]. Podczas gdy naukowcy ogólnie uważają, że orientacja seksualna jest zazwyczaj stabilna ( nie powinna ulegać zmianie)[20][21][22], tożsamość seksualna może się zmieniać w ciągu całego życia jednostki oraz może, ale nie musi, zgadzać się z płcią biologiczną, zachowaniami seksualnymi lub rzeczywistą orientacją seksualną[23][24][25].

Kwestia wyboru

Badanie z 1996 na próbie 72 osób homoseksualnych wykazało, że 15% gejów i 10% lesbijek odpowiedziało, że nie miało żadnego wyboru, co do ich orientacji seksualnej, 67% gejów i 59% lesbijek odpowiedziało, że miało częściowy wybór, co do ich orientacji seksualnej, a 18% gejów i 31% lesbijek odpowiedziało, że miało pełny wybór, co do ich orientacji seksualnej[26].

W 1997 roku na łamach czasopisma „Psychology of Women Quarterly” zostało opublikowane badanie 90 kobiet, z którego wynika, że 58% kobiet w związkach lesbijskich i 1/3 kobiet w związkach heteroseksualnych wybrała sobie orientację seksualną[27].

Z badań z lat: 1998, 2009 i 2010, w których łącznie wzięło udział 3068 osób nieheteroseksualnych wynika, że 12–20% gejów, 30–38% lesbijek, 33–62% biseksualnych mężczyzn i 55–75% biseksualnych kobiet odpowiedziało, że w różnym stopniu miało wybór swojej orientacji seksualnej[28][29][30].

Płynność

W 2012 roku na łamach „Archives of Sexual Behavior” zostało opublikowane badanie dotyczące trwałości i zmiany identyfikacji orientacji seksualnej na przestrzeni 10 lat. W próbie 2560 osób kobiety stanowiły 54%, średnia wieku badanych wynosiła około 47 lat, 97,42% badanych zadeklarowało początkowo orientację heteroseksualną, 1,25% homoseksualną i 1,33% biseksualną. Po 10 latach 2,15% z 2560 uczestników badania odpowiedziało, że zmieniło orientację seksualną. Zmiana nastąpiła u:

  • 1,36% heteroseksualnych kobiet,
  • 63,63% homoseksualnych kobiet,
  • 64,71% biseksualnych kobiet,
  • 0,78% heteroseksualnych mężczyzn,
  • 9,52% homoseksualnych mężczyzn,
  • 47,06% biseksualnych mężczyzn[31].

Demografia

Australia

2001–2002

Australijskie badanie 10 173 mężczyzn i 9134 kobiet w wieku od 16 do 59 lat pokazało, że 97,4% mężczyzn i 97,7% kobiet deklarowało się jako osoby heteroseksualne, 1,6% mężczyzn i 0.8% kobiet jako osoby homoseksualne, 0,9% mężczyzn i 1,4% kobiet jako osoby biseksualne. 91,4% mężczyzn i 84,4% kobiet miało wyłącznie heteroseksualny pociąg i heteroseksualne doświadczenie. Częściowy pociąg do osób tej samej płci i homoseksualne doświadczenie miało 8,6% mężczyzn i 15,1% kobiet[32].

2005–2006

Z Australian Longitudinal Study of Health and Relationships na próbie 8205 osób w wieku powyżej 16 lat wynika, że 98% kobiet i 97,7% mężczyzn miało orientację heteroseksualną, 0.6% kobiet i 1% mężczyzn homoseksualną, a 1,2% kobiet i mężczyzn biseksualną. Pociąg do osób tej samej płci odczuwało 0,2% kobiet i 0,6% mężczyzn, a do obu płci 8,8% kobiet i 3,3% mężczyzn. Doświadczenie homoseksualne miało 7% kobiet i 6% mężczyzn[33].

Kanada

2003

Canadian Community Health Survey na próbie ponad 135 000 Kanadyjczyków wykazało, że wśród osób dorosłych 1% z nich deklarowało orientację homoseksualną (1,3% mężczyzn i 0,7% kobiet), a 0,7% biseksualną (0,6% mężczyzn i 0,9% kobiet)[34].

2005

Z Canadian Community Health Survey wynika, że 1,1% dorosłych miało orientację homoseksualną, a 0,8% biseksualną[35].

Norwegia

2008

Z Survey of Living Conditions na próbie 6465 Norwegów w wieku powyżej 16 lat wynika, że 98,9% mężczyzn i 98,3% kobiet określiło siebie jako osoby heteroseksualne, 0,6% mężczyzn i 0,7% kobiet jako osoby homoseksualne, 0,2% mężczyzn i 0,8% kobiet jako osoby biseksualne, a 0,3% mężczyzn i 0,2% kobiet było niepewnych swojej orientacji seksualnej. 97,8% mężczyzn i 95,9% kobiet czuło pociąg wyłącznie do osób płci przeciwnej, 0,8% kobiet i mężczyzn miało pociąg wyłącznie do osób tej samej płci, 0,7% mężczyzn i 1,4% kobiet odczuwało pociąg do obu płci, a 0,7% mężczyzn i 2% kobiet nie odczuwało żadnego pociągu[36].

Nowa Zelandia

2003–2004

New Zealand Mental Health Survey na próbie 12 992 Nowozelandczyków w wieku powyżej 16 lat wykazało, że 98% osób deklarowało orientację heteroseksualną, 0,8% homoseksualną, 0,6% biseksualną, 0,3% jakąś inną, a 0,1% było niepewnych swojej orientacji seksualnej. 3,2% osób odpowiedziało, że miało tylko doświadczenie seksualne z osobą tej samej płci, a 1,9% miało zarówno doświadczenie homoseksualne, jak i było w związku z osobą tej samej płci[37].

Szwajcaria

1995–1996

Z badania przeprowadzonego na grupie 4283 młodych Szwajcarów w wieku od 16 do 20 lat wynika, że 95% dziewczyn i 96,5% chłopców określiło siebie jako osoby głównie heteroseksualne, 1,4% dziewczyn i 1,7% chłopców jako osoby głównie homoseksualne lub biseksualne, a 3,6% dziewczyn i 2,1% chłopców było niepewnych swojej orientacji seksualnej. 2% dziewczyn i 2,9% chłopców odczuwało pociąg do swojej płci, 0,4% dziewczyn i 0,5% chłopców miało homoseksualne fantazje, 0,3% dziewczyn i 0,5% chłopców miało związek homoseksualny. A 1,5% dziewczyn i 2,5% chłopców miało kontakt seksualny z osobą tej samej płci[38].

USA

1986–1987

Badanie na grupie 34 706 amerykańskich uczniów w wieku od 12 do 18 lat wykazało, że ogólnie 10,7% z nich było niepewnych swojej orientacji seksualnej, 88.2% określiło się jako osoby głównie (najbardziej lub całkowicie) heteroseksualne, 0,7% jako osoby biseksualne, a 0,4% jako osoby głównie homoseksualne. Jeśli wykluczyć uczniów, którzy byli niepewni swojej orientacji seksualnej, to 98,7% nastolatków określiło się jako osoby głównie heteroseksualne, 0,9% jako osoby biseksualne i 0,4% jako osoby głównie homoseksualne. Ogólnie 4,5% nastolatków doświadczyło głównie pociągu do własnej płci, a w przypadku 18-latków – 6,4% z nich. Homoseksualne fantazje miało 2,6% uczniów, 1% z nich wykazało zachowania homoseksualne, a 0,4% miało związek homoseksualny. 25,9% dwunastolatków miało wątpliwości co do swojej orientacji seksualnej, dla 13-latków ta liczba wyniosła 17,4%, dla kolejnych roczników następująco: 14 lat – 12,2%, 15 lat – 7%, 16 lat – 5,4%, 17 lat – 5%, 18 lat – 8,9%. Wyniki badania wskazują na to, że na rozwijanie się identyfikacji seksualnej podczas okresu dojrzewania miały wpływ czynniki demograficzne i doświadczenie seksualne[39].

1990

Badanie 663 dorosłych mężczyzn wykazało, że 3,7% z nich miało orientację homo- lub biseksualną[40].

1992

National Health and Social Life Survey na próbie 3432 dorosłych Amerykanów wykazało, że 96,9% mężczyzn i 98,6% kobiet deklarowało się jako osoby heteroseksualne, 2% mężczyzn i 0,9% kobiet jako osoby homoseksualne, 0,8% mężczyzn i 0,5% kobiet jako osoby biseksualne. Pociąg wyłącznie do osób płci przeciwnej odczuwało 93,8% mężczyzn i 95,6% kobiet, pociąg najczęściej do osób płci przeciwnej czuło 2,6% mężczyzn i 2,7% kobiet, 0,6% mężczyzn i 0,8% kobiet miało pociąg do obu płci. Pociąg najczęściej do osób tej samej płci odczuwało 0,7% mężczyzn i 0,6% kobiet, a pociąg wyłącznie do osób tej samej płci miało 2,4% mężczyzn i 0,3% kobiet. Co najmniej jeden kontakt homoseksualny miało 9% mężczyzn i 4% kobiet[41].

2001–2006

Badanie w stanie Massachusetts pokazało, że 97,1% dorosłych deklarowało się jako osoby heteroseksualne, 1,9% jako osoby homoseksualne i 1% jako osoby biseksualne[42].

2004–2005

National Epidemiologic Survey on Alcohol and Related Conditions na próbie 34 653 dorosłych Amerykanów pokazało, że 98% kobiet i 98,1% mężczyzn deklarowało się jako osoby heteroseksualne, 1,1% mężczyzn i 0,7% kobiet jako osoby homoseksualne, 0,4% mężczyzn i 0,8% kobiet jako osoby biseksualne, a 0,4% mężczyzn i 0,5% kobiet było niepewnych swojej orientacji seksualnej. Około 6% Amerykanów w różnym stopniu odczuwało pociąg do osób ich własnej płci, a 4% miało co najmniej jeden kontakt homoseksualny[43].

2006–2008

National Survey of Family Growth, w którym udział wzięło kilka tysięcy osób w wieku od 18 do 44 lat wykazało, że 93,7% kobiet i 95,7% mężczyzn deklarowało orientację heteroseksualną, 1,1% kobiet i 1,7% mężczyzn homoseksualną, 3,5% kobiet i 1,1% mężczyzn biseksualną, 0,6% kobiet i 0,2% mężczyzn jakąś inną, 1,1% kobiet i 1,3% mężczyzn żadną. 83,3% kobiet i 93,5% mężczyzn miało pociąg wyłącznie do osób płci przeciwnej, 11,9% kobiet i 3,7% mężczyzn czuło pociąg najczęściej do osób płci przeciwnej, 2,8% kobiet i 0,5% mężczyzn odczuwało pociąg w równym stopniu do osób obu płci, 0,6% kobiet i 0,7% mężczyzn czuło pociąg najczęściej do osób tej samej płci, 0,8% kobiet i 1,2% mężczyzn miało pociąg wyłącznie do osób tej samej płci, a 0,7% kobiet i 0,4% mężczyzn było niepewnych swojego pociągu[44].

2008

General Social Survey pokazało, że 1,7% dorosłych miało orientację homoseksualną, a 1,1% biseksualną[35].

2009

Z California Health Interview Survey wynika, że 1,8% dorosłych określiło się jako osoby homoseksualne, a 1,4% jako osoby biseksualne[35].

National Survey of Sexual Health and Behavior wykazało, że 2,5% osób dorosłych deklarowało orientację homoseksualną, a 3,1% biseksualną[35].

2011

Williams Institute oszacował populację homoseksualną na 1,7%, a biseksualną na 1,8%[35].

2017

W ogólnokrajowej ankiecie przeprowadzonej przez ośrodek Kantar TNS na reprezentatywnej grupie młodych Amerykanów (18 - 30 lat) 7% identyfikuje się jako osoby homoseksualne, 4% jako biseksualne a 1% identyfikuje się jeszcze inaczej.[45]

Wielka Brytania

2008

Według badań przeprowadzonych na populacji Wielkiej Brytanii aseksualizm jest deklarowany przez około 1% społeczeństwa[46].

2009–2010

Integrated Household Survey na próbie ponad 200 tysięcy Brytyjczyków w wieku powyżej 16 lat, którym zadano pytanie o orientację seksualną pokazało, że 94,2% miało orientację heteroseksualną (94% mężczyzn i 94,5% kobiet), 0,9% homoseksualną (1,3% mężczyzn i 0,6% kobiet), a 0,5% biseksualną (0,3% mężczyzn i 0,6% kobiet)[47].

2010–2011

Integrated Household Survey na próbie ponad 200 tysięcy Brytyjczyków w wieku powyżej 16 lat, którym zadano pytanie o orientację seksualną pokazało, że 94% miało orientację heteroseksualną (93,6% mężczyzn i 94,3% kobiet), 1% homoseksualną (1,3% mężczyzn i 0,6% kobiet,) a 0,5% biseksualną (0,4% mężczyzn i 0,6% kobiet)[47].

2017

W ogólnokrajowej ankiecie przeprowadzonej przez ośrodek Kantar TNS na reprezentatywnej grupie młodych Brytyjczyków (18 - 30 lat) 7% identyfikuje się jako osoby homoseksualne, 5% jako biseksualne a 2% identyfikuje się jeszcze inaczej.[45]

Przyczyny rozwoju

Stanowisko Światowego Towarzystwa Psychiatrycznego[48]: Szablon:CytatD

Stanowisko Amerykańskiego Towarzystwa Psychologicznego[1]: Szablon:CytatD

Stanowisko Amerykańskiej Akademii Pediatrycznej[49]: Szablon:CytatD

Stanowisko Amerykańskiego Towarzystwa Psychiatrycznego[50]: Szablon:CytatD

Stanowisko Amerykańskiej Akademii Lekarzy Rodzinnych[51]: Szablon:CytatD

Stanowisko Amerykańskiej Akademii Psychiatrii Dzieci i Młodzieży[52]: Szablon:CytatD

Stanowisko Amerykańskiego Kolegium Położników i Ginekologów[53]: Szablon:CytatD

Stanowisko brytyjskiego Królewskiego Kolegium Psychiatrów[54]: Szablon:CytatD

Stanowisko Południowoafrykańskiego Towarzystwa Psychologicznego[55]: Szablon:CytatD

Stanowisko Południowoafrykańskiej Akademii Nauk[56]: Szablon:CytatD

Stanowisko Kolumbijskiego Kolegium Psychologów[57]: Szablon:CytatD

Stanowisko Libańskiego Towarzystwa Psychiatrycznego[58]: Szablon:CytatD

Stanowisko Libańskiego Towarzystwa Medycznego na Rzecz Zdrowia Seksualnego[59]: Szablon:CytatD

Stanowisko Irlandzkiego Towarzystwa Psychologicznego[60] i Irlandzkiego Kolegium Psychiatrycznego[61] : Szablon:CytatD

Stanowisko Polskiego Towarzystwa Seksuologicznego[62] i Polskiego Towarzystwa Psychologicznego[63]:Szablon:CytatD

Trwałość związków

W badaniu przeprowadzonym przez Williams Institute przy UCLA przez okres 12 lat (2002-2014), naukowcy sprawdzali trwałość związków w stanie Vermont na ponad 515 parach. Porównując pary jednopłciowe z różnopłciowymi, wykazali, że na trwałość związku ma wpływ jego długość trwania, wiek i jakość. Najstabilniejsze okazały się związki homoseksualne mężczyzn, następnie związki heteroseksualne, a najmniej stabilne związki homoseksualne kobiet[64]. Esther Rothblum z uniwersytetu w San Diego tłumaczy to tym, że kobiety mają większe oczekiwania co do związku[65].

Zobacz też

Przypisy

  1. a b c d American Psychological Association: Answers to Your Questions: For a Better Understanding of Sexual Orientation and Homosexuality. apa.org, 2008. [dostęp 2019-01-14]. (ang.).
  2. American Psychological Association, Guidelines for psychological practice with transgender and gender nonconforming people., „American Psychologist”, 70 (9), 2015, s. 832–864, DOI10.1037/a0039906, ISSN 1935-990X [dostęp 2019-06-19] (ang.).
  3. MG. Shively, C. Jones, JP. De Cecco. Research on sexual orientation: definitions and methods. „Journal of Homosexuality”. 9 (2-3), s. 127-36, 1983-1984. PMID: 6376622. 
  4. RL. Sell. Defining and measuring sexual orientation: a review. „Archives of Sexual Behavior”. 26 (6), s. 643-58, grudzień 1997. PMID: 9415799. 
  5. Marshall Cavendish Corporation., Sex and society., New York: Marshall Cavendish, 2010, ISBN 978-0-7614-7905-5, OCLC 312443631 [dostęp 2019-06-19].
  6. Todd Melby. Asexuality gets more attention, but is it a sexual orientation?. „Contemporary Sexuality”. 39 (11), s. 1, 4–5, listopad 2005. 
  7. Lori A. Brotto, Morag Yule, Asexuality: Sexual Orientation, Paraphilia, Sexual Dysfunction, or None of the Above?, „Archives of Sexual Behavior”, 46 (3), 2017, s. 619–627, DOI10.1007/s10508-016-0802-7, ISSN 0004-0002 [dostęp 2019-06-19] (ang.).
  8. Anthony F. Bogaert, Asexuality: Prevalence and associated factors in a national probability sample, „The Journal of Sex Research”, 41 (3), 2004, s. 279–287, DOI10.1080/00224490409552235, ISSN 0022-4499, PMID15497056 [dostęp 2019-06-19].
  9. Beth A. Firestein, Becoming visible : counseling bisexuals across the lifespan, New York: Columbia University Press, 2007, ISBN 978-0-231-13724-9, OCLC 76937265 [dostęp 2019-06-19].
  10. What is Sexual Orientation? - Definition and Meaning [online], www.plannedparenthood.org [dostęp 2019-06-19] (ang.).
  11. American Psychological Association, Guidelines for psychological practice with transgender and gender nonconforming people., „American Psychologist”, 70 (9), 2015, s. 832–864, DOI10.1037/a0039906, ISSN 1935-990X [dostęp 2019-06-19] (ang.).
  12. a b Avoiding heterosexual bias in language. Committee on Lesbian and Gay Concerns, „The American Psychologist”, 46 (9), 1991, s. 973–974, ISSN 0003-066X, PMID1958016 [dostęp 2019-06-19].
  13. Margaret Rosario i inni, Sexual identity development among lesbian, gay, and bisexual youths: Consistency and change over time, „Journal of Sex Research”, 43 (1), 2006, s. 46–58, DOI10.1080/00224490609552298, ISSN 0022-4499, PMID16817067, PMCIDPMC3215279 [dostęp 2019-06-19] (ang.).
  14. Friedman, Lawrence M. (Lawrence Meir), 1930-, The republic of choice : law, authority, and culture, Cambridge, Massachusetts, ISBN 0-674-76260-6, OCLC 19778746 [dostęp 2019-06-19].
  15. Heuer, Gottfried, 1944-, Sexual revolutions : psychoanalysis, history and the father, New York, NY: Routledge, 2011, ISBN 978-0-415-57043-5, OCLC 614989213 [dostęp 2019-06-19].
  16. B.L. Frankowski, Committee on Adolescence, Sexual Orientation and Adolescents, „PEDIATRICS”, 113 (6), 2004, s. 1827–1832, DOI10.1542/peds.113.6.1827, ISSN 0031-4005 [dostęp 2019-06-19] (ang.).
  17. Gloria. Kersey-Matusiak, Delivering culturally competent nursing care, New York: Springer Pub. Co, 2013, s. 169, ISBN 978-0-8261-9382-7, OCLC 823727701 [dostęp 2019-06-19], Cytat: Most health and mental health organizations do not view sexual orientation as a 'choice.'.
  18. Mary Ann Lamanna, Agnes Riedmann, Susan D. Stewart, Marriages, Families, and Relationships: Making Choices in a Diverse Society, Cengage Learning, 17 stycznia 2014, ISBN 978-1-305-17689-8 [dostęp 2019-06-19], Cytat: The reason some individuals develop a gay sexual identity has not been definitively established – nor do we yet understand the development of heterosexuality. The American Psychological Association (APA) takes the position that a variety of factors impact a person's sexuality. The most recent literature from the APA says that sexual orientation is not a choice that can be changed at will, and that sexual orientation is most likely the result of a complex interaction of environmental, cognitive and biological factors...is shaped at an early age...[and evidence suggests] biological, including genetic or inborn hormonal factors, play a significant role in a person's sexuality (American Psychological Association 2010). (ang.).
  19. Laura Reiter, Sexual orientation, sexual identity, and the question of choice, „Clinical Social Work Journal”, 17 (2), 1989, s. 138–150, DOI10.1007/BF00756141, ISSN 0091-1674 [dostęp 2019-06-19] (ang.).
  20. Royal College of Psychiatrists' statement on sexual orientation [online], 2014, Cytat: There is no sound scientific evidence that sexual orientation can be changed..
  21. Schwartz i inni, Handbook of identity theory and research, New York: Springer, 2011, s. 652, ISBN 978-1-4419-7988-9, OCLC 745001280 [dostęp 2019-06-19], Cytat: Modern scholarship examining the stability of sexual orientation also seems to support our conceptualizations of sexual orientation, sexual orientation identity, and sexual identity (e.g., Diamond, 2003a; Horowitz & Necomb, 2001; Rosario, Schrimshaw, Hunter, & Braun, 2006, see Savin-Williams, Chapter 28, this volume). Specifically, some dimensions of sexual identity, such as relationships, emotions, behaviors, values, group affiliation, and norms, appear to be relatively fluid; by contrast, sexual orientation [i.e., an individual's patterns of sexual, romantic, and affectional arousal and desire for other persons based on those persons' gender and sex characteristics (APA Task Force on Appropriate Therapeutic Responses to Sexual orientation, 2009)] has been suggested to be stable for a majority of people across the lifespan (Bell, Weinberg, & Hammersmith, 1981; Ellis & Ames, 1987; Haldeman, 1991; Money, 1987)..
  22. John O. Mitterer, Introduction to psychology : gateways to mind and behavior, wyd. 13th ed, Belmont, CA: Wadsworth Cengage Learning, 2013, s. 372, ISBN 978-1-111-83363-3, OCLC 741539300 [dostęp 2019-06-19], Cytat: Sexual orientation is a deep part of personal identity and is usually quite stable. Starting with their earliest erotic feelings, most people remember being attracted to either the opposite sex or the same sex. [...] The fact that sexual orientation is usually quite stable doesn't rule out the possibility that for some people sexual behavior may change during the course of a lifetime.
  23. Karen. Sinclair, About whoever : the social imprint on identity and orientation., South Orange, NJ: Karen Sinclair, 2013, ISBN 978-0-9814505-2-0, OCLC 846751545 [dostęp 2019-06-19].
  24. Margaret Rosario i inni, Sexual identity development among lesbian, gay, and bisexual youths: Consistency and change over time, „Journal of Sex Research”, 43 (1), 2006, s. 46–58, DOI10.1080/00224490609552298, ISSN 0022-4499, PMID16817067, PMCIDPMC3215279 [dostęp 2019-06-19] (ang.).
  25. Michael W. Ross i inni, Concordance Between Sexual Behavior and Sexual Identity in Street Outreach Samples of Four Racial/Ethnic Groups:, „Sexually Transmitted Diseases”, 30 (2), 2003, s. 110–113, DOI10.1097/00007435-200302000-00003, ISSN 0148-5717 [dostęp 2019-06-19] (ang.).
  26. Whisman V: Queer By Choice: Lesbians, Gay Men, and The Politics of Identity. New York: Routledge, 1996, s. 129. ISBN 978-0-415-91015-6.
  27. Rosenbluth S. Is Sexual Orientation a Matter of Choice?. „Psychology of Women Quarterly”. 21 (4), s. 595–610, 1997. DOI: 10.1111/j.1471-6402.1997.tb00133.x. 
  28. Herek GM, Cogan JC, Gillis JR, Glunt EK. Correlates of Internalized Homophobia in a Community Sample of Lesbians and Gay Men. „Journal of the Gay and Lesbian Medical Association”. 2 (1), s. 17–25, 1998. [dostęp 2015-12-08]. 
  29. Herek GM, Gillis JR, Cogan JC. Internalized Stigma Among Sexual Minority Adults: Insights From a Social Psychological Perspective. „Journal of Counseling Psychology”. 56 (1), s. 32–43, 2009. DOI: 10.1037/a0014672. [dostęp 2015-12-08]. 
  30. Herek GM, Norton AT, Allen TJ, Sims CL. Demographic, Psychological, and Social Characteristics of Self-Identified Lesbian, Gay, and Bisexual Adults in a US Probability Sample. „Sexuality Research and Social Policy”. 7 (3), s. 176–200, 2010. DOI: 10.1007/s13178-010-0017-y. PMID: 20835383. PMCID: PMC2927737. 
  31. Mock SE, Eibach RP. Stability and Change in Sexual Orientation Identity Over a 10-Year Period in Adulthood. „Archives of Sexual Behavior”. 41 (3), s. 641–8, 2012. DOI: 10.1007/s10508-011-9761-1. PMID: 21584828. 
  32. Smith et al. Sex in Australia: Sexual identity, sexual attraction and sexual experience among a representative sample of adults. „Australian and New Zealand Journal of Public Health”. 27 (2), s. 138–45, 2003. DOI: 10.1111/j.1467-842X.2003.tb00801.x. PMID: 14696704. 
  33. Australian Longitudinal Study of Health and Relationships. La Trobe University, 2009. [dostęp 2012–05–23]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-03-07)].
  34. Canadian Community Health Survey. Statistics Canada, 2004–06–15. [dostęp 2012–05–23].
  35. a b c d e Gary J. Gates: How many people are lesbian, gay, bisexual, and transgender?. Williams Institute, 2011. [dostęp 2012–05–23].
  36. Elisabeth Gulløy, Tor Morten Normann: Sexual identity and living conditions. Statistics Norway, 2010. [dostęp 2012–05–23].
  37. Wells JE, McGee MA, Beautrais AL. Multiple Aspects of Sexual Orientation: Prevalence and Sociodemographic Correlates in a New Zealand National Survey. „Archives of Sexual Behavior”. 40 (1), s. 155–68, 2011. DOI: 10.1007/s10508-010-9636-x. PMID: 20567892. 
  38. Narring F, Stronski Huwiler SM, Michaud PA. Prevalence and dimensions of sexual orientation in Swiss adolescents: a cross-sectional survey of 16 to 20-year-old students. „Acta Paediatrica”. 92 (2), s. 233–9, 2003. DOI: 10.1111/j.1651-2227.2003.tb00532.x. PMID: 12710652. 
  39. Remafedi et al. Demography of Sexual Orientation in Adolescents. „Pediatrics”. 89 (4 Pt 2), s. 714–21, 1992. PMID: 1557267. [dostęp 2012–05–23]. 
  40. Harry J. A Probability Sample of Gay Males. „Journal of Homosexuality”. 19 (1), s. 89–104, 1990. DOI: 10.1300/J082v19n01_05. PMID: 2341713. 
  41. Edward O. Laumann, John H. Gagnon, Robert T. Michael, Stuart Michaels: The Social Organization of Sexuality: Sexual Practices in the United States. Chicago: University of Chicago Press, 1994, s. 283–320. ISBN 0-226-46957-3.
  42. Conron KJ, Mimiaga MJ, Landers SJ: A Health Profile of Massachusetts Adults by Sexual Orientation Identity: Results from the 2001-2006 Behavioral Risk Factor Surveillance System Surveys. mass.gov, 2008. [dostęp 2012–05–23].
  43. McCabe et al. Sexual orientation, substance use behaviors and substance dependence in the United States. „Addiction”. 104 (8), s. 1333–45, 2009. DOI: 10.1111/j.1360-0443.2009.02596.x. PMID: 19438839. 
  44. Chandra et al: Sexual behavior, sexual attraction, and sexual identity in the United States: Data from the 2006–2008 National Survey of Family Growth. National Center for Health Statistics, 2011. [dostęp 2012–05–23].
  45. a b The Man Box: A Study on Being a Young Man in the US, UK, and Mexico – Promundo, „Promundo”, strona 18/68 [dostęp 2018-06-19] (ang.).
  46. LA. Brotto, G. Knudson, J. Inskip, K. Rhodes i inni. Asexuality: a mixed-methods approach. „Arch Sex Behav”. 39 (3), s. 599-618, Jun 2010. DOI: 10.1007/s10508-008-9434-x. PMID: 19082703. 
  47. a b Integrated Household Survey April 2010 to March 2011 : Experimental Statistics. Office for National Statistics, 2011–09–28. [dostęp 2012–05–23].
  48. Bhugra D, Eckstrand K, Levounis P, Kar A, Javate KR. WPA Position Statement on Gender Identity and Same-Sex Orientation, Attraction and Behaviours. „World Psychiatry”. 15 (3), s. 299–300, 2016. DOI: 10.1002/wps.20340. PMID: 27717266. PMCID: PMC5032493. [dostęp 2016-04-21]. 
  49. American Academy of Pediatrics: Gay, Lesbian, and Bisexual Teens: Facts for Teens and Their Parents. 2016. [dostęp 2016-12-15].
  50. American Psychiatric Association: Position Statement on Issues Related to Homosexuality. 2013. [dostęp 2014-10-28].
  51. American Academy of Family Physicians: Homosexuality: Facts for Teens. 2017. [dostęp 2017-10-17].
  52. Adelson SL; American Academy of Child and Adolescent Psychiatry (AACAP) Committee on Quality Issues (CQI). Practice Parameter on Gay, Lesbian, or Bisexual Sexual Orientation, Gender Nonconformity, and Gender Discordance in Children and Adolescents. „Journal of the American Academy of Child & Adolescent Psychiatry”. 51 (9), s. 957–74, 2012. DOI: 10.1016/j.jaac.2012.07.004. PMID: 22917211. 
  53. American College of Obstetricians and Gynecologists: FAQ: Lesbian, Gay, Bisexual, and Transgender (LGBT) Teens. 2016. [dostęp 2016-12-19].
  54. Royal College of Psychiatrists: Royal College of Psychiatrists' statement on sexual orientation. 2014. [dostęp 2014-10-28].
  55. Psychological Society of South Africa: An Open Statement from the Psychological Society of South Africa Concerning Vote of the South African Representatives at the Third Committee of the United Nations General Assembly on 16 November 2010. [dostęp 2016-04-21].
  56. Academy of Science of South Africa: Diversity in Human Sexuality: Implications for Policy in Africa. Pretoria: Academy of Science of South Africa, 2015, s. 39. ISBN 978-0-9922286-9-9. [dostęp 2015-12-23].
  57. Colegio Colombiano de Psicólogos: Cumplimiento de la Sentencia de Tutela 478 de 2015 sobre Protección del Derecho a la Igualdad, del Libre Desarrollo de la Personalidad y Corresponsabilidades en la Educación de los Menores de Edad. 2016. [dostęp 2016-12-19].
  58. Lebanese Psychiatric Society: Statement on Homosexuality. 2013. [dostęp 2015-12-23].
  59. Lebanese Medical Association for Sexual Health: Position Statement on Sexual Orientation Change Efforts (SOCE). 2013. [dostęp 2017-10-17].
  60. Psychological Society of Ireland: Guidelines for Good Practice with Lesbian, Gay and Bisexual Clients. 2015. [dostęp 2017-10-17].
  61. College of Psychiatry of Ireland: Lesbian, Gay & Bisexual Patients: The Issues for Mental Health Practice. 2011. [dostęp 2017-10-17].
  62. Polskie Towarzystwo Seksuologiczne: Stanowisko Polskiego Towarzystwa Seksuologicznego na temat zdrowia osób o orientacji homoseksualnej. 2016. [dostęp 2016-12-15].
  63. Polskie Towarzystwo Psychologiczne: Stanowisko Polskiego Towarzystwa Psychologicznego na temat zdrowia osób o orientacji homoseksualnej. 2016. [dostęp 2016-12-15].
  64. Longitudinal predictors of relationship dissolution among same-sex and heterosexual couples.. „Couple and Family Psychology: Research and Practice”. 6 (4), s. 247-257, 2017. Thomas L. Sexton, PhD. American Psychological Association. DOI: 10.1037/cfp0000091. 
  65. Study identifies predictors of relationship dissolution among same-sex and heterosexual couples. The Williams Institute, 2018-03-01. [dostęp 2018-04-09].

Szablon:Tożsamość seksualna