Repaglinid: Różnice pomiędzy wersjami

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
Paweł Ziemian BOT (dyskusja | edycje)
m eliminuje wywołanie CAS z infoboksu
rozszerzenie tekstu, wikizacja, źródła/przypisy, drobne redakcyjne, usunięto szablon dopracować
Znacznik: Link do ujednoznacznienia
Linia 1: Linia 1:
{{Dopracować|źródła=2017-07}}
{{Związek chemiczny infobox
{{Związek chemiczny infobox
|nazwa = Repaglinid
|nazwa = Repaglinid
Linia 84: Linia 83:
'''Repaglinid''' – [[związki organiczne|organiczny związek chemiczny]], [[doustne leki przeciwcukrzycowe|lek przeciwcukrzycowy]] i [[leki hipoglikemizujące|hipoglikemizujący]].
'''Repaglinid''' – [[związki organiczne|organiczny związek chemiczny]], [[doustne leki przeciwcukrzycowe|lek przeciwcukrzycowy]] i [[leki hipoglikemizujące|hipoglikemizujący]].


Jest krótkodziałającym lekiem hipoglimekizującym zaliczanym do pochodnych [[kwas karbamoilobenzoesowy|kwasu karbamoilobenzoesowego]], o mechanizmie działania zbliżonym do [[pochodne sulfonylomocznika|pochodnych sulfonylomocznika]]. Udowodnionym mechanizmem jego działania jest stymulowanie wydzielania [[insulina|insuliny]] poprzez hamowanie kanałów potasowych ATP-zależnych.
Jest krótkodziałającym lekiem hipoglimekizującym zaliczanym do pochodnych [[kwas karbamoilobenzoesowy|kwasu karbamoilobenzoesowego]] z grupy leków znanych jako [[meglitynidy]], który został wynaleziony w 1983. Udowodnionym mechanizmem jego działania jest stymulowanie uwalniania [[insulina|insuliny]] z komórek ß trzustki poprzez hamowanie kanałów potasowych [[ATP]]-zależnych. Głównym problemem ubocznym jest możliwość wystąpienia [[hipoglikemia|hipoglikemii]]<ref name="dailymed">{{Cytuj stronę | url = https://dailymed.nlm.nih.gov/dailymed/drugInfo.cfm?setid=68064989-47ea-4ed5-a20e-43c4ef6ec271 | tytuł = DRUG LABEL INFORMATION | opublikowany = dailymed.nlm.nih.gov | data dostępu = 2022-03-11 | strony =}}</ref>.


W [[cukrzyca typu 2|cukrzycy typu 2]] lek ten szybko koryguje zaburzenie wydzielania insuliny stymulowane posiłkiem, bez zwiększania wydzielania hormonu pomiędzy posiłkami i w nocy. Pozwala to choremu leczonemu repaglinidem na przyjmowanie posiłków w rytmie dostosowanym do indywidualnych potrzeb przy równoczesnym zmniejszeniu ryzyka hipoglikemii.
W [[cukrzyca typu 2|cukrzycy typu 2]] lek ten szybko koryguje zaburzenie wydzielania insuliny stymulowane posiłkiem, bez zwiększania wydzielania hormonu pomiędzy posiłkami i w nocy. Pozwala to choremu leczonemu repaglinidem na przyjmowanie posiłków w rytmie dostosowanym do indywidualnych potrzeb przy równoczesnym zmniejszeniu ryzyka hipoglikemii.
Linia 92: Linia 91:


== Wskazania ==
== Wskazania ==
Wskazaniem do leczenia repaglinidem jest cukrzyca typu 2. Lek podaje się chorym, u których zawiodło postępowanie niefarmakologiczne ([[dieta]], zmniejszanie masy ciała i ćwiczenia fizyczne). Repaglinid spełnia szczególną rolę u chorych z wysokim poposiłkowym stężeniem cukru we krwi. Preparat można stosować w terapii skojarzonej u pacjentów leczonych nieskutecznie [[metformina|metforminą]] lub insuliną. Połączenie repaglinidu z metforminą lub insuliną ułatwia utrzymanie [[glikemia|glikemii]] na prawidłowym poziomie.
Wskazaniem do leczenia repaglinidem jest cukrzyca typu 2. Lek podaje się chorym, u których zawiodło postępowanie niefarmakologiczne ([[dieta]], zmniejszanie masy ciała i ćwiczenia fizyczne). Repaglinid spełnia szczególną rolę u chorych z wysokim poposiłkowym stężeniem cukru we krwi lub/i u chorych z nieregularnymi czasami posiłków. Preparat można stosować w terapii skojarzonej u pacjentów leczonych nieskutecznie [[metformina|metforminą]] lub insuliną. Połączenie repaglinidu z metforminą lub insuliną ułatwia utrzymanie [[glikemia|glikemii]] na prawidłowym poziomie<ref name="dailymed" />.


== Dawkowanie ==
== Dawkowanie ==
Lek powinien być przyjmowany przed każdym głównym posiłkiem. Zaleca się, aby wstępna jednorazowa dawka wynosiła 0,5&nbsp;mg u chorych wcześniej nie leczonych oraz 1&nbsp;mg u osób przyjmujących uprzednio inne leki hipoglikemizujące. W przypadku nie uzyskania pożądanego efektu terapeutycznego dawkę można zwiększać co 1–2 tygodnie, przy czym najwyższa dawka jednorazowa wynosi 4 mg. Dobowa dawka maksymalna nie powinna przekraczać 16&nbsp;mg.
Lek powinien być przyjmowany przed każdym głównym posiłkiem. Zaleca się, aby wstępna jednorazowa dawka wynosiła 0,5&nbsp;mg u chorych wcześniej nie leczonych oraz 1&nbsp;mg u osób przyjmujących uprzednio inne leki hipoglikemizujące. W przypadku nie uzyskania pożądanego efektu terapeutycznego dawkę można zwiększać co 1–2 tygodnie, przy czym najwyższa dawka jednorazowa wynosi 4 mg. Dobowa dawka maksymalna nie powinna przekraczać 16&nbsp;mg.


W 2010 roku lek wycofano z rynku europejskiego.
W 2010 lek wycofano z rynku europejskiego.


== Interakcje ==
== Interakcje ==
Linia 103: Linia 102:


U chorych leczonych repaglinidem nie stwierdzono wpływu [[diazepam]]u, [[glikenklamid]]u i [[nikardypina|nikardypiny]] na stopień jego wiązania z białkami osocza. Wykazano natomiast, że [[warfaryna]], [[furosemid]] i [[tolbutamid]] zwiększają o 20–30% stężenie wolnego repaglinidu w surowicy krwi. U zdrowych ochotników repaglinid nie zmieniał parametrów farmakokinetycznych [[digoksyna|digoksyny]], warfaryny, [[teofilina|teofiliny]] i [[cymetydyna|cymetydyny]].
U chorych leczonych repaglinidem nie stwierdzono wpływu [[diazepam]]u, [[glikenklamid]]u i [[nikardypina|nikardypiny]] na stopień jego wiązania z białkami osocza. Wykazano natomiast, że [[warfaryna]], [[furosemid]] i [[tolbutamid]] zwiększają o 20–30% stężenie wolnego repaglinidu w surowicy krwi. U zdrowych ochotników repaglinid nie zmieniał parametrów farmakokinetycznych [[digoksyna|digoksyny]], warfaryny, [[teofilina|teofiliny]] i [[cymetydyna|cymetydyny]].

== Przeciwskazania ==
* u chorych [[kwasica ketonowa|kawsicą ketonową]] ze śpiączką lub bez z cukrzycą typu 1
* jednoczesne podawanie z [[Gemfibrozyl|gemfibrozylem]]
* znana nadwrażliwość na lek lub składniki nieaktywne

== Grupy specjalne ==
* bezpieczeństwo u kobiet w ciąży nie zostało ustalone.[1] Dane są ograniczone i istnieje tylko jeden opis przypadku, w którym odnotowuje się brak komplikacji związanych ze stosowaniem repaglinidu w czasie ciąży<ref name="dom">{{Cytuj stronę | url = https://dom-pubs.onlinelibrary.wiley.com/doi/epdf/10.1111/j.1463-1326.2006.00629.x | tytuł = M. A. Mollar-Puchades, A. Martin-Cortes, A. Perez-Calvo, C. Diaz-Garcia: Drugs during pregnancy: an issue of risk classification and information to prescribers. Diabetes Obes Matab, 2007, 9:146-147 | opublikowany = dom-pubs.onlinelibrary.wiley.com | data dostępu = 2022-03-11 | strony =}}</ref>

Agencja FDA umieściła Repaglinid w klasie C do stosowania w ciąży. Ta klasa obejmuje leki, których badania reprodukcyjne na zwierzętach wykazały szkodliwy wpływ na płód (teratogenny, śmiertelny lub inny) lub te leki, dla których kontrolowane badania nie są dostępne na ludziach, a czasami ani na ludziach, ani na zwierzętach<ref name="pubmed">{{Cytuj stronę | url = https://pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/8852521/ | tytuł = R Sannerstedt, P Lundborg, B R Danielsson, I Kihlström, G Alván, B Prame, E Ridley: Use of repaglinide on a pregnant woman during embryogenesis. Drug Saf, 1996, 14: 69-76| opublikowany = pubmed.ncbi.nlm.nih.gov | data dostępu = 2022-03-11 | strony =}}</ref>.

* podczas stosowania tego leku należy zachować ostrożność u osób z chorobami wątroby i zaburzeniami czynności nerek<ref name="dailymed" />


== Objawy niepożądane ==
== Objawy niepożądane ==
[[Hipoglikemia]] jest najczęstszym i najpoważniejszym objawem niepożądanym mogącym wystąpić w czasie terapii lekami pobudzającymi sekrecję insuliny. Sugeruje się, że charakterystyczne dla repaglinidu parametry farmakokinetyczne: krótki okres, w którym lek osiąga maksymalne stężenie w osoczu i krótki okres półtrwania, w połączeniu z zalecanym sposobem przyjmowania wraz z posiłkiem, znacznie zmniejsza ryzyko hipoglikemii.
[[Hipoglikemia]] jest najczęstszym i najpoważniejszym objawem niepożądanym mogącym wystąpić w czasie terapii lekami pobudzającymi sekrecję insuliny. Sugeruje się, że charakterystyczne dla repaglinidu parametry farmakokinetyczne: krótki okres, w którym lek osiąga maksymalne stężenie w osoczu i krótki okres półtrwania, w połączeniu z zalecanym sposobem przyjmowania wraz z posiłkiem, znacznie zmniejsza ryzyko hipoglikemii,,.


== Przypisy ==
== Przypisy ==

Wersja z 20:27, 11 mar 2022

Repaglinid
Ogólne informacje
Wzór sumaryczny

C27H36N2O4

Masa molowa

452,59 g/mol

Identyfikacja
Numer CAS

135062-02-1

PubChem

65981

DrugBank

DB00912

Jeżeli nie podano inaczej, dane dotyczą
stanu standardowego (25 °C, 1000 hPa)

Repaglinidorganiczny związek chemiczny, lek przeciwcukrzycowy i hipoglikemizujący.

Jest krótkodziałającym lekiem hipoglimekizującym zaliczanym do pochodnych kwasu karbamoilobenzoesowego z grupy leków znanych jako meglitynidy, który został wynaleziony w 1983. Udowodnionym mechanizmem jego działania jest stymulowanie uwalniania insuliny z komórek ß trzustki poprzez hamowanie kanałów potasowych ATP-zależnych. Głównym problemem ubocznym jest możliwość wystąpienia hipoglikemii[2].

W cukrzycy typu 2 lek ten szybko koryguje zaburzenie wydzielania insuliny stymulowane posiłkiem, bez zwiększania wydzielania hormonu pomiędzy posiłkami i w nocy. Pozwala to choremu leczonemu repaglinidem na przyjmowanie posiłków w rytmie dostosowanym do indywidualnych potrzeb przy równoczesnym zmniejszeniu ryzyka hipoglikemii.

Budowa chemiczna

Repaglinid jest pochodną kwasu karbamoilometylobenzoesowego. Aktywność antyhiperglikemiczna leku jest stereoselektywna, enancjomer (S) wykazuje 100 razy większą siłę działania niż enancjomer (R).

Wskazania

Wskazaniem do leczenia repaglinidem jest cukrzyca typu 2. Lek podaje się chorym, u których zawiodło postępowanie niefarmakologiczne (dieta, zmniejszanie masy ciała i ćwiczenia fizyczne). Repaglinid spełnia szczególną rolę u chorych z wysokim poposiłkowym stężeniem cukru we krwi lub/i u chorych z nieregularnymi czasami posiłków. Preparat można stosować w terapii skojarzonej u pacjentów leczonych nieskutecznie metforminą lub insuliną. Połączenie repaglinidu z metforminą lub insuliną ułatwia utrzymanie glikemii na prawidłowym poziomie[2].

Dawkowanie

Lek powinien być przyjmowany przed każdym głównym posiłkiem. Zaleca się, aby wstępna jednorazowa dawka wynosiła 0,5 mg u chorych wcześniej nie leczonych oraz 1 mg u osób przyjmujących uprzednio inne leki hipoglikemizujące. W przypadku nie uzyskania pożądanego efektu terapeutycznego dawkę można zwiększać co 1–2 tygodnie, przy czym najwyższa dawka jednorazowa wynosi 4 mg. Dobowa dawka maksymalna nie powinna przekraczać 16 mg.

W 2010 lek wycofano z rynku europejskiego.

Interakcje

Repaglinid metabolizowany jest w wątrobie przez izoenzym 3A4 cytochromu P450, dlatego też wszystkie substancje wpływające na aktywność tego izoenzymu mogą zmieniać metabolizm leku. Wykazano, że ketokonazol i erytromycyna mogą hamować, a ryfampicyna, karbamazepina oraz barbiturany przyspieszać metabolizm repaglinidu.

U chorych leczonych repaglinidem nie stwierdzono wpływu diazepamu, glikenklamidu i nikardypiny na stopień jego wiązania z białkami osocza. Wykazano natomiast, że warfaryna, furosemid i tolbutamid zwiększają o 20–30% stężenie wolnego repaglinidu w surowicy krwi. U zdrowych ochotników repaglinid nie zmieniał parametrów farmakokinetycznych digoksyny, warfaryny, teofiliny i cymetydyny.

Przeciwskazania

  • u chorych kawsicą ketonową ze śpiączką lub bez z cukrzycą typu 1
  • jednoczesne podawanie z gemfibrozylem
  • znana nadwrażliwość na lek lub składniki nieaktywne

Grupy specjalne

  • bezpieczeństwo u kobiet w ciąży nie zostało ustalone.[1] Dane są ograniczone i istnieje tylko jeden opis przypadku, w którym odnotowuje się brak komplikacji związanych ze stosowaniem repaglinidu w czasie ciąży[3]

Agencja FDA umieściła Repaglinid w klasie C do stosowania w ciąży. Ta klasa obejmuje leki, których badania reprodukcyjne na zwierzętach wykazały szkodliwy wpływ na płód (teratogenny, śmiertelny lub inny) lub te leki, dla których kontrolowane badania nie są dostępne na ludziach, a czasami ani na ludziach, ani na zwierzętach[4].

  • podczas stosowania tego leku należy zachować ostrożność u osób z chorobami wątroby i zaburzeniami czynności nerek[2]

Objawy niepożądane

Hipoglikemia jest najczęstszym i najpoważniejszym objawem niepożądanym mogącym wystąpić w czasie terapii lekami pobudzającymi sekrecję insuliny. Sugeruje się, że charakterystyczne dla repaglinidu parametry farmakokinetyczne: krótki okres, w którym lek osiąga maksymalne stężenie w osoczu i krótki okres półtrwania, w połączeniu z zalecanym sposobem przyjmowania wraz z posiłkiem, znacznie zmniejsza ryzyko hipoglikemii,,.

Przypisy

Bibliografia

  • Halina Adamska-Dyniewska, Leki współczesne które warto znać, Łódź: Wydawnictwo TTM, 2000, s. 76–82, ISBN 83-900967-7-3.